Απόσπασμα από
το 17/ΧΡΟΝΟ (1999 – 2018)
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΣΥΓΓΡΣΦΕΑ
4.300 likes
2014-12-07 (540)
Έγραφα στο 539 ποστ αυτά: Ο Στίβεν Χόκινγκ σε χθεσινή
συνέντευξή του, -γράφει η σημερινή (3/12/14) ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ- λέει πως: «Η τεχνητή
νοημοσύνη μπορεί να αποτελέσει το τέλος του ανθρώπινου είδους».
Και σκέφτομαι αυτά: Σε αντίθεση με τη δυστοπική πρόβλεψη
του Χόκινγκ, 41 χρόνια πριν στο μυθιστόρημα ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ περιέγραφα
μηχανικά όντα τεχνητής νοημοσύνης που αυτοεξελίσσονταν όχι μόνο νοητικά αλλά
και ηθικά, αποκτώντας αίσθημα Δικαιοσύνης, με το οποίο τελικά έσωσαν Ηθικά την έννοια Άνθρωπος. Πρόσφατα
σκέφτηκα μια νουβέλα στην οποία τα μηχανικά όντα κατακτούν και την αγιότητα της
Αγάπης, οπότε… οπότε ας προτρέψω τους αναγνώστες αυτού του ποστ να
ενεργοποιήσουν τη φαντασία τους.
Και σήμερα προσθέτω την τεχνητή Φαντασία, και την
τεχνητή Ενόραση που αναφέρω, καθώς και
τους πολλαπλασιαστές αυτών, στο 5ο βιβλίο της 11/λογίας της
Υπαρξιακής Αναρχίας (28 χρόνια πριν)
όπου: Στο οπισθόφυλλο του βιβλίου γράφω: Όταν μία πρωτόγονη, ξεχασμένη «αρρώστια»,
ο έρωτας προσβάλλει τον πολίτη Ροβύρο και την πολίτιδα Βάρτα, τότε ο
σκεφτόμενος Ηλεκτρονικός Υπολογιστής που διευθύνει τα πάντα στο Παγκόσμιο
Ηλεκτρονικό Κράτος, αρχίζει μία τρομερή, εξαντλητική πορεία μέσα στην «έρημο»
που τον έριξε το ερωτηματικό της ακατανόητης, αντιλογικής εκείνης αρρώστιας
που, ίσως, είναι το «Ίχνος της Αιτίας του Κόσμου». Τα κυκλώματα της τεχνητής
ευφυΐας του Η/Υ, που στο μεταξύ έχουν
κατακτήσει όλη τη συμπαντική μάζα, βγάζοντας μια μια τις Μάσκες των αληθειών
του Γίγνεσθαι, , φτάνει και σε μια τελευταία που δείχνει να είναι μια από τις
άπειρες «Μάσκες» του Θεού.
Σε αντίθεση λοιπόν με τον δυστοπικό Χόκινγκ, φαντάζομαι την τεχνητή νοημοσύνη ως το μέσο, εκτός
των πολλών άλλων, και ως σύντροφο ανακάλυψης της έσχατης Αλήθειας για τον
Άνθρωπο.
