ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

ΕΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

2014-08-13 (518)

? Σκέφτομαι: Υπάρχει μια τάξη, μια κανονικότητα στο μη έμβιο γνωστό τμήμα του Κόσμου. Και ένα Ηθικό χάος στο έμβιο τμήμα του. Κι αυτή η σκέψη περιέχει το μέγιστο των ερωτημάτων… Τη μέγιστη απορία… Την τάση δημιουργίας αισθημάτων υπαρξιακής εξέγερσης…

http://www.amazon.com/Diamandis-Florakis/e/B009Z0IEZE

Για να κρίνουμε τους κρίνοντες.
70η άποψη:
Η Παυλίνα Σταμοπούλου – Φλωράκη (η κόρη μου) έγραψε:

Για να κρίνουμε τους κρίνοντες:

69^η άποψη:

Ο… (?) συντάκτης της άποψης ήταν στην παρουσίαση του ΚΑΙΑΔΑ στο βιβλιοπωλείο CUBE και τα πάρα κάτω τα είπε σε ένα φόρουμ ε.φ. Αν διαβάσει αυτό το κείμενο, παρακαλείται να μας πει το όνομά του.

Ήταν μια όμορφη εμπειρία η οποία όμως για εμένα δεν κατάφερε να ολοκληρωθεί. Μου φάνηκε πως κράτησε ελάχιστα. Εν τω μεταξύ ήμουν από την πεντάδα που ανέφερε ο Ντίνος στο παραπάνω ποστ κι έτσι δεν κατάφερα να αποσπάσω μερικές ακόμα στιγμές με τα γενναία μέλη του φόρουμ.
Χάρηκα που βρήκα ξανά από κοντά κάποιους που γνώρισα παλιότερα όπως επίσης που γνώρισα άλλους που δεν είχα δει και ακούσει στο παρελθόν. Διότι είναι αλλιώς να γνωρίζεις ανθρώπους μέσα από γράμματα, ιστορίες, ιδέες και προβληματισμούς και αλλιώς να τους έχεις ολοζώντανους μπροστά σου. Μοιάζει...μαγικό! Στεναχωρήθηκα όμως που με κάποιους δεν κατάφερα να μιλήσω όπως πχ με τον Dain (ο οποίος για πότε εμφανίστηκε και εξαφανίστηκε δεν το πήρα χαμπάρι!) καθώς επίσης και που δεν πρόλαβα να μιλήσω όσο θα ήθελα με όλους. Πιστεύω ότι είχαμε όλοι πολλά να πούμε μεταξύ μας και δεν ξέρω αν θα έφτανε ένα βράδυ για αυτό. Επίσης στεναχωρήθηκα που δεν είδα μέλη του φόρουμ που περίμενα να έρθουν. Ναι, ήμασταν αρκετοί αλλά σχετικά λίγοι. Δεν πειράζει, μου αρκεί και μόνο που ήθελαν να είναι κοντά και που κάποια μέλη μας ήρθαν από πολύ μακριά έστω για λιγουλάκι.

Όλοι οι ομιλητές άφησαν το στίγμα τους. Ο αυθορμητισμός τους, το χιούμορ τους και η ειλικρίνεια μας έκανε όλους να νιώσουμε περήφανοι που είμαστε μέλη αυτής της κοινότητας και συγγραφείς που έκαναν ένα μικρό βήμα στο χώρο και που συνεχίσουν να βαδίζουν αργά και υπομονετικά στο δρόμο που επέλεξαν. Ήθελα να ακούσω και άλλους να μιλούν αλλά φαντάζομαι πως οι τολμηροί ομιλητές μας κάλυψαν όλους. Ίσως η συγκίνηση και η χαρά να μη μας άφηνε να πούμε κάτι παραπάνω.

Όμως αν κάτι με συγκίνησε περισσότερο εκείνο το βράδυ ήταν η παρουσία του Διαμαντή Φλωράκη. Είχα ακούσει για την προσωπικότητα του και παλιότερα καθώς επίσης έχω διαβάσει και κάποια από τα έργα του. Όμως δεν περίμενα ότι θα συναντούσα έναν τέτοιο άνθρωπο, τόσο πράο, σοφό, έξυπνο και θαρραλέο. Όσοι δεν ήσασταν εκεί χάσατε μια υπέροχη ομιλία, μια ευχή και μια συγκατάθεση ψυχής τα οποία φάνηκαν στο θερμό χειροκρότημα. Ήταν κρίμα που ο ίδιος δεν μπορούσε να το ακούσει. Είμαι όμως σίγουρος ότι το ένιωσε.
Για αυτό και θα θυμίσω κάποια από τα λόγια του:

Για να μην χαθούν οι ανθρώπινες αξίες.
Ο κόσμος θα σωθεί από την Αγάπη.
Ο συγγραφέας δεν σχετίζεται με τις δημόσιες σχέσεις και τις λαμπερές παρουσιάσεις.
Ένα βιβλίο, ακόμα κι από έναν μόνο άνθρωπο να διαβαστεί, εάν του δώσει κάτι, τότε είναι επιτυχημένο.
Να προσέχετε τον εκδότη σας γιατί είναι καλός άνθρωπος (εννοώντας το Γιώργο). Κι αν μια μέρα λυγίσει να τον στηρίξετε.

Αυτά τα λίγα. Αυτά τα πολλά

https://www.smashwords.com/books/view/303879