«Τελικά, ο Θεός είναι πιο κοντά σ’ εκείνο που πίστευες, Αναστασία», λέω. «Υπάρχει μόνο μέσα στην Αγάπη, τη Συμπόνια. Στο περίπου μηδέν, δηλαδή, αυτού του Κόσμου. Δεν υπάρχει στα δόντια ενός σαρκοφάγου ζώου, στη βιομέριμνα, στη δίψα για δύναμη του ανθρώπου, στη φθορά, την ασθένεια, τον πόνο, τον θάνατο, την αδικία, τη φυσική κατα¬στροφή, γενικά στην αντιπαράθεση των όντων. Την Εντροπία του χωροχρόνου. Το Κακό. Γιατί, όμως, το Μέγιστο είναι τόσο ελάχιστο; Κοντολογίς, γιατί υπάρχει το μη Καλό;».
