Απόσπασμα από το 21ο
βιβλίο μου:
ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
ΕΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
(1999-2013)
13/3/2002 (128)
ØΛέει κάπου ο Καμύ: «Το
ν’ αρχίσεις να σκέφτεσαι, σημαίνει πως άρχισες ήδη ν’ αποκάμεις».
Σκέφτομαι: Από αυτήν ακριβώς την κόπωση προσπαθεί η Φύση να προφυλάξει τον μέσο άνθρωπο, όταν του φράζει τους δρόμους προς το Ουσιαστικό. (Αυτό μπορεί να είναι μία εξήγηση για πολλά πράγματα. Ακόμα και για την τηλεθέαση των σκουπιδιών. Την ανάγνωση, τη θέαση του ασήμαντου. Την ακρόαση της παραμουσικής, την κυριαρχία του ασήμαντου. κ.α. Και τίποτα δεν αποκλείει την περίπτωση να υπάρχει σοφία σε αυτή τη θέληση της Φύσης. Γιατί το αντίθετο προϋποθέτει ηθικό αντίκρισμα πίσω από το φαινόμενο της Ύπαρξης. Κι αυτό είναι, ήταν και θα είναι το Μέγα ζητούμενο).
Σκέφτομαι: Από αυτήν ακριβώς την κόπωση προσπαθεί η Φύση να προφυλάξει τον μέσο άνθρωπο, όταν του φράζει τους δρόμους προς το Ουσιαστικό. (Αυτό μπορεί να είναι μία εξήγηση για πολλά πράγματα. Ακόμα και για την τηλεθέαση των σκουπιδιών. Την ανάγνωση, τη θέαση του ασήμαντου. Την ακρόαση της παραμουσικής, την κυριαρχία του ασήμαντου. κ.α. Και τίποτα δεν αποκλείει την περίπτωση να υπάρχει σοφία σε αυτή τη θέληση της Φύσης. Γιατί το αντίθετο προϋποθέτει ηθικό αντίκρισμα πίσω από το φαινόμενο της Ύπαρξης. Κι αυτό είναι, ήταν και θα είναι το Μέγα ζητούμενο).
Ê
