αποσπασμα απο το ηλεκτρονικο μου ημερολογιο

14/7/2003 (238)

Ø Σκέφτομαι: (ξανά): Είναι το άπειρον των μεγεθών που μας περιβάλλει η αιτία της υπαρξιακής ναυτίας που μας κατέχει, μας δυναστεύει.

το τέλος του ΚΑΙΑΔΑ

Ναι, σωστά καταλάβατε: Θέλω να μάθω γιατί αναγκάστηκε το Συμπαντικό Ασυνείδητο, να εκφραστεί μέσα στην πραγματι­κότητα, με τον τρόπο που ξέρουμε. Θέλω να εξακριβώσω αν τ’ ανθρώπινο Ασυνείδητο, είναι μέρος του Συμπαντικού συνειδη­τού. Αν η πραγματικότητα, είναι προϊόν ψυχαναγκαστικής έκ­φρασης του Σύμπαντος, η οποία προκαλείται από την επίδραση του Απόλυτου, πάνω στο Σύμπαν. Κοντολογίς, θέλω να ερμηνεύ­σω το ΟΝΕΙΡΟ της πραγματικότητας. Κι’ αυτά όλα, μέσα σ’ αυτή την ιστορία, και όχι σε μια άλλη.

Πρέπει να πάω μέχρι την άκρη της σιωπής για να συνα­ντήσω την Ελπίδα. Να βγω έξω από το σύμπαν των λέξεων.

Το μυθιστόρημα της σιωπής, αρχίζει τώρα.

απο το e-book Ο ΚΑΙΑΔΑΣ αποσπάσματα.

«Ποιες καταστάσεις θ’ αλλάξει, στον άνθρωπο, η απουσία της γνώσης του θανάτου; Προς τα πού θα στραφεί η σκέψη;...» αυτά και κάποια άλλα, σκέφτεται ο Σεμπάστιαν,

Αν ο χρόνος είναι ένα κουβάρι, των αλλαγών της ύλης, που ξεδιπλώνεται, τότε η προφητεία είναι μια θέαση, με ταχύτητα μεγαλύτερη του χρόνου. Αν το κουβάρι του χρόνου, ενώ ξεδιπλώνεται ταυτόχρονα, στην άλλη του άκρη διπλώνεται, τότε εκείνο, που κάποιοι ονόμασαν «Αιώνια Επιστροφή», είναι η απόλυτη μονοτονία, και η θέαση του γίγνεσθαι, μόνο ένα διαρκές χασμουρητό μπορεί να προκαλέσει.

(Κάποιες φορές, υποψιάζομαι πως το έργο του Κόσμου, το ’χουμε ξαναδεί).