αποσπάσματα από συνομιλίες με
φίλες/φίλους (3)
(με αφορμή τις συζητήσεις για την
ενιαία τιμή του βιβλίου)
ØΓια
τους εκδότες:
Κανένας γνώστης της αγοράς
του βιβλίου δεν μπορεί να κατακρίνει τους εκδότες επειδή έχουν ως πρώτο κριτήριο έκδοσης την
εμπορικότητα (αλλά ούτε κι εκείνους που το έχουν ως μόνο) γιατί γνωρίζει πως
μαθηματικά, με το αποκλειστικό κριτήριο της ποιότητας, σύντομα η επιχείρησή
τους θα πτώχευε. Επίσης ούτε τους βιβλιοπώλες κατακρίνει που πιεζόμενοι από τον
ίδιο νόμο της αγοράς, αγοράζουν οι περισσότεροι τα βιβλία με τα ίδια κριτήρια.
Μπορεί όμως κάποιος να
αναρωτηθεί: Γιατί οι εκδότες δεν δίνουν και στους βιβλιοπώλες το ποσοστό
έκπτωσης που δίνουν στα μεγάλα βιβλιοπωλεία ούτος ώστε αυτοί να μπορούν να τα
ανταγωνιστούν, στην περίπτωση που η ενιαία τιμή θα έπαυε να ισχύει; Γιατί δεν
τους παρέχουν τις ίδιες πιστωτικές ευκολίες; Πρόσθετα, αφού οι εκδότες λένε πως
ενδιαφέρονται για τα μικρά βιβλιοπωλεία, γιατί με τα παζάρια που διοργανώνουν
τα ανταγωνίζονται;
Ακόμα: Γιατί με τις
επανεκδόσεις, οι οποίες έχουν μικρότερο κόστος παραγωγής, δεν μειώνουν τις
τιμές των βιβλίων; Γιατί πολλοί δεν πληρώνουν συγγραφικά δικαιώματα στους
συγγραφείς από το πρώτο πωληθέν αντίτυπο;
Γιατί δεν δίνουν με πίστωση
6/μηνου χρόνου τα μη εμπορικά, αλλά ποιοτικά βιβλία που εκδίδουν, οπότε οι
βιβλιοπώλες θα μπορούσαν να τα εκθέσουν και κυρίως να τα συστήσουν στους
πελάτες τους; Ένας σοβαρός λόγος που αναγκάζει τους αναγνώστες να στρέφονται
προς τα μεγάλα βιβλιοπωλεία είναι και η έλλειψη επαρκούς ενημερότητας που
χαρακτηρίζει τα μικρά βιβλιοπωλεία. Αυτή την έλλειψη θα θεράπευε κάπως η
πίστωση που αναφέρω……………………………………
Ø
Για τα βιβλιοπωλεία:
…απορία που είναι και
πρόταση: Γιατί τα μικρά βιβλιοπωλεία δεν ιδρύουν έναν συνεταιρισμό (όπως αυτός
των μικρών καταστημάτων πώλησης ηλεκτρικών ειδών) ο οποίος θα αγόραζε από τους
εκδότες με εκπτώσεις όμοιες εκείνων που αποσπούν τα μεγάλα βιβλιοπωλεία;
Ø
Για το κράτος:
...Τι φοβάται το κράτος και
δεν δημιουργεί εξοικείωση, αγάπη των μαθητών με το καλό βιβλίο από τις πρώτες
τάξεις του δημοτικού;
…Γιατί δεν καταργεί
τουλάχιστον για τις διαφημίσεις που αφορούν το βιβλίο το χαράτσι του
αγγελιόσημου (που η χούντα χάρισε στους δημοσιογράφους);
Γιατί δεν δίνει φορολογικές
ελαφρύνσεις σε όσους συμμετέχουν στη δημιουργία, στην έκδοση ενός βιβλίου;
Γιατί δεν διαφημίζει στα μέσα μεταφοράς (και όπου αλλού μπορεί) συνεχώς την
ανάγνωση των καλών βιβλίων;
Ø Για
τις εφημερίδες:
Γιατί δεν κάνουν εκπτώσεις στις
διαφημίσεις βιβλίων; Γιατί δεν αυξάνουν τις δημοσιεύσεις τους που αφορούν το
βιβλίο, ελαττώνοντας αυτές που αφορούν το ποδόσφαιρο; Γιατί παρουσιάζουν κυρίως
την παραγωγή εκείνων των εκδοτών που διαφημίζονται στα έντυπά τους;
Ø Για τους κριτικούς:
Γιατί κυρίως (αν όχι και
αποκλειστικά) κρίνουν βιβλία των οποίων οι εκδότες διαφημίζουν τα βιβλία τους, στα
έντυπα που εργάζονται;
Ø
Γιατί αυτά τα γιατί θα θαφτούν στη σιωπή; Γιατί το συμφέρον σκοτώνει τη λογική,
το αίσθημα αλληλεγγύης, θρυμματίζει την κοινωνική ενότητα…
