Αν, οι χρήστες του FB είχαν τη δυνατότητα να αποκλείουν την επανεμφάνιση σελίδων στον υπολογιστή τους, που κρίνουν  πως αυτές δεν αξίζουν για διάφορους λόγους να εμφανίζονται,  αυτό δεν θα ήταν μια ενέργεια που θα έλυνε πολλά προβλήματα;

 https://www.facebook.com/groups/173453549512052/

 

Το τέλος του μυθιστορήματος:

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥΣ

(Η ιστορία ενός τρομοκράτη)

 

ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ.

"Είμαστε όλοι υπαρξιακοί ναυαγοί μέσα σ’ ένα ατέρμονο χωροχρονικό ωκεανό. Ναυαγοί σε μία ακα­τανόητη απεραντοσύνη αντιπαράθεσης, βίας αίμα­τος, φθοράς, αναπάντητων ερωτηματικών, συντριπτι­κών μεγεθών -που παρ’ όλ’ αυτά, δε μας χωράνε-, πόνου, άδικης ενοχής. Είμαστε ναυαγοί σ’ ένα υπαρ­ξιακό ωκεανό ύλης, που μας σκεπάζει το Πρόσωπο του Θεού, έχοντας αντιμέτωπο των ονείρων μας το Απόλυτο. Είμαστε αυτά και πολλά άλλα, γι’ αυτό χρειάζεται, για να μην πνιγούμε, να κατασκευάσου­με Νησάκια κατανόησης, συμπόνιας, αγάπης, μέχρι ο θάνατος να στερέψει τον απέραντο ωκεανό αυτού του ακατανόητου ονείρου", λέει η Ευρυδίκη.

Ο Ροβύρος σωπαίνει.

"Πρέπει να διαβάσετε κάποια βιβλία που υπάρ­χουν στη βιβλιοθήκη σας. Ιδιαίτερα ένα που λέγεται Τα Νησάκια. Είναι γραμμένα από κάποιον, πεθαμέ­νο από χρόνια, σχεδόν άγνωστο συγγραφέα, τον Ροβύρο Μαυράκη, που είναι ο εμπνευστής της δη­μιουργίας των πενήντα νησιών για ναυαγούς της ζω­ής, της ύπαρξης", συνεχίζει η Ευρυδίκη.

Ο Μαυράκης σωπαίνει.

“Oι ουτοπίες, τα όνειρα συντρίβονται γιατί στοχεύ­ουν στην ολική υλοποίησή τους, προκαλώντας έτσι τη δύναμη του Απόλυτου. Πρέπει ν’ ακολουθήσουμε τον δρόμο της, υπό κλίμακα, υλοποίησης των ουτο­πιών μας, των ονείρων μας. Έγραφε ο Ροβύρος Μαυράκης. Αυτό εφάρμοσε ο Μαραγκόπουλος και σήμερα υπάρχουν πενήντα νησάκια, σαν αυτό που βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή, κύριε Παύλο. Πενήντα νησάκια που φιλοξενούν χίλιους πεντακόσιους αν­θρώπους. Αύριο, γιατί όχι, θα δημιουργηθούν κι άλ­λα εδώ και αλλού. Ίσως δημιουργηθεί ένα τεράστιο σύμπλεγμα από Νησάκια της Συμπόνιας, που θα χω­ρούν όλους τους ναυαγούς, όλους μας".

Τώρα ο Μαυράκης δε σιωπά:

"Παιδάκια, έχετε παιδάκια πάνω στα πενήντα Νη­σάκια σας;" ρωτά.

"Περισσότερα από εκατό".

Και τότε, από το βάθος της θάλασσας ακούγεται αυτό:

"Δεν πειράζει Ροβύρο. Όλα, για όλους, ήσαν η οδύ­νη της γένεσης του επόμενου Ονείρου".

   

­­­

https://www.smashwords.com/books/view/308902