ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

14/5/2002 (149)

Σκέφτομαι: Όσο περισσότερο αντιστρατεύεται τους «όρους της ύπαρξης» και την ανθρώπινη ιδιοσυστασία μία θρησκευτική, φιλοσοφική, ή πολιτική πρόταση, τόσο βαθύτερα στην ενδοχώρα της ουτοπίας εισχωρεί. Αλλά, ταυτόχρονα, όλο και ακριβέστερα ορίζει την κατεύθυνση της πορείας που πρέπει ν’ ακολουθήσουμε. Όλο και περισσότερο επιταχύνει αυτή την πορεία.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

13/3/2002 (128)

Λέει κάπου ο Καμύ: «Το ν’ αρχίσεις να σκέφτεσαι, σημαίνει πως άρχισες ήδη ν’ αποκάμεις».

Σκέφτομαι: Από αυτήν ακριβώς την κόπωση προσπαθεί η Φύση να προφυλάξει τον μέσο άνθρωπο, όταν του φράζει τους δρόμους προς το Ουσιαστικό. (Αυτό μπορεί να είναι μία εξήγηση για πολλά πράγματα. Ακόμα και για την τηλεθέαση των σκουπιδιών. Την ανάγνωση, τη θέαση του ασήμαντου. Την ακρόαση της παραμουσικής, την κυριαρχία του ασήμαντου. κ.α. Και τίποτα δεν αποκλείει την περίπτωση να υπάρχει σοφία σε αυτή τη θέληση της Φύσης. Γιατί το αντίθετο προϋποθέτει ηθικό αντίκρισμα πίσω από το φαινόμενο της Ύπαρξης. Κι αυτό είναι, ήταν και θα είναι το Μέγα ζητούμενο).