απόσπασμα από το μυθιστόρημα "ΠΕΡΑ ΑΠΌ
ΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥΣ"
(η «ιστορία» ενός
τρομοκράτη)
"Οι ΑΛΛΟΙ ΔΕΝ είναι η κόλαση. Είναι
οι ψυχότοποι, που πάνω τους αφήνουμε το ίχνος του βίου μας. Το δικό μου ίχνος
είναι γεμάτο μίσος και αίμα. Αν δεν είχα υπάρξει, θα ήταν περισσότερο ανθρώπινος ο Κόσμος. Πιο όμορφος. Κι όμως, κάτι το διαφορετικό, το
αντίθετο πόθησα...", σκέφτεται ο Ροβύρος
Μαυράκης. "Πού υπάρχει το φως της ελπίδας μέσα σε αυτό το σκοτάδι; Πώς εξαφανίζεται το αίμα που έχυσα πάνω στην εικόνα του Κόσμου;"