e-book: ο ανθρωπος που δεν χρειαζοτανε κανεναν (αποσπασμα)

. Έμαθα ακόμα, από τον Ρόλλαν, πως η μοναξιά είναι το πεπρωμένο των όντων, το μεγαλείο τους γιατί ποθούν το ανέφικτο του αντίθετου...».

Μια κριτική

http://www.sfsite.com/fsf/2008/cur0806.htm

κι αλλο αποσπασμα απο τον ανθρωπο που δεν χρειαζοτανε κανεναν

«Ξέρεις τί μου είπε κάποια στιγμή που κοιτούσα με φρίκη τα πτώματα των βιαστών μου; Μέσα στο κάθε θύμα υπάρχει ένας θύτης. Γι’ αυτό απέτυχαν όλες οι επαναστάσεις. Γι’ αυτό θα πετύχει μονάχα αυτή που γνωρίζει αυτόν τον νόμο. Έτσι μου μίλησε. Φυσικά δεν κατάλαβα τι εννοούσε...

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝΕ ΚΑΝΕΝΑΝ (αποσπασμα)

Χωρίς Θεό, αλλά, ταυτόχρονα, χωρίς την αντινομία από την ύπαρξη του Κακού, της οδύνης, της οντολογικής αντιπαράθεσης, του αί­ματος. Χωρίς τον κίνδυνο μίας υπαρξιακής εξέγερσης. Την υποχρέωση στην υπαρξιακή αλληλεγγύη, τη συμπόνια.

Χωρίς Θεό, αλλά και χωρίς τη δυνατό­τητα να είσαι με την πλευρά των κολασμέ­νων, των θυμάτων, των αθώων, των εξεγερμένων, τελικά και συνολικά όλης της έμβιας, της μη έμβιας ύλης, γιατί το Τυχαίο ως μο­ναδική αιτία της ύπαρξης του Κόσμου κατα­λύει όλα τα παραπάνω.

e-books για τους πλανητικους φίλους

http://www.smashwords.com/profile/view/diamandisflorakis

αποσπασμα απο το ηλεκτρονικο μου ημερολογιο.

2013-04-08

Ø Σκέφτομαι: τη ρήση του Μπέρτραντ Ράσελ: «Τρία πάθη, απλά, αλλά κατακλυσμιαία, εξουσιάζουν τη ζωή μου: η λαχτάρα για αγάπη, η αναζήτηση της γνώσης και η ανυπόφορη θλίψη για τα βάσανα του ανθρώπινου είδους».

Και νιώθω σα κάποιος να «έκλεψε» την περίληψη της ζωής, των λογισμών μου και των έργων μου.

……………………………………………………