ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ
16/χρονο (1999 – 2015)
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
ΕΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ (1.600+ likes)
25/5/2003) (212)
Δ. Νανόπουλος: «…Το σύμπαν ξεκίνησε από το τίποτα, που έχει
εξ ορισμού ενέργεια μηδέν, απέκτησε δομή αλλά συνεχίζει να έχει ολική ενέργεια μηδέν.
Με άλλα λόγια, είμαστε μία ανακατανομή του τίποτα…»
(Παρατήρηση: Δηλαδή το αιτιοκρατούμενο
σύμπαν δεν είχε αιτία. Δηλαδή, εκ του μηδενός παρήχθη έργο! Αυτήν την επιστημονική
(;) σκέψη πως μπορεί να την αποδεχτεί ο αιτιοκρατούμενος ανθρώπινος εγκέφαλος ο
οποίος πάνω σε αυτόν τον μηχανισμό σκέψης έχτισε τις μέχρι στιγμής επιστημονικές
του βεβαιότητες;. Μετά, υπάρχει και το ερώτημα για την ύπαρξη του αρχικού σημείου
άπειρης συμπυκνωμένης μάζας και σχεδόν μηδενικής έκτασης από το οποίο ξεκίνησε η
Μεγάλη Έκρηξη για να σχηματιστεί το σύμπαν. Οι φυσικές επιστήμες, αδυνατώντας να
μας εξηγήσουν τη φύση του, την προέλευσή του, τι μπορεί να σημαίνει η άπειρη πυκνότητά
του, τι ανατροπές επιφέρει στις «βεβαιότητές» τους για τη δομή της φύσης, τους νόμους
που τη διέπουν, υποχρεώνονται σε κατάλυση της αιτιοκρατικής ανάλυσης, αποδεχόμενοι
την αυτοαιτία της ύλης, αλλά όχι και του Θεού, πράγμα που θα έκανε ολιγότερο αινιγματική
την ύπαρξη του Κόσμου. Δεν μου έτυχε ποτέ να συναντήσω υλιστική ερμηνεία που να
δέχεται αυτό: Η απόλυτη, η μοναδική επιβεβαίωση της υλιστικής ερμηνείας του Κόσμου
θα ήταν η ύπαρξη του Τίποτα). Όμως, ίσως συνεχίσω μία άλλη μέρα γιατί το θέμα είναι
μεγάλο.
