ανοιχτο ηλεκτρονικο ημερολογιο ενος συγγραφεα

σκεψεις...

Ετικέτες

Ο (1) τι δεν... (1)

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Κυριακή 10 Ιουνίου 2012

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

15/7/06 (289)




Ø Παζλ φράσεων του γηραιού της παρέας σε συζήτηση με νέους λογοτέχνες: «Η συλλογική κρίση (το άθροισμα των επιμέρους κρίσεων) είναι αλάνθαστη. Να της έχετε απόλυτη εμπιστοσύνη. Μπορεί να αργήσει αλλά τελικά θα έρθει…

Η σωστότερη κρίση για το έργο του Καβάφη εκφράστηκε από τον ίδιο τον Καβάφη, χρόνια πριν αρχίσουν να την εκφράζουν οι κριτικοί και το κοινό. Ό,τι ειπώθηκε για το έργο του είναι πιστή αντιγραφή της αυτοκριτικής του…

Η δύναμη των κριτικών της λογοτεχνίας δεν βρίσκεται στην ευστοχία των παρατηρήσεών τους, αλλά στο μέγεθος της κυκλοφορίας του εντύπου που γράφουν...

Μη στέλνετε πάνω από δύο φορές βιβλία σας σε κριτικούς που για διάφορους λόγους δεν μπορούν, ή δεν θέλουν να ασχοληθούν με το πόνημά σας. Έτσι θα απαλλάξετε κάποιους από αυτούς από το άγχος της αδυναμίας τους να ανταποκριθούν. Αλλά και κάποιους άλλους από το πρόσθετο εισόδημα που αποκτούν πουλώντας με το κιλό το βιβλίο σας…

Να προτιμάτε τα έντυπα μικρής κυκλοφορίας…

Τα πολιτικά κόμματα ενδιαφέρονται έντονα για τον έλεγχο, την εξαγορά της κουλτούρας. Μέσω των εντύπων και των ΜΜΕ που διαθέτουν αλλά και των δημοσιογράφων που ελέγχουν θάβουν ή αναδεικνύουν πρόσωπα…

Η ανεξαρτησία του συγγραφέα, έναντι όλων των προσώπων και μέσων προβολής, έχει κόστος. Μεγάλο κόστος. Όσο μικρότερη είναι η αξία ενός δημιουργού, τόσο ευκολότερα πουλάει την πνευματική του ανεξαρτησία…

Το χρηματιστήριο των πνευματικών αξιών της χώρας μας (αλλά όχι μόνο) είναι γεμάτο από φούσκες.

Η εντελέχεια της κάθε φούσκας είναι το ξεφούσκωμα…

Έργο τέχνης είναι μόνο εκείνο που αναβαθμίζει ηθικά και πνευματικά όποιον έρχεται σε επαφή μαζί του…

Το κάθε πνευματικό δημιούργημα είναι ο φανταστικός κόσμος που αντιπαραθέτει ο δημιουργός του στο Πραγματικό (για παρουσίαση, ‘η ερμηνεία, ή βελτίωση, ή άρνηση, ή κατάφαση προς την εικόνα που εκπέμπει το Πραγματικό. Ακόμα ενδέχεται να είναι και έκφραση παράπονου, ή εξέγερσης…

Ο πραγματικός αντίπαλος του κάθε δημιουργού είναι το αβυσσαλέο υποσυνείδητο του εγώ του…

Το ανθρώπινο υποσυνείδητο αρνείται όλες τις ηθικές αξίες που ανακάλυψε και υπηρετεί το συνειδητό. Είναι χαοτικό, αντιουμανιστικό, μηδενιστικό και δύσκολα αντιμετωπίζεται…

Ο κύριος σκοπός του δημιουργού Τέχνης πρέπει να είναι η μείωση του πόνου των όντων…

Να μην υπερασπίζετε το έργο σας σε τυχών αρνητές, ή επικριτές του. Αυτό είναι δουλειά άλλων…

Όσο βαθύτερα εισβάλει ο προβληματισμός του έργου σας στην Ουσία της Ύπαρξης, τόσο λιγότεροι θα το παρακολουθήσουν…

Όχι το πόσοι, αλλά το ποιοι στηρίζουν το έργο σας έχει σημασία… (συνεχίζεται…).



ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

18/5/2004 (260)


Ø (…Η Τέχνη είναι μια μορφοποιημένη απαίτηση του αδύνατου), γράφει ο Καμύ στον «Επαναστατημένο Άνθρωπο».
Σκέφτομαι: Άραγε, πόσων καλλιτεχνών, ιδιαίτερα συγγραφέων, το έργο υπηρετεί αυτήν τη βασική αναγκαιότητα;