23/5/2002 (150)
Διάβασα πως σε πόλεις της Βραζιλίας, της Νότιας Αφρικής χτίζονται συγκροτήματα πολυκατοικιών με υψηλά τείχη, ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα, τάφρους, ηλεκτρονικά συστήματα ασφαλείας, τα οποία είναι επανδρωμένα με φρουρούς ειδικά εκπαιδευμένους για τη φύλαξη τέτοιων χώρων. Πρόκειται για μικροσκοπικές πόλεις, κρατίδια πλουσίων πολιτών που προκειμένου να προφυλάξουν τις ζωές και τις περιουσίες τους, οχυρώνονται στα σύγχρονα κάστρα, όπως παλαιότερα οι βασιλιάδες και οι ευγενείς.
Η είδηση αυτή με έκανε να σκεφτώ αυτό: Πράγματι, η ιστορία δεν διδάσκει. Όλοι εκείνοι οι τρομοκρατημένοι έγκλειστοι ελπίζουν πως δεν είναι οι τελευταίοι βασιλιάδες, ευγενείς όπως εκείνοι που χάθηκαν μαζί με τα κάστρα τους. Όμως, κάποτε κάποιοι σίγουρα θα διαψευστούν. Κάποιος πρέπει να τους πει ότι η κοινωνική αλληλεγγύη κοστίζει φτηνότερα. Ιδιαίτερα σε αίμα και πόνο.
