ανοιχτο ηλεκτρονικο ημερολογιο ενος συγγραφεα

σκεψεις...

Ετικέτες

Ο (1) τι δεν... (1)

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2014

ένα ευχαριστώ...


Ένα ευχαριστώ στον Μανώλη Πλατάκη

Για όσα έκανε (έκδοση στο διαδίκτυο)

και είπε με mail για τα έργα μου

στην εκδήλωση για τα 50 χρόνια της λογοτεχνικής μου προσπάθειας:

Ê

ΜΑΝΩΛΗΣ ΠΛΑΤΑΚΗΣ:

"Συμπτώσεις. Παρατηρούσα από μικρός πως κατά καιρούς ένα, φαινομενικά
ασήμαντο, συμβάν μπορεί να έχει αντίκτυπο στον τρόπο που εξελίσσεται η
ζωή μας και στο πως την αντιλαμβανόμαστε. Ήταν πριν από έξι περίπου
χρόνια όταν η Κασσάνδρα αποφάσισε να μου στείλει ένα τεύχος από τις
Συμπαντικές Διαδρομές - χωρίς να της το έχω ζητήσει, δίχως να έχουμε
ποτέ πει κάτι σχετικό. Μια απλή πράξη γενναιοδωρίας και καλοσύνης. Το
ξεφύλλισα, προσπερνώντας κάποια άρθρα και διαβάζοντας στα γρήγορα κάποια
άλλα. Το μάτι μου έπεσε στην εισαγωγή του "Επιστροφή στο Μέλλον".
Διαμαντής Φλωράκης. Δεν είχα ξανακούσει το συγγραφέα αλλά μου πήρε λίγα
λεπτά να συνειδητοποιήσω πως πρόκειται για διαμάντι της ελληνικής
πεζογραφίας.
Καταπιάνεται με τα υπαρξιακά αινίγματα που τροφοδοτούν τις συμπαντικές
μου ανησυχίες. Πίστευα και πιστεύω πως η τεχνολογία θα ξεπεράσει αργά ή
γρήγορα τις αδικίες και τις εκμεταλλευτικές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων
οδηγώντας σε μια κοινωνία δίκαιης, ηθικής, πανανθρώπινης συνύπαρξης.
Τότε όμως τι γίνεται; Ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται τη νύχτα ως αντίθετη της
μέρας, το καλό ως το αντίπαλο δέος του κακού. Πόσο απέχει όμως η ουτοπία
- που μας προστατεύει από τη σύγκριση - από τη δυστοπία; Τι ελπίδες έχει
το ανθρώπινο είδος να είναι πραγματικά ευτυχισμένο - σε υπαρξιακό,
μοριακό επίπεδο;
Χρησιμοποιώντας την επιστημονική φαντασία ως πλατφόρμα του, ένιωσα τον
κ. Φλωράκη να με παίρνει από το χέρι με τα βιβλία του και να με οδηγεί
ως φιλόσοφος δάσκαλος μέσα από τα μονοπάτια της υπαρξιακής αναρχίας και
της εσχατολογικής ουτοπίας προσφέροντάς μου διαφορετικές διεξόδους στα
παραπάνω ερωτήματα. Μέσα από πολύ ενδιαφέρουσες περιπέτειες που θα
μπορούσαν να σαρώσουν τα απανταχού κινηματογραφικά box office ο
Διαμαντής Φλωράκης καταπιάνεται με δυστοπίες και ουτοπίες που μας
φέρνουν αντιμέτωπους με τον εαυτό μας και το επέκεινα, με την ύπαρξή μας
ως ένα σύνολο κυττάρων αλλά και ως μια κουκκίδα του σύμπαντος.
Πού θα οδηγούσε μια πυρηνική καταστροφή, η εξαφάνιση του εγκλήματος, η
επικράτηση του καθολικού κακού, Τι συνέπειες θα είχε η επανεμφάνιση του
απόλυτου έρωτα μετά από χιλιάδες χρόνια; Πως θα ήταν ο κόσμος αν οι
λύπες των ανθρώπων ήταν συγκοινωνούντα δοχεία; Πολλές ακόμη εξαιρετικά
ενδιαφέρουσες ερωτήσεις που θα απασχολήσουν την ανθρωπότητα - μπορεί σε
δεκάδες ή χιλιάδες χρόνια - δημιούργησαν ένα καταρράκτη υπαρξιακών
ανησυχιών στα εφηβικά μου χρόνια και αποτελούν πηγή έμπνευσης για τα
συγγράμματα του Διαμαντή για περισσότερο από πενήντα χρόνια.
Μέσω του διαδικτύου γνωριστήκαμε καλύτερα, συναντηθήκαμε από κοντά -
αποδείχτηκε πως όλα αυτά τα χρόνια ζούσαμε στην ίδια γειτονιά, την
Κυψέλη. Έτσι μπόρεσα να συνομιλήσω μαζί του, να γνωρίσω έναν αγαπημένο
συγγραφέα από κοντά και να αποκτήσω τα πιο σπάνια από τα συγγράμματά
του. Αργότερα, ήταν μεγάλη μου τιμή, να βοηθήσω τον κ. Φλωράκη να
ανεβάσει τα συγγράμματά του στο διαδίκτυο ούτως ώστε να μπορεί
οποιοσδήποτε να αποκτήσει ακόμη και τα εξαντλημένα.
Το πνεύμα μας, η ψυχή μας, η ύπαρξή μας είναι εγγενώς αναρχικά. Έτσι και
τα βιβλία του κ. Φλωράκη.

Καλή ανάγνωση.

Χαιρετισμούς από τη Νορβηγία.

Με εκτίμηση.

Μανόλης Πλατάκης.

Manolis Platakis, M.Sc.

Software Engineer

Microsoft Development Center Norway, Oslo


 


 

 

ένα ευχαριστώ...


Ένα ακόμα ευχαριστώ στον φίλο ποιητή Σίμο, που μου έκανε την τιμή να διανύσει 1.000 χιλιόμετρα σε μια μέρα, για να συναντήσει τον άνθρωπο που διάβασε τα βιβλία του.

 

Ú

Έγραψε για την εκδήλωση των 50 χρόνων της λογοτεχνικής μου προσπάθειας:

Ú

 

ΜΑΞΙΜΙΑΔΗΣ ΣΙΜΟΣ:

Ο Διαμαντής Φλωράκης είναι για μένα μια τεράστια μορφή, ένας άνθρωπος που αγαπώ και κάποια στιγμή μίσησα. Πάλεψα πολύ με τα γραπτά του, όχι για να τα καταλάβω, ούτε και ν αποσπάσω κάποιο νόημα απ αυτά , μα πιο πολύ για να τ αποφύγω.
Να φύγω μακριά απ την ακατανίκητη έλξη που μου ασκούσαν και ασκούν.
Δε μπορώ να πω καλά λόγια για τα βιβλία του, δε μπορώ να πω καλά λόγια για τον ίδιο.
Ένας άνθρωπος που είναι σε θέση να δημιουργεί τέτοιους μύθους είναι πέρα απ αυτά.
Αν κάτι δε του συγχωρώ , στ αλήθεια το λέω, είναι ότι γράφει σαν παιδί, ένα παιδί που παίζει με το υπερβατικό, ένα παιδί που ενώ γνωρίζει ότι οι λέξεις λίγα πράγματα μπορούν να πουν , εν τούτοις τους δίνει ανάσα , ζουμιά , πνοή, σάρκα, σε κάνει να πιστέψεις ότι το πιο αληθινό πράγμα που υπάρχει είναι ο τρόπος που παίζει με τις λέξεις.
Είναι πολύ σοβαρό πράγμα να παίζεις με τις λέξεις, είναι πολύ μεγάλη η ευθύνη να λες πράγματα που άλλοι τα κλείνουν σε δυσνόητους λαβύρινθους , ξαφνικά να τα έχεις μπροστά σου απτά, απλά , απλόχερα, γενναιόδωρα.
Και ξεγελιέσαι , μπαίνεις στον κόσμο του Διαμαντή Φλωράκη, ανυποψίαστος και γοητευμένος , ίδιος με παιδί κι εσύ. Κι έρχεται η ζωή αργότερα , στις πιο βαθιές , γεμάτες πόνο εκφάνσεις της , να σου δείξει ότι αυτά τα βιβλία είναι γραμμένα από άλλο υλικό.
Κι ακόμη περισσότερο , αισθάνεσαι πως αυτά τα βιβλία , αυτές οι σκέψεις , αυτή η γραφή, δεν είναι του Διαμαντή. Απλώς υπήρχαν κάπου , τα βρήκε ο Διαμαντής Φλωράκης , και στα προσφέρει , όπως κάποιος η κάτι του τα πρόσφερε. Και η προσφορά του, είναι αγνή , ανιδιοτελής, φωτεινή, καθαρή.
Μετριέσαι με τα ευρήματα του, και πάντα κάτι λείπει. Όχι απ αυτά , αλλά από σένα σε σχέση μ αυτά.
Τις συντεταγμένες των βιβλίων του , η τις δέχεσαι όπως είναι και προχωράς , όσο αντέχεις, στο ασύλληπτο τους βάθος, η τις λαμβάνεις ως μερικές γοητευτικές ιστορίες και την γλιτώνεις.
Γι αυτό τον μίσησα , την γραφή του εννοώ.
Κάποια στιγμή -και πως αλλιώς θα μπορούσε να γίνει;- αυτές οι "ιστορίες" αγγίζουν τον πυρήνα σου, το πιο μαλακό υλικό της ψυχής σου.
ΚΑΙ ΟΙ ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΓΊΝΟΝΤΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ.
Η τρίτη κατάσταση μεταξύ του ναι και του όχι, η βεβαιότητα ότι κάτι παραπάνω υπάρχει, και η βεβαιότητα ότι δε μπορείς να το αγγίξεις.
Η βεβαιότητα του ότι τίποτα δεν είναι μάταιο, και μαζί ότι όλα είναι τραγικά άδηλα.
Μέσα λοιπόν στο καινούριο πλαίσιο αναφοράς σου , που πια είναι τα βιβλία του Φλωράκη, φτιάχνεις τη δική σου γωνιά. Έχεις ξεχάσει τι έγραψε αυτός ο άνθρωπος. Φτάνει που διάβασες τα βιβλία του, πριν 10 χρόνια , πριν 20, δεν έχει καμία σημασία.
Σ’ έχουν σημαδέψει οριστικά , μπήκες στον κόσμο τους, που κι αυτός εξ αποκαλύψεως φανερώθηκε στον συγγραφέα τους.
Γιατί , τι άλλο κάνει ο Διαμαντής Φλωράκης, απ το να μιλάει και να γράφει, για κάτι που δεν ξέρει, που δεν γνωρίζει , αλλά είναι τόσο ζωντανό , αιώνια παρόν;
Να πω μαζί κι ΑΚΙΝΗΤΟ;
Ε, λοιπόν εδώ υπάρχει η μεγαλύτερη έκπληξη, σε κάνει να αισθάνεται ως μια ακίνητη συνείδηση όπου παρακολουθείς τα καρέ της ζωής σου, τον ίδιο τον Χρόνο να περνάει από μπροστά σου, γίνεσαι ο παρατηρητής του εαυτού σου , ο ακίνητος παρατηρητής του Χρόνου.
Αυτά σε μένα συνέβησαν μετά από χρόνια, σκεφτόμενος , δίχως να το θέλω, τις γραφές του Διαμαντή Φλωράκη. Απέκτησαν τη δική τους ζωή μέσα μου, τόσο καιρό έκαναν την δουλειά τους, οι διεργασίες τους αόρατες κι ανεπαίσθητες , και στο τέλος βρέθηκα να είμαι τμήμα , μέρος αυτών των βιβλίων.
Και πιστεύω στους περισσότερους που αφέθηκαν στη γραφή του , συνέβη αυτό.
Δεν υπάρχουν λόγια για τον Διαμαντή Φλωράκη. Στις λίγες ώρες που τον γνώρισα από κοντά, και μίλησα μ αυτόν και την κυρία Φωτεινή, είδα δυό υπέροχους ανθρώπους, δυο πραγματικά υπέροχους ανθρώπους , κι αισθάνομαι πολύ τυχερός ,πάρα πάρα πολύ τυχερός..
Δε ξέρω , δε θέλω να ξέρω , πόσο μακριά θα φτάσουν τα βιβλία του, είμαι σίγουρος πως κάτι πολύ μεγάλο , τρομακτικά αθώο κατοικεί σ αυτά.
Έτσι , θέλω να κλείσω, γιατί δε μπορώ να βρω άλλες λέξεις, δε θέλω να πω άλλες λέξεις για την γραφή του Διαμαντή Φλωράκη.
ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΑ ΑΘΩΕΣ ΟΙ ΛΕΞΕΙΣ ΤΟΥ.

Μαξιμιάδης Σίμος.

 


 


 

 

 

επειδή...


e-book: το αύριο του βιβλίου σήμερα

το αύριο του βιβλίου σήμερα

Γιατί:

1ον: Είναι πλανητικής κυκλοφορίας.

2ον: Είναι πολύ φθηνότερο του έντυπου (30 – 80%).

3ον: Οι αναγνώστες του έχουν τη δυνατότητα να διαβάσουν δωρεάν το 20% του βιβλίου (στη Smashwords) σημαντικό ποσοστό στο ΑΜΑΖΟΝ και όλο το βιβλίο δωρεάν με τα free της ίδιας εταιρίας πριν το αγοράσουν! Κι αυτό είναι κάτι (και όχι το μόνο) που η έντυπη έκδοση αδυνατεί να προσφέρει. Κάτι που δίκαια κάνει τον αναγνώστη κυρίαρχο αλλά και υπεύθυνο της μοίρας ενός βιβλίου.

4ον: Οι αναγνώστες του μπορούν να το βαθμολογήσουν. Να του γράψουν μια κριτική.

5ον: Δεν είναι αιχμάλωτο στην αφάνεια εξ αιτίας της κρίσης των εκδοτών, οι οποίοι αναγκαστικά κρίνουν με πρώτο κριτήριο (μερικοί από αυτούς και με μοναδικό) την εμπορικότητα του βιβλίου. Ή θύμα άστοχης κριτικής, ή αδιαφορίας, αδυναμίας των κριτικών να το παρουσιάσουν, να το κρίνουν, ή των βιβλιοπωλών να το βιτρινάρουν από έλλειψη χώρου.

6ον: Ο συγγραφέας έχει τη δυνατότητα να παρακολουθεί την κίνηση του βιβλίου του καθημερινά καθώς και να εισπράττει κάθε μήνα τα δικαιώματά του.

7ον: Ο συγγραφέας μπορεί με ελάχιστα έξοδα να γίνει εκδότης του βιβλίου του αν έχει, καλή γνώση της αγγλικής γλώσσας και κάποιες γνώσεις στους Η/Υ, ή τη βοήθεια κάποιου φίλου του που διαθέτει αυτές τις γνώσεις.

8ον: Μπορεί ο συγγραφέας να δημοσιεύσει βίντεο που αφορά το λογοτεχνικό έργο του, τη ζωή του κ.α. Να έχει επαφή άμεση με τους αναγνώστες του.

9ον: Το e-book θάβεται αν αξίζει να θαφτεί, σε αντίθεση με το έντυπο που αρκετές φορές έχει μια άδικη μοίρα.

10ον: Θα αυξήσει σημαντικά την αναγνωσιμότητα (μειώνοντας ταυτόχρονα σημαντικά το κόστος της) με άμεσο αποτέλεσμα την άνοδο της πνευματικής καλλιέργειας. Και θα μειώσει τον θάνατο αμέτρητων δέντρων.

11ον: Τέλος, θα φέρει στο έντυπο βιβλίο νέους φίλους!

Μπείτε στην ομάδα: ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ: