Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2013
απόσπασμα από το ηλεκτρονικό μου ημερολόγιο.
2013-11-9 (442)
ØΣκέφτομαι: Τι λέει, απαιτεί και θα
πάρει η πραγματικότητα; Λέει: Τώρα θα ζείτε μ’ αυτά που παράγετε, αφού πριν εξοφλήσετε
όσα δανειστήκατε συν τους τόκους, αν είστε ο περήφανος λαός που ισχυρίζεστε. Ξεχάστε
τι λέει η Τρόικα η Μέρκελ και οι άλλοι.
Τι
λέει η λογική, το αίσθημα δικαιοσύνης, αξιοπρέπειας, αυτοσυντήρησης ενός λαού; Λέει: Ξέρουμε ποιοι και γιατί μας γκρέμισαν
σ’ αυτό το χάος δυστυχίας. Θα πληρώσουμε αυτά που χρωστάμε γιατί είμαστε κι
εμείς ένας λαός αξιοπρεπής, μοιράζοντας δίκαια μεταξύ μας το κόστος. Θα ζήσουμε
μ’ αυτά που παράγουμε.
Τι
λέει ο μισός πληθυσμός της χώρας των συντεχνιών, των ομάδων και ατόμων δύναμης;
Λέει και κατορθώνει αυτό: Εμείς δεν πρέπει να πληρώσουμε ή θα πληρώσουμε τα
λιγότερα. Κι αυτή η λογική δημιούργησε 1.400.000 ανέργους για τους οποίους
κανένα κόμμα δεν είπε: Όχι. Αυτό είναι έγκλημα. Θα μοιραστούμε τον πόνο, τη
δυστυχία γιατί είμαστε σοσιαλιστές, κομμουνιστές, δημοκράτες, ανθρωπιστές,
χριστιανοί, γιατί είμαστε αδέλφια τους. Και όλοι αυτοί γνώριζαν πως μπορούσε να
υλοποιηθεί αυτό.
Θλίβομαι
γιατί αλίμονο είμαστε ένας λαός θρυμματισμένης ενότητας και αλληλεγγύης. Το
ατομικό μας συμφέρον έχει ναρκώσει, ίσως και σκοτώσει το αίσθημα δικαίου μέσα μας.
απόσπασμα από το ηλεκτρονικό μου ημερολόγιο.
2013-11-8 (441)
Ø Γράφει στον Επαναστατημένο Άνθρωπο (σελ. 319) ο Καμύ: Η τέχνη
αμφισβητεί το πραγματικό, δεν αποφεύγει όμως να σταθεί μπροστά του».
Και σκέφτομαι αυτό που είπε ο Νίτσε: «Όποιος κοιτάει μια άβυσσο, τότε κι εκείνη
όμοια κοιτάει μέσα του».
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)