αποσπασμα απο το ηλεκτρονικο μου ημερολογιο

1/11/2002 (183)

Ø Υπήρχε μία εικόνα του Ναζωραίου ανάμεσα στα ερείπια του γκρεμισμένου από τον χτεσινό σεισμό σχολείου του Σαν Τζουλιάνο στην Ιταλία, που σκότωσε 25 μικρά παιδιά. Όμως, απουσίαζε η μοναδική Δύναμη αποτροπής του τραγικού γεγονότος, στην οποία θα πρέπει να εστάλησαν οι ικεσίες των παιδιών για τη σωτηρία τους. Αυτό σημαίνει Απουσία, ή Ανυπαρξία του Θεού;

αποσπασμα απο το ηλεκτρονικο μου ημερολογιο

28/4/2001 (78)

Ø Ένας αμερικάνος έδωσε 20 εκατομμύρια δολάρια για να πραγματοποιήσει ένα του όνειρο: Ένα ταξίδι στο διάστημα!

Σκέφτομαι: κρίμα που το όνειρο του αμερικάνου πολυεκατομμυριούχου δεν ήταν να εκπληρώσει κάποιες εκατοντάδες (μπορεί και χιλιάδες) μικρά, φτωχά όνειρα κάποιων κολασμένων αυτού του πλανήτη...
Είναι μία θλιβερή είδηση η πράξη αυτού του ανθρώπου. Μοιάζει με δολοφονική απόπειρα ενάντια στη συμπόνια, η πράξη του.

Μια ματιά...

Ρίξτε μια ματιά σε ένα μη-ανθρωποκεντρικό διήγημα. Μια υποψία για τα μεγέθη που ίσως μας περιβάλουν:
http://www.amazon.com/Scale-1-1-000-000-ebook/dp/B00BE2GLBK/ref=ntt_at_ep_dpi_2

αποσπασμα απο το ηλεκτρονικο μου ημερολογιο.

18/11/2001 (105)

Ø Σκέφτομαι: Μόνο η γνώση πως υπάρχουμε μέσα σ' ένα εχθρικό Σύμπαν μπορεί να αποδυναμώσει την μεταξύ μας αντιπαλότητα.

αποσπασμα απο το ηλεκτρονικο μου ημερολογιο.

30/3/2002 (133)

4 Νιώθω κυρίως, αλλά όχι μόνο, πως η ανθρώπινη Ιστορία είναι μία πορεία σε κάποια αινιγματική έρημο διάσπαρτη από εικαστικές ερμηνευτικές οάσεις. Και πιστεύω πως είναι μακάριοι αυτοί που διέσχισαν, διασχίζουν αυτή την υπαρξιακή έρημο κρατώντας τα χέρια των άλλων συνοδοιπόρων τους. Ουσιαστικά, δηλαδή, κρατώντας το χέρι του Θεού

 

 

18 + 2 e-books:

http://www.smashwords.com/profile/view/diamandisflorakis

Και 3 τρόποι για να τα αποκτήσετε:

1^ος:

Δωρεάν

(για ανέργους, οικονομικά αδύναμους, για φανατικούς του τσάμπα).

2^ος:

Με δοκιμή, για να δείτε αν το βιβλίο αξίζει να αγοραστεί.

3^ος:

Αγορά:

Με 1.5 ευρώ το βιβλίο.

Δείτε:  http://diamflorakis.blogspot.gr/

Και άλλα 2 e-books στα αγγλικά:

http://www.amazon.com/Diamandis-Florakis/e/B009Z0IEZE

 

 



αποσπασμα απο το ηλεκτρονικο μου ημερολογιο.

10/2/2002 (120)

4 Ένα μικρό πλήθος ανθρώπων λυντσάριζε δύο κλέφτες, που πριν λίγο είχαν ληστέψει μία ηλικιωμένη γυναίκα. Στα πρόσωπα του πλήθους δεν υπήρχε μόνο οργή, αλλά και σαδιστική ικανοποίηση για τον, μέχρι θανάτου, βασανισμό των θυμάτων. Υπήρχε η αβυσσαλέα απόσταση που χωρίζει το ανθρώπινο είδος από τον ορισμό του και τον προορισμό του. (Με αφορμή ένα συμβάν που κατέγραψε η κινηματογραφική κάμερα και μετέδωσε η τηλεόραση χτες).

ενα e-book

 

ΠΕΡΙΛΗΨΗ για την σε e-book ΕΚΡΗΞΗ

 

Ένας κυνηγός φονιάς εγκληματιών Ναζί, πετυχαίνει τον 30^ο και πιο σημαντικό τελευταίο στόχο του, ο οποίος τον περιμένει για να τον γλυτώσει, με τον θάνατό του, από τις ερινύες που τον βασανίζουν. Το τέλος δεν το δίνει μια σφαίρα εκδίκησης, αλλά κάτι που πηγάζει από τη γνώση του μεγαλείου της Συγνώμης.



αποσπασμα απο το ηλεκτρονικο μου ημερολογιο.

28/22002 (124)

4 Σκέφτομαι: Κι όμως, μέσα στην αιματηρή αντιπαράθεση του ανθρώπινου είδους υπάρχει μία ανενεργή, σιωπηλή και αφανής επιθυμία ενότητας. Εύχομαι αυτή η επιθυμία να μην περιμένει την άκρη του Χρόνου, ή κάποιο γεγονός για να ενεργοποιηθεί.

2 νουβελες σε e-book

ΤΟ ΝΑΚΟΠΕΔΙΟ - Η ΕΚΡΗΞΗ
http://www.smashwords.com/books/view/309953

 

 

αποσπασμα απο το ηλεκτρονικο μου ημερολογιο.

8/3/2002 (127)

4 Προφητεύω αυτό: θα έρθει καιρός που το «πραγματικό» δεν θα μπορεί να συντρίψει τις ουτοπίες μας.

ελληνικα βιβλια για αγγλοφωνους του πλανητη:

http://www.amazon.com/Diamandis-Florakis/e/B009Z0IEZE

αποσπασμα απο το ηλεκτρονικο μου ημερολογιο

24/3/2002 (130)

4 Ο ευθύγραμμος χρόνος σκορπίζει μία αίσθηση σκοπού, ελπίδας, επανόρθωσης. Αντίθετα, η αίσθηση του κυκλικού χρόνου μοιάζει μ ΄εκείνη του μάταιου, του άσκοπου, του Σισύφειου μαρτυρίου. Του χωρίς Θεό Κόσμου.

βιβλία για τους ελληνόφωνους του πλανητη

http://www.smashwords.com/profile/view/diamandisflorakis

προσκληση

 

 

Στις 17/5/13 ημέρα Παρασκευή

και ώρα 7. 30 μ. μ.

στο βιβλιοπωλείο

των

εκδόσεων:

ARS NOCTURNA

Λέκκα 23-25

(εντός της στοάς)

Αθήνα

μια εκδήλωση

για τα 50 χρόνια

της συγγραφικής μου προσπάθειας

με τη συμπαράσταση φίλων.

 



αποσπασμα απο το ηλεκτρονικο μου ημερολογιο

10/6/2002 (154)

4 Σκέφτομαι: Τα αινίγματα δεν υπάρχουν χωρίς εκείνους που προσπαθούν να τα λύσουν.

περα απο την ερημο του μισους

ένα αστυνομικό εμπλουτισμένο με στοχασμό σε e-book και σε τιμή ανάλογη των καιρών.
http://www.smashwords.com/books/view/308907

 

αποσπασμα απο το ηλεκτρονικο μου ημερολογιο.

5/5/2002 (144)

4 Ο νεαρός ποιητής είπε: Πού βλέπουν τον Θεό μέσα σ’ αυτόν τον αιματηρό κόσμο του μίσους, του αίματος, της αδικίας, της φθοράς και, εντέλει, του θανάτου;

«Κοίταξε μέσα σ’ ένα δάκρυ συμπόνιας για να δεις αυτό που ψάχνεις», είπε ο γηραιός της παρέας. «Εκεί ο Θεός και η Ανάσταση».

αποσπασμα απο το ηλεκτρονικο μου ημερολογιο

18/4/2002 (140)

4 Μέσα στην κυριαρχία του ψεύδους, κάποιοι πρέπει να θυμόμαστε αυτό: έχει και η αλήθεια τη δύναμή της.

περα απο την ερημο του μισους

ένα από τα πέντε  αστυνομικά εμπλοτισμένα με στοχασμό και στοιχεία ε.φ. e-books μου:
http://www.smashwords.com/books/view/308561
http://www.smashwords.com/books/view/308561

 

η "άλλη" λογοτεχνία.

αστυνομικό εμπλουτισμένο με στοχασμό και Ε.Φ (ένα από τα πέντε):
http://www.smashwords.com/books/view/308555

Μια κριτικη.

4 Π. Δρακόπουλος: (περιοδικό ΕΠΟΠΤΕΙΑ τεύχος 33 και 126 για το «Επιστροφή Στο Μέλλον» και «Στα ίχνη Του Ανύπαρκτου»): «…Παρότι ο συγγραφέας δεν φαίνεται να γνωρίζει σε ποιες οντολογίες στρέφεται ο λογισμός του (;), οδηγείται όχι τόσο σε λύσεις αλλά σε θέσεις ερωτημάτων που ο φιλοσοφικά και θεολογικά ενήμερος αναγνώστης απολαμβάνει. Απολύτως αξιοπρόσεκτη περίπτωση ο Δ. Φλωράκης… Ο Δ. Φ. είναι ο καλύτερός μας στο είδος της S.F. Ενώ έχει έντονο θεωρητικό προβληματισμό, δεν χάνει την ικανότητά του ν΄ αφηγείται μίαν ιστορία. Και τα έργα του έχουν πάντοτε ενδιαφέρον

αποσπασμα απο το ηλεκτρονικο μου ημερολογιο

12/4/2002 (138)

4 Σκέφτομαι: Η ονοματοποίηση των εγκλημάτων που διαπράττουν οι λαοί ενάντια σε άλλους λαούς, έπρεπε πρώτα να δείχνει το ανθρώπινο είδος και όχι τον λαό, το κράτος, τον ηγέτη, το πολιτικό σύστημα που το διέπραξε. Έτσι πρέπει να καταγράφεται στη συνείδησή μας.

αποσπασμα απο το ηλεκτρονικο μου ημερολογιο.

2013-4-20 (373)

Ø Σκέφτομαι: Η ανθρώπινη Ιστορία, μέχρι τώρα διαμορφώθηκε από τους αμοράλ, φονικούς όρους της Ύπαρξης, με κάποια ασθενική αντίδραση σε αυτούς τους όρους από τις θρησκείες, την Τέχνη και τις ουμανιστικές πολιτικές ιδεολογίες. Νιώθω, πιστεύω πως το ανθρώπινο πεπρωμένο είναι η νικηφόρα πάλη του πολιτισμού μας ενάντια στους όρους της Ύπαρξης των όντων. Η αιματηρή πορεία μας μέσα στην μη Ηθική έρημο, θα τερματίσει στην όαση της αλληλεγγύης, του αλληλοαγκαλιάσματος, της Αγάπης. Κι αυτό θα είναι η απάντησή μας, στο Τυχαίο ή μη Τυχαίο της δημιουργίας μας. Εμείς ίσως και κάποιοι, άλλοι θα δωρίσουμε σε αυτό το Σύμπαν ένα ηθικό περιεχόμενο.

……………………………………..

απο τα χρονια αθωοτητας της κριτικης.

4 Δημοσθένης Ζαδές: (Κρητική Εστία 8/1967) “…Το Ναρκοπέδιο, όμως, μ΄ εξέπληξε! Το είχα διαβάσει πριν απ΄ τους Απίθανους Και το ξαναδιάβασα μετά, για να ξαναβρώ τη γεύση του καλού, του καλλιεργημένου λόγου του Δ. Φ. Είναι μία δυνατή, αδρά ψυχογραφημένη νουβέλα, με σπαρταριστούς ανθρώπους, γιομάτους, πάλι κι εδώ, ερωτηματικά, άγχος. Χάρηκα έναν λόγο ρωμαλέο, που ψυχογραφεί πετυχημένα ανθρώπους υπαρκτούς, κι απόλαυσα μία πλοκή ενός μύθου στέρεα κατασκευασμένου…».

 

4Δ. Στουπάκης (Φως Καΐρου 12/3/71. Για την ¨Έκρηξη): «Συνδυασμός μεταφυσικού συλλογισμού, πραγματικότητας και μηδενισμού… Ο Φλωράκης κατέχει την τέχνη να συναρπάζει με την έξαρσή του και τον ορμητικό του τρόπο και με τα΄ ανήσυχα κι ερευνητικά διανοήματά του…».

απο την ΕΚΡΗΞΗ κι αυτό

ΗΜΕΡΑ: 185η.

Τον παράδεισο πρέπει να τον φαντάστηκαν οι κολασμένοι. Αν υπάρχει, θ’ ανήκει σ’ όλους. (Τί φρί­κη! ακόμα και στους δημίους μας). Όμως, μόνο εκείνοι πού έχουν την ανάμνηση της κόλασης, θα τον νιώσουν για τέτοιον. Κι αυτή θα είναι η αιώνια τιμωρία των δολοφόνων μας.

Έχω φτιάξει έναν παράδεισο : Σ’ ένα τεράστιο ζεστό, ασφαλές καλύβι, εμείς οι κολασμένοι. Έξω η θέα των μαρτυρίων πού ζήσαμε, ανήμπορη να περάσει τα τοιχώματα τού παραδείσου μας, ανίκανη για μια επανάληψη.

Δεν θέλω, δεν θα καταλάβαινα άλλον παράδεισο.

αποσπασμα απο τη νουβελα Η ΕΚΡΗΞΗ

Ούτε κ’ ένας θεός δεν θα μπορούσε, μ’ έναν πα­ράδεισο, να ζωγραφίσει τ’ αντίθετο των ανθρώ­πινων κολάσεων. Ίσως η Μουσική, αν θάθελε, αν θα μπορούσε   ν’ αρνηθεί την ουσία της.

Στρατόπεδα ομαδικής εξοντώσεως: Εκτάσεις κορνιζαρισμένες με συρματόπλεγμα, πού τελεσίδικα διαγράψατε από το ανθρώπινο λεξιλόγιο τη λέξη ΑΓΑΠΗ.

Κρανίου τόποι. Γολγοθάδες χωρίς ανάσταση, πού την προσπάθεια του ανθρώπου να ξεφύγει από τα σύνορα του ζώου, σταυρώσατε για πάντα.

Ωκεανοί  θανάτου και μίσους, χωρίς ακτές εξι­λέωσης. Εκτάσεις σκοταδιού πού μόνο τ’ άπει­ρο συναγωνίζεται τ’ απέραντο του αριθμού σας.

Στρατόπεδα ομαδικής εξοντώσεως: Σφραγίδες πού τη φράση: ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ, σκεπάσατε με τη λέξη ΑΔΥΝΑΤΟΝ.

Ερέβη πού όσο η αναμνησή σας από τον άνθρω­πο σβήνει, τόσο πιο σύντομα βαδίζουμε σ’ εσάς, ξανά.

κριτικές...

Κριτικές:

Έκανα ένα ντουζ και ολοκλήρωσα την ανάγνωση του βιβλίου "Τα γονίδια της Αγιότητας" του Διαμαντή Φλωράκη. Ένα ακόμη εξαιρετικό βιβλίο του

Έγινε επικόλληση από <http://www.google.gr/search?q=%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B7%CF%82%20%CF%86%CE%BB%CF%89%CF%81%CE%B1%CE%BA%CE%B7%CF%82&hl=el&rlz=1T4GZEZ_elGR281GR281&output=search&tbs=rltm:1&ei=2--sS-HAMsfm-QbZ-6CcDQ&sa=X&oi=tool&resnum=1&ct=tlink&ved=0CBQQpwU&tbo=1>

……………………………..

απο τη νουβελα: Η ΕΚΡΗΞΗ

Στο βάθος ποιας αβύσσου μαχαιρώνουμε, μας μα­χαιρώνουν;

αποσπασμα απο το ηλεκτρονικο μου ημερολογιο

2013-4-17 (372)

Ø Σκέφτομαι για τα γεγονότα της Βοστώνης: Η γόμωση αυτών των πράξεων είναι το Μίσος και ο Πόνος.
…………………………………………………........................................................................................

κρτιτική (συνέχεια)

4Θανάσης Μάργαρης (εφημερίδα Ελευθερία –ένθετο: Reporter- Λάρισας 18/6/1995 και 2/5/1996): «…Ο Δ. Φ. μετά τα δέκα βιβλία εσχατολογικής ουτοπίας κυκλοφόρησε πρόσφατα το νέο βιβλίο του Πέρα Από Την Έρημο Του Μίσους, ακολουθώντας ένα νέο στυλ και μία ρέουσα γραφή, δημιουργώντας έτσι μία μυθιστορία πολιτικής φαντασίας, πρωτόγνωρη για Έλληνα συγγραφέα… Ένα φιλοσοφικό δοκίμιο το βιβλίο του Δ. Φ. με μία γραφή όμως απλή και αγχώδη, νευρική και τολμηρή. Ένα θρίλερ, κατά τη γνώμη μου, που θα καθηλώσει τον αναγνώστη, μέχρι την απροσδόκητη κατάληξή του…».

 

5/5/1996 για τη Δεκαλογία): «…Πρόκειται για μία ολοκληρωμένη σειρά έργων, όπου η ανθρώπινη διάσταση, η Ύπαρξη του Όντος και του μη όντος, η πορεία του Ανθρώπου στο Σύμπαν, η χαρτογράφηση του εσωτερικού χώρου του ανθρώπινου λογισμού, η εξερεύνηση της Αιτίας του Κόσμου αποτελούν τον πυρήνα και το αιτιατό αποτέλεσμα της γραφής αυτού του φιλοσοφικού έργου και του τρόπου σκέψης του Δ. Φ. Η μελέτη της δεκαλογίας του Δ. Φ. με απασχόλησε ένα ολόκληρο πεντάμηνο, αλλά άξιζε τον κόπο…».

κριτικές.

Κι άλλες κριτικές:

Δήμου Ν.: …Κάθισα και ρούφηξα αυθημερόν το βιβλίο σας…
Θεοδώρου Ν.: …ΤΑ ΠΟΝΟΤΡΟΝΙΑ είναι ένα μοναδικό βιβλίο που συγκαταλέγεται στα καλύτερα που έχει να επιδείξει η Ελληνική βιβλιογραφία της Ε. Φ., που δεν έχει να ζηλέψει τίποτε από τα αντίστοιχα των ξένων συγγραφέων. Είναι ένα βιβλίο που γράφτηκε πριν 30 χρόνια και εξακολουθεί να είναι ακόμα τόσο ζωντανό. Είναι τέτοια η δύναμη της πένας του Δ. Φ., που το έργο του είναι μια γνήσια παρακαταθήκη για τις επόμενες γενεές. Πρέπει να χρωστάμε ευγνωμοσύνη στον Δ. Φ. για τις επιτυχημένες του καταβυθίσεις και εξερευνήσεις που έκανε μέσα από τα βιβλία του στον βαθύτερο πυρήνα της Ύπαρξης του Ανθρώπου και του προορισμού του. Το βιβλίο προορίζεται για ψαγμένους αναγνώστες…
Σταθόπουλος Κ. (kastar): …Ένας συγγραφέας που κατάφερε να στοχαστεί πάνω «στα όρια της ύπαρξης» και να αποκωδικοποιήσει  λογοτεχνικά υα σύνορα του σύμπαντος και του Θεού…

αποσπασμα απο το ηλεκτρονικο μου ημερολογιο

1/5/2003 (228)

Ø Σκέφτομαι: Αν το πεπρωμένο του Κόσμου ήταν γραμμένο στην Εντελέχεια της Αρχής, τότε Δημιουργός και δημιουργήματα είναι δέσμιοι των ιδιοτήτων τους.

Η 11/λογία της Υπαρξιακής Αναρχίας

Τώρα και οι 11 τόμοι σε τιμή κόντρα στους καιρούς, και στους μεσάζοντες ανάμεσα στον Αναγνώστη και τον συγγραφέα:

http://www.smashwords.com/profile/view/diamandisflorakis

RETURN TO THE FUTURE

Σήμερα από τις 11 π.μ. free από το αμαζόν. Δώστε του τα αστέρια που νομίζετε πως αξίζει:
http://www.amazon.com/Return-to-the-Future-ebook/dp/B009Y79N6M



Η ΝΟΣΤΑΛΓΙΑ ΤΟΥ ΤΙΠΟΤΑ

Σε e-book όπως και τα άλλα βιβλία της 11/λογίας της Υπαρξιακής Αναρχίας με 1.5 ευρώ!



Κριτικές...

Μερικές κριτικές:

Αποστολίδης Ρένος: Ναι, ναι Διαμαντή. Είναι οπωσδήποτε πολύ καλό! «Το όνειρο καταβρόχθιζε το όνειρο…». Υπάρχει και είναι ποίηση όλα αυτά… Μπράβο Φλωράκη. Να σε χαρώ εγώ! Επιτέλους διαβάζω κάτι σε αυτόν τον τόπο που με κάνει να νιώθω πως έχω κάποιον να κουβεντιάσω, Το κρίνω ανθολογιταίο…

Αποστόλου Γ: …είναι από τα μυθιστορήματα που έτσι και μπεις μέσα στον κόσμο τους, δεν τα αφήνεις με τίποτα. Τα ρουφάς.

Βασιλικός Β: …Θα ανακαλύψετε μια σκέψη συνεχόμενη, ένα όραμα αρθρωμένο, μέσα στα δέκα βιβλία του Δ. Φλωράκη, που στάθηκε για μένα ένα συμβολικό πρόσωπο όταν τον γνώρισα στην Σ.Ε.Α.Π. (σχολή εφέδρων αξιωματικών πεζικού) πριν τον αποθανατίσω στο βιβλίο μου το «Αγγέλιασμα».

Γεωργουσόπουλος Κ: … Ο Δ. Φ. διακονεί με πάρα πολύ δόκιμη γραφή, ένα πάρα πολύ δύσκολο λογοτεχνικό είδος… Εκείνο που τον ελκύει περισσότερο είναι μια στροφή προς τα υπαρξιακά προβλήματα… Η λογοτεχνία του ανήκει σε εκείνη την κατηγορία που ονομάστηκε Νέο Κύμα… Δεν νομίζω ότι υπάρχει σε αυτόν τον τύπο μυθιστορήματος δεύτερη γραφή σαν αυτή στην Ελλάδα… Σε αυτού του είδους, ας πούμε, τη λογοτεχνία της ενδοσκόπησης έχω την εντύπωση ότι υπάρχει μία επιστροφή στα ερωτήματα των προσωκρατικών, της μεγάλης Κοσμολογίας, περί του Είναι, του Όντος, του Χρόνου, δηλαδή του Ηράκλειτου, του Παρμενίδη.

Ì



αποσπασμα απο την ΕΚΡΗΞΗ

Οι  αλήθειες πού μας είπαν, πού σκεφτήκαμε, ήταν πόρτες ζωγραφισμένες σε τοίχους. Δεν έβγαζαν πουθενά. Στην υπέρτατη χαρά, την αιώνια, είχε βρεθεί από μια πόρτα πού δεν είχε ποτέ αναζητήσει, υποψιαστεί ότι υπάρχει. Και τώρα αιώνιος, πάνω στο αιώνιο κυλούσε.

Ο ΚΑΙΑΔΑΣ ένα ακόμα e-book

http://www.smashwords.com/books/view/303879

 

αποσπασμα απο τον ανθρωπο που δεν χρειαζοτανε κανεναν.

(Είναι ρατσιστική, φασιστική η δομή του Κό­σμου μας. Και είναι λάθος μας που την αποδε­χόμαστε, επειδή βρισκόμαστε στην κορυφή της πυραμίδας του. Είναι βάσεις, για άλλους Κό­σμους, οι κορυφές των πυραμίδων κάποιων Κόσμων, μέσα στην απεραντοσύνη των Κό­σμων).

 

 

ο ανθρωπος που δεν χρειαζοτανε κανεναν (αποσπασμα).

(Είναι οι όροι της ύπαρξης που αποκλείουν την αθωότη­τα).

ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ της 11/λογιας κι αυτο σε e-book

http://www.smashwords.com/books/view/305697

ο ανθρωπος που δεν χρειαζοτανε κανεναν (αποσπασμα).

Μπαίναμε στο υπαίθριο πάρκιν της λε­ωφόρου Νίκης, όταν η οθόνη του φορητού η­λεκτρονικού υπολογιστή παρουσίασε αυτό:

Η Ιστορία (δηλαδή η άθροιση των επι­μέρους ιστοριών όλων των έμβιων όντων, αλλά και των εσχατοσωματιδίων της ύλης) του Χωροχρονικού Συνεχούς, βρισκόταν μέσα στο, σχεδόν μηδενικής έκτασης πρωταρχικό σωματίδιο που εξερράγη, ή σαν μοναδική πι­θανότητα, ή σαν μία μέσα σε άλλες, που όμως δεν ήταν μαθηματικά δυνατόν να είναι άπει­ρες, αφού ο αριθμός των εσχατοσωματιδίων, υποχρεωτικά, ήταν πεπερασμένος. (Αν ήταν άπειρος, το Χωροχρονικό Συνεχές δεν θα είχε χώρο για να εξαπλωθεί. Θα ήταν, δηλαδή, από πάντα χώρος χωρίς χρόνο). Το πεπρωμένο μας, λοιπόν, δεν βρίσκεται μέσα στα γονίδιά μας, αλλά μέσα στα εσχατοσωματίδια του πρωταρχικού σωματιδίου και, άντε, στους πιθανούς συνδυασμούς τους που μπορούσε να φέρει το Τυχαίο. Έπαιξε, λοιπόν, ζάρια ο Θε­ός, ή, πιο σωστά: άφησε το Τυχαίο να νομίζει πως θα παίξει στα ζάρια τη μορφή, αλλά όχι και την ουσία του Κόσμου. (Αυτή η σκέψη, μεταξύ των άλλων, σημαίνει και το εξής: Χρό­νος είναι η εξάπλωση της συμπαντικής μάζας μέσα στο Μηδέν, ή στο «σώμα» του Θεού. Εί­ναι, δηλαδή, έκταση και όχι μόνο ο μετασχημα­τισμός του Κακού σε Καλό, όπως θα έλεγε και η ηγουμένη Αναστασία). Κοντολογίς, το Τυχαίο είναι η άλλη όψη της Αναγκαιότητας και η Ανα­γκαιότητα η άλλη όψη του Τυχαίου. Ήγουν: Ο Κόσμος μπορεί ν ’ αλλάξει. Και τα όντα ν ’ ανα­βαθμιστούν στο επίπεδο που αξίζουν.

Ρόλλαν.

απο τον ανθρωπο που δεν χρειαζοτανε κανεναν (2 αποσπασματα).

(Μέχρι την απόσπασή μας από Αυτόν, φαντάστηκε ο Θεός την ελευθερία μας!).

«Η δυ­ναμική των θαυμάτων αναλώθηκε ολοκλη­ρωτικά μέσα στο πρώτο μέγιστο θαύμα, που ήταν η αυθυπαρξία της Αρχής του Κόσμου, η οποία μετέτρεψε ένα μέρος της, ή ένα όνειρό της στον αιτιοκρατούμενο υλικό Κόσμο». (Αυτή η σκέψη είναι η ταφόπετρα της αιτιο­κρατικής, μηχανιστικής μεθόδου για την ερμη­νεία του Κόσμου. Και του Υλισμού, βέβαια).

απο τα 5 αστυνομικά: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝΕ ΚΑΝΕΝΑΝ

Αλήθεια, η φράση του Ρόλλαν: «Πρέπει ν’ αγαπήσουμε το ανθρώπινο πεπρωμένο, για να το αλλάξουμε», δεν σημαίνει μεταξύ των τόσων άλλων και την ισορροπία μεταξύ των σκοτεινών μας παρορμήσεων και των ηθικών μας επιταγών; Δεν σημαίνει μία πιστή ανα­παραγωγή, της σχέσης Καλού και Κακού που υπάρχει, ο τέτοιος βίος; Δεν σημαίνει την κατάργηση της υπαρξιακής ενοχής; Την αυ­τονομία, την ελευθερία; Την επίγνωση της μοναξιάς των όντων, που έτσι κερδίζουν την αυτονομία τους; (Αυτή είναι η μέγιστη από­δειξη της αγάπης, του σεβασμού του Θεού προς τα όντα).

ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ (10 βιβλίο από 11)

Απόσπασμα:

 

 

http://www.myspace.com/592863469/blog/546833169

Υπαρξιακή Αναρχία βιβλίο 5ο (από 11).

Τώρα με 1.5 ευρώ και free για όσους αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα.
Για συσκευές ανάγνωσης και Η/Υ.:

http://www.smashwords.com/books/view/303783

Υπαρξιακή Αναρχία βιβλίο 2ο (από 11).

Τώρα με 1.5 ευρώ και free για όσους αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήμτα.
Για συσκευές ανάγνωσης και Η/Υ:

http://www.smashwords.com/books/view/296249

Υπαρξιακή Αναρχία βιβλίο 1ο

Τώρα με 1.5 ευρώ και free για όσους αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα.
Για συσκευές ανάγνωσης και Η/Υ.

http://www.smashwords.com/books/view/296193

8 e-books απο την 11/λογια της Υπαρξιακης Αναρχιας (1.5 το ενα)

http://www.smashwords.com/profile/view/diamandisflorakis

και για όσους αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα δωράν (στείλτε mail).

κι αυτο απο τον ανθρωπο που δεν χρειαζοτανε κανεναν.

(Ο καθένας μας έχει παγιδεύσει τους άλλους μέσα στην ιστορία του, έχει παγιδευτεί μέσα στην ιστορία τους. Αλλά και η ιστορία όλων μας είναι παγιδευμένη μέσα στον σκοπό του γίγνεσθαι, έχει παγιδεύσει το γίγνεσθαι. Κοντολογίς, βιώνουμε την απόλυτη ισότητα μεταξύ της Δημιουργίας και των δημιουργημάτων της Ακόμα και στον πόνο, στο αίμα, στην κυριαρχία του Κακού. Να γιατί η μετα­φυσική εξέγερση είναι αδικαιολόγητη. Να ποιο εί­ναι το μεγαλείο του Θεού, ή η σκέψη της Ύλης, γενικά του Αναίτιου Τυχαίου).

απο τον ανθρωπο που δεν χρειαζοτανε κανεναν

«Θύμισέ μου το μήνυμα», ρωτάει ο Πανάς.

«Εκείνο που λέει ότι οι πολλοί, δεν μπορούν να σηκώσουν το βάρος του ενός».

«Δηλαδή».

«Δηλαδή, αναφέρομαι στο υπαρξιακό βάρος, στο ανέφικτο της αγάπης. Στον εγωτικό πυρήνα της κάθε ύπαρξης. Στη μοναξιά, στην αδυναμία επικοι­νωνίας μεταξύ των έμβιων όντων. Στην αλληλοσφαγή τους. Στην οδύνη τους, τελικά. Στη σαρωτική δύναμη της βούλησης για ύπαρξη που, στο πέρασμά της, κονιορτοποιεί τις ουτοπίες μας για ενότητα, συμπόνια, γνώση της τραγικότητάς μας».

«Έγινες σκοτεινός...».

e-book: ο ανθρωπος που δεν χρειαζοτανε κανεναν (αποσπασμα)

. Έμαθα ακόμα, από τον Ρόλλαν, πως η μοναξιά είναι το πεπρωμένο των όντων, το μεγαλείο τους γιατί ποθούν το ανέφικτο του αντίθετου...».

Μια κριτική

http://www.sfsite.com/fsf/2008/cur0806.htm

κι αλλο αποσπασμα απο τον ανθρωπο που δεν χρειαζοτανε κανεναν

«Ξέρεις τί μου είπε κάποια στιγμή που κοιτούσα με φρίκη τα πτώματα των βιαστών μου; Μέσα στο κάθε θύμα υπάρχει ένας θύτης. Γι’ αυτό απέτυχαν όλες οι επαναστάσεις. Γι’ αυτό θα πετύχει μονάχα αυτή που γνωρίζει αυτόν τον νόμο. Έτσι μου μίλησε. Φυσικά δεν κατάλαβα τι εννοούσε...

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝΕ ΚΑΝΕΝΑΝ (αποσπασμα)

Χωρίς Θεό, αλλά, ταυτόχρονα, χωρίς την αντινομία από την ύπαρξη του Κακού, της οδύνης, της οντολογικής αντιπαράθεσης, του αί­ματος. Χωρίς τον κίνδυνο μίας υπαρξιακής εξέγερσης. Την υποχρέωση στην υπαρξιακή αλληλεγγύη, τη συμπόνια.

Χωρίς Θεό, αλλά και χωρίς τη δυνατό­τητα να είσαι με την πλευρά των κολασμέ­νων, των θυμάτων, των αθώων, των εξεγερμένων, τελικά και συνολικά όλης της έμβιας, της μη έμβιας ύλης, γιατί το Τυχαίο ως μο­ναδική αιτία της ύπαρξης του Κόσμου κατα­λύει όλα τα παραπάνω.

e-books για τους πλανητικους φίλους

http://www.smashwords.com/profile/view/diamandisflorakis

αποσπασμα απο το ηλεκτρονικο μου ημερολογιο.

2013-04-08

Ø Σκέφτομαι: τη ρήση του Μπέρτραντ Ράσελ: «Τρία πάθη, απλά, αλλά κατακλυσμιαία, εξουσιάζουν τη ζωή μου: η λαχτάρα για αγάπη, η αναζήτηση της γνώσης και η ανυπόφορη θλίψη για τα βάσανα του ανθρώπινου είδους».

Και νιώθω σα κάποιος να «έκλεψε» την περίληψη της ζωής, των λογισμών μου και των έργων μου.

……………………………………………………

αποσπασμα απο το e-book: ο ανθρωπος που δεν χρειαζοτανε κανεναν.

«Τελικά, ο Θεός είναι πιο κοντά σ’ εκείνο που πίστευες, Αναστασία», λέω. «Υπάρχει μόνο μέσα στην Αγάπη, τη Συμπόνια. Στο περίπου μηδέν, δηλαδή, αυτού του Κό

σμου. Δεν υπάρχει στα δόντια ενός σαρκοφάγου ζώου, στη βιομέριμνα, στη δίψα για δύναμη του ανθρώπου, στη φθορά, την ασθένεια, τον πόνο, τον θάνατο, την αδικία, τη φυσική κατα­στροφή, γενικά στην αντιπαράθεση των όντων. Την Εντροπία του χωροχρόνου. Το Κακό. Γιατί, όμως, το Μέγιστο είναι τόσο ελάχιστο; Κοντολογίς, γιατί υπάρχει το μη Καλό;».

μια περίληψη των πονοτρονιων.

https://www.smashwords.com/extreader/read/296249/2/ta-ponotrhonia-kai-oi-anarchikohi-toy-apolhutoy

αποσπασμα απο το ηλεκτρονικο μου ημερολογιο.

30/10/2002 (182)

Ø Σκέφτομαι: Η βιομέριμνα (όρος του Χάιντεγκερ) πράγματι, είναι η βασική αιτία που ο Άνθρωπος σπάνια οντολογεί.

για οσους αναζητουν τα e-books μου.

http://diamflorakis.blogspot.gr/

τα γονιδια της αγιοτητας (νεο αποσπασμα)

“Τί άλλο σας είπε ο Αντρέας, γέροντα”.

“Μας είπε τι του πρότεινε ο Θεός”.

“Τί;”.

“Να εξοφλήσει το χρέος του προς τον Ρή­γα. Προς τους ανθρώπους. Θα σε περιμένω με το τελευταίο Μου πρόσωπο, μέσα στον πόνο των άλ­λων. Εκεί θα με βρεις”.

“Αλήθεια, γέροντα; Έτσι μίλησε ο Θεός;”.

“Ναι, αδελφέ μου. Έτσι ακριβώς”.

“Μήπως ειπώθηκε και κάτι ακόμα σ’ εκεί­νη την υπερβατική συνομιλία;”.

“Ναι. Ειπώθηκε κάτι που λύτρωσε την ψυ­χή μου. Που έλυσε για πάντα την πιο αμαρτωλή μου απορία...”.

“Μίλα, γέροντα. Γιατί σταμάτησες; Γιατί κλαις;”.

“Πόσο είμαι ευτυχισμένος! Γαλήνιος! Θα φύ­γω από αυτή τη ζωή χωρίς ένα βουβό, κολασμένο παράπονο... Λοιπόν: Γιατί υπάρχει το Κακό, το αί­μα, ο πόνος, η αντιπαράθεση στον Κόσμο; ρώτησε ο Ρήγας τον Θεό. Κι Εκείνος του είπε: Για να τον αλλάξετε εσείς με την Αγάπη. Κατάλαβες, αδελφέ μου, τί σημαίνουν αυτά τα λόγια; Συνεχιστές του έρ­γου Του μας όρισε. Μικρούς θεούς θέλει όλα τα όντα δίπλα Του. Αυτός ο Κόσμος, σιγά σιγά, παίρνει το σχήμα των ονείρων μας. Θα έρθει καιρός που δεν θα χρειάζεται να ονειρευόμαστε. Το βλέπω, το νιώθω. Το προαναγγέλλω. Αχ και να ήξεραν όλοι οι μεταφυσικά εξεγερμένοι αυτή την αλήθεια! Άσε με να σε αγκαλιάσω. Να σε φιλήσω...”.

e-book τα γονιδια της αγιοτητας (αποσπασμα)

«Δηλαδή, αν είχαν βγει από κει μία ώρα γρηγορότερα, ή είχες παραμείνει μία ώρα περισ­σότερο, τώρα η Ρόζα και οι άλλοι μπορεί να ζούσαν», μου κάνει.

         «Μπορεί», λέω.
         «Αχ, γιατί ο Θεός δεν σε φώτισε να μη φύ­γεις εκείνη την ώρα. Γιατί;».
         «Για τον ίδιο λόγο που δεν ειδοποιεί λίγη ώρα πριν από ένα σεισμό, για να σωθούν κάποια αθώα μωρά, παιδιά», λέω.
          «Δηλαδή;».
          «Επειδή μόνιμα βρίσκεται σ’ έκλειψη».

 “...Δυστυχώς, ακόμα και ο άνθρωπος βρίσκεται εγκλωβισμένος μέσα στην αιματηρή νομο­τέλεια της τροφικής αλυσίδας. Αλληλοεξόντωση. Αίμα και πόνος. Αυτό είναι που ονομάζει όρους της ύπαρξης.

κι αλλα απο το ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥΣ

Έχει ένα δυναμικό κάθαρσης η νύχτα. (Θα έχει και η τελευταία Νύχτα της Ιστορίας).

 

  

(Η προέκταση της όποιας ενέρ­γειας του κάθε όντος, ακόμα και η κίνηση ενός σωμα­τιδίου ύλης, ενός γαλαξία, ή και όλης της συμπαντικής μάζας, τείνει προς το σημείο ταύτισης της Ύπαρ­ξης προς την Ουσία της. Η αγωνία, ο πόνος, το αίμα, η συμπαντική εντροπία, τον αντίποδά τους αναζη­τούν. Τον Θεό ψάχνουν, ή δημιουργούν).

". {Είναι προνό­μιο των θυμάτων η συγγνώμη, Ταμιωλάκη. -Σχόλιο ενός φανταστικού αναγνώστη-).

 

 

Κοντολογίς, ο Μαυράκης, εκείνο το με­σημέρι, βάδιζε για να συναντήσει το τελευταίο του έ­γκλημα. Ετοιμαζόταν, άθελά του, να γίνει τρομοκρά­της, εκτελεστής της Ελπίδας. (Ελπίδα είναι η πίστη μας στην Ελπίδα. Θεός, η πίστη μας στην Ύπαρξή Του, στο παράλογο της Ύπαρξής Του. Εμείς, στον χώρο τον αισθητού, νοηματίζουμε τον Κόσμο και, γιατί όχι, το Υπεραισθητό).

 

Υπάρχει η ελπίδα μέσα στη νύχτα. (Σε όλες τις νύ­χτες, τις ημέρες. Σε όλο το χωροχρονικό συνεχές. Πι­στεύω ακράδαντα αυτό το μεγάλο ψέμα).

"Κυρία Ευρυδίκη, πρέπει να μάθετε κάτι για μένα, που ο Μαραγκόπουλος γνώριζε πριν με στείλει εδώ. Δεν ονομάζομαι Παύλος. Και κάθε άλλο παρά ένας αθώος άνθρωπος είμαι. Τα χέρια μου είναι βαμμένα στο αίμα. Υπήρξα τρομοκράτης. Εκτελεστής", λέει αργά ο Ροβύρος, ενώ σφίγγει τη ράχη του Μπόρα και τα μάτια του πλημμυρίζουν δάκρυα.

Είναι ένας πρόσθετος πόνος μέσα στα μάτια της Ευρυδίκης. Μία έκπληξη. Είναι η συναίσθηση της δοκιμασίας της αντοχής κάποιων αρχών. Αλλά, είναι και ο θεός της συμπόνιας, της κατανόησης, της συγ­γνώμης μέσα τους. Είναι τα χέρια της πάνω στα χέ­ρια του Μαυράκη.

"Ακούστε. Υπάρχει μία μικρή πινακίδα στην είσο­δο αυτού του σπιτιού, που γράφει: Τα Νησάκια. Εί­ναι το σπίτι, ένα από τα πενήντα νησάκια που ίδρυσε ο Μαραγκόπουλος, για ναυαγούς της ψυχής και του σώματος. Βρίσκεστε στο σωστό μέρος, με τους σω­στούς ανθρώπους. Γαληνέψτε".

(Θεέ μου, πότε θα καλυφτεί η απόσταση, η διαφο­ρά μεταξύ ενός αγίου κι ενός ανθρώπινου κτήνους; Θεέ μου, γιατί επέτρεψες αυτή τη διαφορά; Θεέ μου, υπάρχει πράγματι αυτή η διαφορά, η απόσταση;)