αποσπασμα απο το e-book: ΘΕΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΤΙΣΜΕΝΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ

Τα εκατομμύρια όσων απέμειναν ζωντανοί με ακολουθούν κραυγάζοντας. Η εξέγερση θα πραγματοποιηθεί με την αυτο­κτονία μας. Καβάλα σε πυρηνικά άτια πλησιάζουμε το Μηδέν.

Επιτέλους αδελφωμένοι, ενωμένοι στην τραγικότητα μας, στην οργή, στην αηδία μας. Και περήφανοι όσο ποτέ. Ατρόμητοι στη θέα της ανυπαρξίας του Καλού. Καταλύτες του εαυτού μας, των ονείρων, της σκέψης μας. Εραστές του Τίποτα. Τιμωροί του Χρόνου, του Χώρου κι όποιου άλλου ατέρμονου. Όμως και γε­μάτοι αγάπη για ό,τι δεν υπήρξε ποτέ: Αγάπη.

κι αλλο αποσπασμα απο το e-book μου: ΘΕΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΤΙΣΜΕΝΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ

Είμαστε όλοι δεμένοι μεταξύ μας με αόρατα δεσμά. Η κάθε ατομικότητα έχει στον λαιμό της περασμένο τον κοινό βρόγχο του είδους. Πράγμα που στο βάθος του το βρίσκω δίκαιο. Δεν πρέπει να ’ναι διαφορετικά. Κι ας με βολεύει το αντίθετο, σε πρώτη ματιά. Όπου κι αν κρυφτείς, σ’ έρημο, σε βουνό, σ' ερημο­νήσι, στα έγκατα της ψυχής σου, οι άλλοι είναι μέσα σου, στον βαθμό που κι εσύ εισχωρείς σε αυτούς. Κι αυτό είναι το μέσο, η δυνατότητα για την πραγμάτωση ενός "άλλου" οράματος ζωής. Άρα, έχω ήδη μπολιάσει τον κόσμο με το δικό μου όνειρο. Ήδη, λοιπόν, αντιστέκομαι στη δίνη της αβύσσου. Συμμετέχω.

αποσπασμα απο το e-book ΘΕΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΤΙΣΜΕΝΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ που θα κυκλοφορησει.

(Τον σφυγμό του κόσμου μπορείς να τον πάρεις από πα­ντού. Ακόμα κι από το κελί μίας φυλακής, ή τη σπηλιά κάποιου ερημίτη. Κατά κάποιο τρόπο, ό,τι συμβαίνει κάπου βρίσκεται πα­ντού. Η χαρά, ο πόνος του άλλου είναι και μέσα μας. Κλάσμα της άθροισης του Όλου υπάρχει και στη μονάδα).