Σύσταση...

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝΕ ΚΑΝΕΝΑΝ (ένα αστυνομικό μυθιστόρημα – 1^η έκδ. 1996 /2^η εκδ. 1998 /3^η έκδ. (σε e-book, σε πλανητική κυκλοφορία): 2013.

Διαβάστε δωρεάν το 20% αυτού του βιβλίου στη συσκευή σας ανάγνωσης, ή στο κινητό σας τηλέφωνο, ή στον Η/Υ σας, σε 7 φόρμες, για να δείτε αν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις σας. Και δωρεάν το 100% αν είστε άνεργος. (αφήστε το mail σας για να σας σταλεί).

Δείτε:
 https://www.smashwords.com/books/view/308555

απόσπασμα από το ηλεκτρονικό μου ημερολόγιο.

2013-12-23 (465)

? Το γεγονός περιληπτικά είναι αυτό: Ειδικός φρουρός (εκτός υπηρεσίας) ηλικίας  28 ετών, χτες στο Χαλάνδρι παρέσυρε και σκότωσε άθελά του ηλικιωμένη άγνωστή του γυναίκα και στη συνέχεια έβαλε τέλος στη ζωή του…

Και σκέφτομαι: Αυτό το τεράστιο Ηθικό και ψυχικής ευαισθησίας μέγεθος που χωρίζει αυτόν τον Άνθρωπο από έναν που αφαιρεί ζωή, για όποιον λόγο, που καμία θρησκεία, ουμανιστική φιλοσοφία, κοινωνία, οικογένεια δεν θέλησαν αλλά ούτε και ήσαν ικανοί να δημιουργήσουν, ποια Αιτία το δημιούργησε; Αν πρόκειται για γονιδιακή ιδιότητα, τότε γεννάται ένα πελώριο καταλυτικό υπαρξιακό, αναρχικό ερώτημα (στην περίπτωση που το χωρίς νου Τυχαίο δεν είναι η αιτία δημιουργίας του Κόσμου): Προς τι αυτή η «τσιγκούνικη» απονομή στο ανθρώπινο είδος, που αν ήταν καθολική, τότε η όλη πορεία προς το Επέκεινα του ανθρώπινου είδους κάθε άλλο παρά αιματηρή και αινιγματική θα ήταν; Αυτός ο νέος άνθρωπος αυτοκτόνησε, κυρίως γιατί δεν άντεξε τον πόνο που προκάλεσε, άθελά του, στους οικείους του θύματος αλλά και πρόσθεσε στον παγκόσμιο πόνο. Πως εξηγείται το γεγονός ότι ο δημιουργός των όντων αντέχει να «βλέπει» την αλληλοσφαγή τους, ή δεν την άντεξε τελικά οπότε… (αυτή είναι μια θέαση της απόλυτης έννοιας του Μηδενισμού);

Θα πάω στην κηδεία αυτού του τεράστιου απλησίαστου μεγέθους ευαισθησίας και ήθους, για να το προσκυνήσω…