ανοιχτο ηλεκτρονικο ημερολογιο ενος συγγραφεα

σκεψεις...

Ετικέτες

Ο (1) τι δεν... (1)

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2016


Απόσπασμα από το Ηλεκτρονικό μου Ημερολόγιο
(1999 – 2016)
1/12/99) (9)
"Τα μόνα πραγματικά σύνορα μεταξύ των λαών, είναι τα ταξικά", έγραψε κάποιος σ' ένα τοίχο της γειτονιάς μου.
Τα μόνα (μέχρι τώρα) ακατανίκητα σύνορα, που προκαλούν τα όποια άλλα υπάρχουν (και είναι πολλά αυτά) είναι τα σύνορα του εγώ, ξανασκέφτηκα. 6 δις σύνορα έχει αυτή τη στιγμή ο μικρός μας πλανήτης. Κι όσο αυτά θα στέκουν ως απόρθητα κάστρα ανάμεσά μας, όλες οι ουμανιστικές προτάσεις (θρησκευτικές, φιλοσοφικές, πολιτικές) θα παραμένουν ευχάριστα όνειρα μιας εφιαλτικής πραγματικότητας.
Οι ταξικές κοινωνίες είναι μεν αιτιατό του καπιταλισμού, αλλά κι αυτός με τη σειρά του είναι αιτιατό της δομής του ανθρώπινου εγώ. Το οποίο εγώ είναι αιτιατό της υπερδομής των γονιδίων μας (που πιθανότατα περιέχουν και τη δυνατότητα μετατροπής τους, άρα και την Ελπίδα). Τα οποία είναι αιτιατό της υπερ-υπερδομής του πρώτου, σχεδόν μηδενικής έκτασης σωματιδίου που προκάλεσε την Μεγάλη Έκρηξη. Το οποίο είναι αιτιατό της Απόλυτης Αιτίας που ήταν η αυτοαιτία του Θεού, ή η αυτοαιτία της Ύλης. (Ήγουν, η εντελέχειά μας, το πεπρωμένο μας δεν βρίσκεται ούτε καν στα γονίδιά μας. Βρίσκεται μέσα στο πρώτο ελάχιστο σωματίδιο, το οποίο περιείχε τον χρόνο και την έκταση του σύμπαντος).