ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ

 ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

 ΕΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ (797 likes)

(ή τα σύνορα της περίληψης του Κόσμου μας)

 1/12/1999 (11)

 Ø "Τα μόνα πραγματικά σύνορα μεταξύ των λαών, είναι τα ταξικά", έγραψε κάποιος σ' ένα τοίχο της γειτονιάς μου.

 Τα μόνα (μέχρι τώρα) ακατανίκητα σύνορα, που προκαλούν τα όποια άλλα υπάρχουν (και είναι πολλά αυτά) είναι τα σύνορα του εγώ, ξανασκέφτηκα. 6 δις σύνορα έχει αυτή τη στιγμή ο μικρός μας πλανήτης. Κι όσο αυτά θα στέκουν ως απόρθητα κάστρα ανάμεσά μας, όλες οι ουμανιστικές προτάσεις (θρησκευτικές, φιλοσοφικές, πολιτικές) θα παραμένουν ευχάριστα όνειρα μιας εφιαλτικής πραγματικότητας.

Οι ταξικές κοινωνίες είναι μεν αιτιατό του καπιταλισμού, αλλά κι αυτός με τη σειρά του είναι αιτιατό της δομής του ανθρώπινου εγώ. Το οποίο εγώ είναι αιτιατό της υπερδομής των γονιδίων μας (που πιθανότατα περιέχουν και τη δυνατότητα μετατροπής τους, άρα και την Ελπίδα). Τα οποία είναι αιτιατό της υπερ-υπερδομής του πρώτου, σχεδόν μηδενικής έκτασης σωματιδίου που προκάλεσε την Μεγάλη Έκρηξη. Το οποίο είναι αιτιατό της Απόλυτης Αιτίας που ήταν η αυτοαιτία του Θεού, ή η αυτοαιτία της Ύλης. (Ήγουν, η εντελέχειά μας, το πεπρωμένο μας δεν βρίσκεται ούτε καν στα γονίδιά μας. Βρίσκεται μέσα στο πρώτο ελάχιστο σωματίδιο, το οποίο περιείχε τον χρόνο και την έκταση του σύμπαντος).

 Ê

 https://www.smashwords.com/books/view/381261

 

 

Από τα χρόνια αθωότητας της κριτικής.

1.        34^η άποψη:

Είπε (μεταξύ άλλων) ο Νίκος Κατσινόπουλος

Στο Περιοδικό: «ΑΝΕΞΗΓΗΤΟ» (2/87)

 

 η νοσταλγία της ουτοπίας

Είναι δύσκολο να κατατάξεις τον Διαμαντή Φλωράκη στην αμιγή επιστημονική φαντασία, γιατί το έργο του είναι πιο ευρύ και πιο πλούσιο. Ο ίδιος ονομάζει τα έργα του «μυθιστορήματα εσχατολογικής ουτοπίας» και πιο κάτω μας εξηγεί τι εννοεί με τον όρο αυτό. Ωστόσο, δεν θα ήταν άτοπο να μιλήσουμε για το «φαινόμενο Φλωράκη». Γιατί ο Διαμαντής Φλωράκης, ένας από τους καλύτερους σήμερα Έλληνες συγγραφείς στο χώρο της προωθημένης λογοτεχνίας, συνδέει με εκπληκτικό τρόπο την υπαρξιακή αναζήτηση με την επιστημονική φαντασία, πολλές φορές μέσα από τη ροή μιας φαινομενικά απλής αστυνομικής ιστορίας. Αλλά αυτό δεν γίνεται τυχαία. Αν και ο άνθρωπος διψά για αθωότητα, οι ενέργειές του, σπασμωδικές και αβέβαιες, τον οδηγούν στο αίμα, τον πόνο, την ενοχή, την αγριότητα, το μίσος και τους άλλους εφιάλτες.

Γεννημένος στην Αθήνα, το 1935, ο Διαμαντής Φλωράκης έχει ασχοληθεί με τη φιλοσοφία και τον κινηματογράφο, ενώ μέχρι πριν λίγο καιρό ήταν εκδότης του περιοδικού «Σκέψη και Τέχνη». Η λογοτεχνική προσφορά του συνοψίζεται σε δέκα βιβλία, από τα οποία, τα τελευταία έξι, είναι μυθιστορήματα ή νουβέλες εσχατολογικής ουτοπίας: Επιστροφή Στο Μέλλον (1973), Τα Πονοτρόνια Και Οι Αναρχικοί Του Απόλυτου (1975),Εισβολή Στο Αύριο (1978), Θέα Από Τα Χτισμένα Παράθυρα (1981)…

γερμανική σύσταση

http://www.englishbooks.xtme.de/2014/06/samstag-schokolade-und-ein-neuer-blick-auf-harry-potter-gute-englische-ebooks-fuer-kindle-gratis-oder-guenstig/

 

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ

 ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

 ΕΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ (797 likes)

2013-12-28 (470)

 

? Και πάλι από το «ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ»: (Οι ερ­μη­νευ­τι­κές αυ­τα­πά­τες θα τα­ξι­δεύ­ουν μέ­χρι την ά­κρη του χρό­νου. Μέ­χρι την ά­κρη του μέλ­λο­ντος, φο­ρώ­ντας τις μά­σκες των α­λη­θειών της ε­ξέ­λι­ξης. Όμως, δεν εί­ναι ό­λες οι αυ­τα­πά­τες κα­κές. Αυ­τές πά­ντως δεν εί­ναι. Για­τί προ­σφέ­ρουν έ­να στα­θε­ρό ση­μεί­ο α­να­φο­ράς).

 

Και σκέφτομαι: Ναι, μας προσφέρουν ένα σταθερό (προσωρινά) σημείο ερμηνευτικής αναφοράς, το οποίο μας χαρίζει την ψευδαίσθηση πως έχουμε λύσει το απόλυτο Αίνιγμα της Ύπαρξής μας και του σύμπαντος Κόσμου. Και καλά κάνουμε…

 

https://www.smashwords.com/books/view/381261