Απόσπασμα από το Ηλεκτρονικό μου Ημερολόγιο
(1999 – 2017)
2013-05-31 (368)
Γράφει στον «Επαναστατημένο Άνθρωπο» ο Καμύ: “…Και με τη μεγαλύτερη προσπάθειά του, το μόνο που μπορεί να καταφέρει
ο άνθρωπος είναι να μειώσει αριθμητικά τη δυστυχία του κόσμου”.
Κι εγώ σκέφτομαι ξανά και ξανά αυτό: «Ναι αυτό είναι το πρωτεύον καθήκον
του ανθρώπου, αλλά το αμείωτο υπόλοιπο του πόνου της Ύπαρξης ποιος το
χρεώνεται, το απολαμβάνει(;) ποια ανάγκη εξυπηρετεί, ποια εξέγερση δημιουργεί;
Ναι, είναι ακατανόητος ο Δημιουργός του Κόσμου, ή ακατανόητα τα προσωπεία Του
που βλέπουμε».
