ανοιχτο ηλεκτρονικο ημερολογιο ενος συγγραφεα

σκεψεις...

Ετικέτες

Ο (1) τι δεν... (1)

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 29 Απριλίου 2014

Αν...


Αν…

1ον: Είναι επιστημονικά πράγματι τεκμηριωμένο. 2ον: Την ωκυτοκίνη η επιστήμη μπορέσει να την αυξήσει στο ανθρώπινο (και όχι μόνο) αίμα μέχρι το σημείο που να προκαλεί αίσθημα Αγάπης όμοιο μ’  εκείνο της Μάνας, τότε θα πρόκειται για την μέγιστη των ανακαλύψεων που θα αλλάξει την ανθρώπινη μοίρα. Θα αφαιρέσει τον πόνο, τα δάκρυα, το αίμα από την πορεία του ανθρώπου προς το Επέκεινα, θα αποδυναμώσει το αίνιγμα της ύπαρξης του Σύμπαντος Κόσμου. Διαβάστε αυτό το χτεσινό δημοσίευμα της εφημερίδας ΒΗΜΑ εδώ:


Που μεταξύ των άλλων λέει:

«Όπως ο άνθρωπος όταν αγαπάει κάποιον άλλον εμφανίζει αύξηση ως προς τα επίπεδα της ωκυτοκίνης στο αίμα, έτσι και στα ζώα φαίνεται να συμβαίνει το ίδιο. Ενδεχομένως λοιπόν, και εκείνα να είναι σε θέση να αγαπούν και να ερωτεύονται»

Και όσοι από σας έχετε διαβάσει ΤΑ ΓΟΝΙΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΑΣ


 και το ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΟ ΑΥΡΙΟ


Θα δείτε για ακόμα μια φορά τη προείδε η ελληνική ε.φ., αλλά και τι ζητά η Αγάπη για να υλοποιηθεί.

η φονική...


Η φονική αντιπαράθεση των όντων. Και ένα οντολογικό ερώτημα: Τι σκεφτόταν η Δημιουργός Αιτία όταν τα έπλασε…

απόσπασμα...


Απόσπασμα από το 1ο βιβλίο της 11/λογίας

της Υπαρξιακής Αναρχίας/Εσχατολογικής Ουτοπίας

=9 έντυπες εκδόσεις (μια στα αγγλικά σε έκδοση τσέπης) + 1 σε δισκέτα Η/Υ το1994 + 2 σε e-book το 2012 - 2013 (στο Amazon αγγλικά και στο Smashwords ελληνικά)=

Ê

Στο­χα­σμός σε υ­πο­τυ­πώ­δη μορ­φή, λα­τρεί­α της βί­ας, της αλ­λη­λο­σφα­γής. Ε­γκλει­σμός στο ασφυκτικό πε­δί­ο του ε­γώ. Θαυ­μα­σμός σε ό,τι δη­μιουρ­γού­σαν οι μύ­ω­νες. Α­θλη­τι­κή ά­μιλ­λα, ε­πι­τεύγ­μα­τα του κορ­μιού, πά­ντα σε βά­ρος του μι­κρού α­τρο­φι­κού εγκεφάλου. Φα­να­τι­σμοί που προ­κα­λού­σαν α­στεί­α φι­λο­σο­φι­κά, κοι­νω­νι­κά και οι­κο­νο­μι­κά συ­στή­μα­τα. Λαν­θα­σμέ­νη ιε­ράρ­χη­ση σκο­πών. Αυ­τά και ό,τι άλ­λο χαρακτήριζε την νη­πια­κή η­λι­κί­α του αν­θρώ­που, ο31..., σε βι­βλί­α, σε ται­νί­ες ε­κεί­νης της ε­πο­χής, τα ρου­φού­σε α­χόρ­τα­γα, α­νε­βά­ζο­ντας έ­τσι την έ­ντα­ση του συ­ναι­σθή­μα­τος 1 σε ύ­ψη α­πλη­σί­α­στα, πρω­το­φα­νή.