Απόσπασμα από το Ηλεκτρονικό μου Ημερολόγιο
(1999 – 2017)
01-02-2017 (602)
Το
e-mail είχε αυτά τα ερωτήματα:
(1) Διαμαντή, πως φαντάζεσαι την
τελική εικόνα της ανθρώπινης Εντελέχειας;
Απάντησα
έτσι: Φαντάζομαι (εκεί στο απώτερο μέλλον) τον Άνθρωπο ως έναν Ηθικό
υπεράνθρωπο. Που από το Αίνιγμα της Ύπαρξης θα αφαιρέσει τον πόνο, τα δάκρυα
και το αίμα.
(2) Τι σε κάνει τόσο πολύ
αισιόδοξο για το μέλλον του Ανθρώπου, φίλε μου;
Απάντηση:
Η σκέψη πως κάποια στιγμή του παρελθόντος μας χύθηκε το πρώτο δάκρυ συμπόνιας (που
στο μεταξύ έχει αποκτήσει μέγεθος ρυακιού, αλλά με δυναμική ωκεάνιου μεγέθους) έχει
κάπως αποδυναμώσει (με προοπτική κατάργησης) την σκληρή και ενίοτε φονική
μεταξύ μας αντιπαράθεση που βιώνουμε, παγιδευμένοι στους όρους της ύπαρξης,
τους οποίους δεν θέσαμε…
