Οι αλήθειες πού μας είπαν, πού σκεφτήκαμε, ήταν πόρτες
ζωγραφισμένες σε τοίχους. Δεν έβγαζαν πουθενά. Στην υπέρτατη χαρά, την αιώνια,
είχε βρεθεί από μια πόρτα πού δεν είχε ποτέ αναζητήσει, υποψιαστεί ότι υπάρχει.
Και τώρα αιώνιος, πάνω στο αιώνιο κυλούσε.
Σάββατο 13 Απριλίου 2013
αποσπασμα απο τον ανθρωπο που δεν χρειαζοτανε κανεναν.
(Είναι
ρατσιστική, φασιστική η δομή του Κόσμου μας. Και είναι λάθος μας που την αποδεχόμαστε,
επειδή βρισκόμαστε στην κορυφή της πυραμίδας του. Είναι βάσεις, για άλλους Κόσμους,
οι κορυφές των πυραμίδων κάποιων Κόσμων, μέσα στην απεραντοσύνη των Κόσμων).
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)