Μια ωραία πρόταση για τη μορφή του Επέκεινα.

http://www.lifo.gr/team/u12321/33340

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

17/3/2000 (28)

Δεν πιστεύω πως ο ορισμός του Πραγματικού ως Μη-Τίποτα είναι ελλιπής σε σχέση με όποιον άλλον μπορεί να δώσει σήμερα η επιστήμη. Αντίθετα, τον βρίσκω πληρέστερο απ' ό,τι μέχρι σήμερα έχω διαβάσει ως ορισμό του Πραγματικού.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

31/10/12 (351)

Σκέφτομαι: 40 χρόνια συμπληρώνονται από τότε που πρωτοκυκλοφόρησε το «ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ». Με έναν τίτλο που κάποια στιγμή άρχισε να γίνεται παγκόσμια έκφραση (αυτή τη στιγμή το Google έχει 1.510.000.000 αναφορές στη φράση) και εκτός από λίγους κανένας δεν γνώριζε από πού ξεκίνησε αυτή η έκφραση. Κάποιοι μου είπαν πως είχα αρπάξει τον τίτλο! Ίσως έκανα λάθος που δεν διεκδίκησα την πατρότητα του τίτλου. Δεν ήθελα να γίνει το βιβλίο μου γνωστό από ένα σκάνδαλο. Τώρα το βιβλίο αυτό κυκλοφορεί στο παγκόσμιο δίκτυο από το Αμαζόν ως e-book, αργότερα ίσως κυκλοφορήσει και σε έντυπη μορφή, αν το κοινό το ζητήσει.

Διαβάστε Free για λίγες μέρες ακόμα τα "Πονοτρόνια Και οι Αναρχικοι του Απόλυτου"

http://diamflorakis5.blogspot.gr/

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

1/1/2006 (281)

Ø Το ερώτημα ήταν: «Πού υπάρχει το ίχνος της ύπαρξης της Ελπίδας;»

«Στα δάκρυα της συμπόνιας», απάντησε η γηραιός της παρέας.



Για να δούμε τι θα πει το παγκόσμιο αγγλόφωνο κοινό για ένα ελληνικό πνευματικό προιόν,

http://www.amazon.com/dp/B009Y79N6M

Άτιτλο

Ήταν το πρώτο ηλεκτρονικο βιβλίο που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα (μόνο?). Έγραψαν τότε (πότε?) η Μεσημβρινή (θετικά) το Ram (θετικά) και το Έθνος (αρνητικά) για το είδος της έκδοσης.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

27/12/2004 (272)

Ø «Το μέγιστο που μπορεί να πετύχει ο Άνθρωπος είναι η μείωση του ανθρώπινου πόνου», λέει στον «Επαναστατημένο Άνθρωπο», ο Καμύ.

Πράγματι. Αυτό είναι το έσχατο όριο των δυνατοτήτων μας. Αυτό και ο πρώτος σκοπός μας. Ο πόνος που θα απομείνει θα είναι εκείνος που προκαλούν οι όροι της ύπαρξης.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

7/9/2002 (170)

 Σκέφτομαι: Πολλοί μιλάνε για πολιτική και ποινική ευθύνη. Κανένας για Υπαρξιακή Ευθύνη. Αλλά και να βρισκόταν κάποιος να μιλήσει γι αυτή την ευθύνη, πόσοι θα τον εννοούσαν;

Μια Αλήθεια που θάβουν τα συμφέροντα...

http://www.athensvoice.gr/article/city-news-voices/%CF%83%CF%87%CF%8C%CE%BB%CE%B9%CE%B1/%CF%89%CF%82-%CE%B5%CE%B4%CF%8E%E2%80%A6-%CF%83%CE%BA%CE%AD%CF%88%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%BC%CE%B5-%CE%B1%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%BC%CE%AE-%CE%BC%CE%B9%CE%B1-%CF%86%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B1

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

28/1/2001 (71)

Ø "...Παράγεις ένα έργο και μετά το ρίχνεις (χωρίς αγωνία, απαίτηση αναγνώρισης, ανταμοιβής) μέσα στο ποτάμι του γίγνεσθαι. Αν σ' ενδιαφέρει η αποτίμηση του έργου σου, μείνε ήσυχος, κάποτε θα έρθει...", ακούστηκε να λεει κάποιος όταν η συζήτηση περί κυκλωμάτων και άλλων δεινών άρχισε να σβήνει.

Για τους λίγους που τα αναζητούν

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

10/12/2001 (109)

Ø Τους είπα: Απορώ που η αγάπη και η συγνώμη των χριστιανών σταματά στα σύνορα του Επέκεινα. Στο λίγο, δηλαδή, του πεπερασμένου χρόνου. Τ' αθώα θύματα του υλικού Κόσμου, καθόλου δεν είναι σίγουρο πως θα προτιμήσουν τη δικαιοσύνη από τη συγνώμη της Αγάπης.
Έδειξαν απορημένοι αλλά και προβληματισμένοι.

Μια εικόνα χίλιες λέξεις

Η Αγάπη των όντων.

http://www.lifo.gr/now/world/18119

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ Ο ΤΡΑΓΙΚΟΣ ΘΗΡΕΥΤΗΣ, Ή Η ΠΑΙΔΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ ΤΗΣ ΗΘΙΚΗΣ ΜΑΣ

http://www.lifo.gr/team/omorfia/33226

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

15/2/2001 (73)

Ø Σκέφτομαι: επειδή το χωροχρονικό συνεχές δεν είναι λογικό να εξαπλώνεται μέσα στον εαυτόν του, τότε πρέπει να υποθέσουμε ότι εξαπλώνεται ή μέσα στο μηδέν, ή είναι ένα, από ύλη, όνειρο του Θεού.

ΕΝΑΣ ΩΡΑΊΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

http://www.lifo.gr/now/politics/18062

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

7/9/2004 (267)

Ø Σκέφτομαι: η ανθρώπινη «όραση» ακόμα και, ή κυρίως, την εικόνα του Θεού μπορεί να παραμορφώσει. Φαντάζονται έναν Θεό διψασμένο για αίμα παιδιών!!

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

1/1/08 (314)

Ø Είπε ο γηραιός της παρέας: Είναι τα άπειρα μεγέθη που περιβάλλουν την ανθρώπινη ύπαρξη που προκαλούν την υπαρξιακή ναυτία. Και οι ερμηνευτικές «αλήθειες» μας τα χάπια κατά της υπαρξιακής ναυτίας. Οι «αλήθειες» μας πρέπει να κρίνονται από το πόσο αποτελεσματικά αποδυναμώνουν την υπαρξιακή μας ναυτία.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

29/4/07 (306)

Ø Σκέφτομαι: Κάπου μέσα στο βάθος της ανθρώπινης Ιστορίας, υπήρξε κάποια στιγμή που χύθηκε το πρώτο δάκρυ συμπόνιας. Μετά κάποιο άλλο, και άλλα. Μέχρι που σχηματίστηκε το πρώτο ρυάκι. Το πρώτο ποταμάκι.
Κάπου μέσα στο βάθος του μέλλοντος βλέπω τον ωκεανό της συμπόνιας να ολοκληρώνει το πεπρωμένο μας.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

350/20/10/12

Ξανά σκέφτομαι αυτό: Ίσως το υποσυνείδητό μας να είναι το συνειδητό του αρχαίου παρελθόντος μας, το οποίο σκεπάστηκε μερικώς και αργά από το στρώμα που δημιούργησε ο ηθικός μας πολιτισμός. Το ερεβώδες υποσυνείδητό μας είναι η βασική κακοτεχνία της δημιουργίας που πρέπει να ενταφιάσουμε.

……………………………………………………………………………………………………………………………………

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

4/1/08 (315)

Ø «Είμαστε τα ίχνη που χαράζουμε στις ψυχές και στις μνήμες των άλλων», είχε πει κάποτε ο γηραιός της παρέας, για να συμπληρώσει: «Και ας μη ξεχνάμε αυτό: Πίσω από το στρώμα των ιχνών που μας άφησε (και θα αφήσουμε) η Ιστορία (η άθροιση των πράξεων του βίου όσων υπήρξαν) υπάρχει ένα άλλο που μαρτυρά δίψα για αθωότητα, για ηθική τελείωση».

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

27& 31/5/2003 (234)

Ø Σκέψεις, ερωτήματα και σχόλια πάνω σε μία συνέντευξη του Ακαδημαϊκού και καθηγητή Φυσικής του πανεπιστημίου του Τέξας Α&Μ κ. Δημήτρη Νανόπουλου (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 25/5/2003).

Δ. Νανόπουλος: «…Το σύμπαν δεν θα πεθάνει ούτε μέσα στις φλόγες, ούτε από γηρατειά… Το σύμπαν θα συνεχίζει να υπάρχει στους αιώνες των αιώνων συνεχώς διαστελλόμενο. Το ξέραμε χρόνια, αλλά τώρα έχει αποδειχθεί πειραματικά…».

(Παρατήρηση: To .συνεχώς διαστελλόμενο σύμπαν, σημαίνει, βέβαια, πως έχει αποδειχθεί ότι η πυκνότητα της ύλης του σύμπαντος υπερβαίνει την κρίσιμη πυκνότητα, ή ότι δεν ισχύει το ερμηνευτικό μοντέλο του Friedmann.
Σημαίνει, ακόμα, πως
Α: το Βέλος του Χρόνου κινείται ευθύγραμμα
(πράγμα που, κατά τον Νίτσε, στηρίζει, ή και αποδεικνύει την ύπαρξη του Θεού -σε αντίθεση με τον κυκλικό χρόνο, στον οποίο πίστευε, ο οποίος αποδείκνυε την ανυπαρξία του Θεού και την πίστη του στην Αιώνια Επιστροφή).
Β: η θεωρία του θερμικού θανάτου του σύμπαντος που διατύπωσε ο Hermann Helmhotz, η οποία ερμηνεύοντας τον 2ο Νόμο της Θερμοδυναμικής μας έλεγε πως η μεγιστοποίηση της Εντροπίας και της Τυχαιότητας θα οδηγήσει τελικά στον θερμικό θάνατο του σύμπαντος, καταρρίφθηκε.
Γ: το σύμπαν είναι ένα μεμονωμένο σύστημα (άρα διαστέλλεται, επεκτείνεται μέσα στον εαυτό του).

Δ. Νανόπουλος: «…Το σύμπαν ξεκίνησε από το τίποτα, που έχει εξ ορισμού ενέργεια μηδέν, απέκτησε δομή αλλά συνεχίζει να έχει ολική ενέργεια μηδέν. Με άλλα λόγια, είμαστε μία ανακατανομή του τίποτα…»

(Παρατήρηση: Δηλαδή το αιτιοκρατούμενο σύμπαν δεν είχε αιτία. Δηλαδή, εκ του μηδενός παρήχθη έργο! Αυτήν την επιστημονική (;) σκέψη πως μπορεί να την αποδεχτεί ο αιτιοκρατούμενος ανθρώπινος εγκέφαλος ο οποίος πάνω σε αυτόν τον μηχανισμό σκέψης έχτισε τις μέχρι στιγμής επιστημονικές του βεβαιότητες;. Μετά, υπάρχει και το ερώτημα για την ύπαρξη του αρχικού σημείου άπειρης συμπυκνωμένης μάζας και σχεδόν μηδενικής έκτασης από το οποίο ξεκίνησε η Μεγάλη Έκρηξη για να σχηματιστεί το σύμπαν. Οι φυσικές επιστήμες, αδυνατώντας να μας εξηγήσουν τη φύση του, την προέλευσή του, τι μπορεί να σημαίνει η άπειρη πυκνότητά του, τι ανατροπές επιφέρει στις «βεβαιότητές» τους για τη δομή της φύσης, τους νόμους που τη διέπουν, υποχρεώνονται σε κατάλυση της αιτιοκρατικής ανάλυσης, αποδεχόμενοι την αυτοαιτία της ύλης, αλλά όχι και του Θεού, πράγμα που θα έκανε ολιγότερο αινιγματική την ύπαρξη του Κόσμου. Δεν μου έτυχε ποτέ να συναντήσω υλιστική ερμηνεία που να δέχεται αυτό: Η απόλυτη, η μοναδική επιβεβαίωση της υλιστικής ερμηνείας του Κόσμου θα ήταν η ύπαρξη του Τίποτα).
Όμως, ίσως συνεχίσω μία άλλη μέρα γιατί το θέμα είναι μεγάλο.



________________________________________________________

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

12/1/010 (330)

Τους είπα: Οι δημοσιογράφοι ψέγουν, και καλά κάνουν, τις κυβερνήσεις που αποφεύγουν να δώσουν λύσεις σε προβλήματα που στραγγαλίζουν έννοιες όπως Δημοκρατία, ισονομία κλπ. Αλλά κανένας από αυτούς δεν μιλάει για το λεγόμενο «Αγγελιόσημο» που κάθε χρόνο αρπάζει τεράστια ποσά από τους πολίτες για λογαριασμό της συντεχνίας τους. ΚΑΝΈΝΑΣ τους γιατί κι αν υπάρχει κάποιος που βλέπει το άδικο χαράτσι σε βάρος των πολιτών, φοβάται το κόστος που θα εισπράξει από τους συναδέλφους του.
Βυθιζόμαστε γιατί όλες οι ομάδες, συντεχνίες που μπορούν να αρπάξουν προνόμια το έχουν ήδη πετύχει και μάλιστα χωρίς αντίσταση. Γι αυτό βιώνουμε μια κοινωνία θρυμματισμένη

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

7/4/2002 (136)

 Σκέφτομαι: Όταν άγιοι και δολοφόνοι, θύτες και θύματα αγκαλιασμένοι, ισότιμοι στο Επέκεινα θα ρωτήσουν το έσχατο προσωπείο του Θεού: “Γιατί τόσο αίμα, τόσος πόνος;” Κι Εκείνος θα τους υποχρεώσει, με την απάντησή Του, να πουν: «Α, ώστε γι’ αυτό!», τότε και μόνο τότε, θα έχει σβήσει κάθε αιτία υπαρξιακής εξέγερσης, ή, έστω, βουβού παράπονου.

βιβλιογραφία μου.

http://users.forthnet.gr/ath/fd/index2.htm

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

4/6/2002 (153)

 Σκέφτομαι: Η μέγιστη εικονική πραγματικότητα μέσα στην οποία ζούμε, είναι εκείνη που δημιούργησε η ερμηνευτική μας δυνατότητα, όταν προσάρμοσε το Αίνιγμα της ύπαρξης του Κόσμου στις διαστάσεις της. Και καλά έκανε.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

5/1/07 (302)

Ø Σκέφτομαι: Ένας κλάδος της Υπαρξιστικής φιλοσοφίας πιστεύει πως το Σύμπαν είναι τελείως αδιάφορο για τον Άνθρωπο. Φοβάμαι πως συμβαίνει κάτι χειρότερο: Πως είναι εχθρικό προς την ανθρώπινη και όποια άλλη μορφή ύπαρξης, αλλά και προς τον εαυτόν του.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

9/5/2003 (231)

Ø Σκέφτομαι: Ποιο στοιχείο του Χωροχρονικού Συνεχούς, αποδεικνύει τον ανθρωποκεντρισμό της Δημιουργίας;

Η ΑΓΑΠΗ ΤΩΝ ΟΝΤΩΝ!

http://www.lifo.gr/team/u12321/31590

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

4/12/2001 (188)

Ø Ξανασκέφτομαι: Αλήθεια, ποια μορφή θα έπαιρναν οι κοινωνίες των κρατών αν τα άτομα στοιχίζονταν κατά ηθικό ύψος;

Η Περίληψη του προβλήματος που αντιμετωπίζουμε. Η Αλήθεια που αποφεύγουμε, που θάβουμε:

http://www.athensvoice.gr/the-paper/article/408/edito-408

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

28/6/2000 (42)

Ξανασκέφτομαι: Το μέγα θέμα θα είναι η ύπαρξη αλτρουιστικών και επιθετικών γονιδίων μέσα στο DNA.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

5/9/2000 (51)

Ø Μου είπε: "Όταν βρίσκεσαι με κάποιον, να σκέφτεσαι πως ίσως αυτή η φορά να είναι η τελευταία που τον βλέπεις".
Σκέφτηκα: Σοφή συμβουλή. Κι αυτή είναι που εξηγεί το βάθος της ματιάς του. Την ευγένεια της φωνής του. Την ανθρωπιά που εκπνέει.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

7/12/99 (15)

Αφήνουν ένα ίχνος στην ψυχή μας όσοι, άμεσα ή έμμεσα, μπήκαν στο πεδίο της ζωής μας. Η συναισθηματική άθροιση αυτών των ιχνών, αποτελεί, ίσως, και τη μεγαλύτερη έκταση του ψυχισμού μας. Διαμορφώνει το συνειδητό και ασυνείδητο πιστεύω μας για τη ζωή.
Ξανάκανα σήμερα αυτές τις σκέψεις όταν η μνήμη μου στάθηκε πάνω από το ίχνος του κύριου Ιάσονα. Ένιωσα και πάλι μία αγκαλιά ωραίων συναισθημάτων, μία ψυχική ανάταση. Μία πίστη στον άνθρωπο. Μία ελπίδα.
Ο κύριος Ιάσονας ήταν ένας εβδομηντάρης αθώος, ήρεμος, ήσυχος, γλυκύτατος, σοφός γείτονάς μου, ο οποίος ασκούσε το επάγγελμα του υδραυλικού. Μία ημέρα, με αφορμή κάποιο γεγονός, μου είπε: "υπάρχουν ορισμένα πράγματα που στέκουν πάνω από τα χρήματα".
Δεν είχε μόνο μιλήσει, είχε και πράξει ό,τι στήριζε τα λόγια του.
Αν είχε ανακαλυφτεί το "Ηθόμετρο" (για το οποίο μιλάω σε άλλη σελίδα αυτού του ημερολογίου) ο κύριος Ιάσονας θα βρισκόταν στην πρώτη σειρά της κοινωνίας μας. Στην ψυχή μου, πάντως, στην πρώτη σειρά βρίσκεται αυτός ο σημαντικός άνθρωπος, που άφησε ένα από τα ωραιότερα ίχνη μέσα μου.
Από καιρό πιστεύω αυτό: Σημασία έχει μόνο η ποιότητα των ιχνών του βίου μας που χαράζουμε πάνω στις ψυχές των άλλων. Στην αινιγματική περιπέτεια της ύπαρξής μας, δεν βρίσκω τίποτα ανώτερο από αυτό. Ούτε καν τη λύση του αινίγματος της ύπαρξής μας.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

10/1/2002 (114)

Ø Οι ερμηνευτικές μας βεβαιότητες, ή εικασίες, στην αινιγματική έρημο του γίγνεσθαι δείχνουν αντικατροπτισμοί.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

18/3/2002 (129)

Σκέφτομαι: ένα από τα προσωπεία του Θεού ενδέχεται να είναι εκείνο της ανυπαρξίας Του.

Έχει ενδιαφέρον.

http://www.youtube.com/watch?v=nH1pdPeHtNc&feature=player_embedded

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

1/1/2002 (112)

Ø Σκέφτομαι: Ο Θεός θα επαναλάμβανε τον Εαυτόν Του, αν ο Κόσμος δεν ήταν αυτό που είναι. (Μία εξήγηση της ύπαρξης του Κακού).

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

5/3/2002 (126)

 Σκέφτομαι: Ακόμα κι αν ταξινομούμε το χάος του Τυχαίου, η προσπάθειά μας ν’ αφήσουμε μία ηθική κουκίδα στο άσκοπο και αέναα επαναλαμβανόμενο Χωροχρονικό Συνεχές, αξίζει τον κόπο. Αξίζει να ονομαστεί σκοπός.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

20/9/2002 (172)

Σκέφτομαι: Η Αιώνια Επιστροφή μετατρέπει τη φιλοσοφική προτροπή σε αναγγελία. (Ό,τι έγινε θα ξαναγίνει).

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

5/9/2002 (169)

Σκέφτομαι: Κόλαση μπορεί να είναι ακόμα και ο παντοτινός χωρισμός από όσους και ό,τι αγαπήσαμε.

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΠΑΝΩ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΙΝΑΚΑ ΚΑΙ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ


ΖΩΓΡΑΦΟΥ!!

http://www.mystudios.com/artgallery/

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

14/5/2002 (149)

Σκέφτομαι: Όσο περισσότερο αντιστρατεύεται τους «όρους της ύπαρξης» και την ανθρώπινη ιδιοσυστασία μία θρησκευτική, φιλοσοφική, ή πολιτική πρόταση, τόσο βαθύτερα στην ενδοχώρα της ουτοπίας εισχωρεί. Αλλά, ταυτόχρονα, όλο και ακριβέστερα ορίζει την κατεύθυνση της πορείας που πρέπει ν’ ακολουθήσουμε. Όλο και περισσότερο επιταχύνει αυτή την πορεία.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

13/3/2002 (128)

Λέει κάπου ο Καμύ: «Το ν’ αρχίσεις να σκέφτεσαι, σημαίνει πως άρχισες ήδη ν’ αποκάμεις».

Σκέφτομαι: Από αυτήν ακριβώς την κόπωση προσπαθεί η Φύση να προφυλάξει τον μέσο άνθρωπο, όταν του φράζει τους δρόμους προς το Ουσιαστικό. (Αυτό μπορεί να είναι μία εξήγηση για πολλά πράγματα. Ακόμα και για την τηλεθέαση των σκουπιδιών. Την ανάγνωση, τη θέαση του ασήμαντου. Την ακρόαση της παραμουσικής, την κυριαρχία του ασήμαντου. κ.α. Και τίποτα δεν αποκλείει την περίπτωση να υπάρχει σοφία σε αυτή τη θέληση της Φύσης. Γιατί το αντίθετο προϋποθέτει ηθικό αντίκρισμα πίσω από το φαινόμενο της Ύπαρξης. Κι αυτό είναι, ήταν και θα είναι το Μέγα ζητούμενο).