ανοιχτο ηλεκτρονικο ημερολογιο ενος συγγραφεα

σκεψεις...

Ετικέτες

Ο (1) τι δεν... (1)

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2015


Κυκλοφορεί

Θα το βρείτε στον διακινητή βιβλίων

Σίμο Αχιλλέα

Μαυροκορδάτου 9 106 78 Αθήνα

Τηλ.: 210 3831450

Με έκπτωση 20%

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ
15/χρονο (1999 – 2015)
 ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
 ΕΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ (1.000 likes)
12/9/2003 (242)
 
Ø Σκέφτομαι: Είναι άγνωστο γιατί ο άνθρωπος κατασκευάστηκε με κάποιες ηθικές «κακοτεχνίες», οι οποίες καθορίζουν και την πορεία του μέσα στα μονοπάτια της Ιστορίας, και τις οποίες είναι υποχρεωμένος να επιδιορθώσει. Ανεξιχνίαστη αποστολή μας ανατέθηκε

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ
15/χρονο (1999 – 2015)
 ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
 ΕΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ (1.000 likes)
2013-10-01 (426)
 
Ø Σκέφτομαι ξανά την άποψη του Νίτσε πως το βέλος του χρόνου κινείται κυκλικά. (Η Αιώνια Επανάληψη).   Πως δηλαδή  η συμπαντική μάζα, δεν ταξιδεύει προς την εντροπία της, αλλά προς τη μέγιστη εξάπλωσή της που θα την ακολουθήσει η μέγιστη κατάρρευσή της που μετά θα ξεκινήσει ξανά η πορεία προς την εξάπλωσή της, μέχρι το άπειρο των επαναλήψεων, σίγουρα άδεια από νόημα, σκοπό, χωρίς σύνδεση με το αίτιο ενός Δημιουργού (δηλαδή θα είναι αιτιατό του εαυτού της) και η αιτιοκρατική ανθρώπινη λογική μου παραπαίει, αντιφάσκει με τη δομή της. Ακόμα σκέφτομαι πως ο χωρίς δημιουργό κόσμος με κυκλική φορά του χρόνου σημαίνει πως όλες οι ανθρώπινες πράξεις αποηθικοποιούνται και είναι απλώς κινήσεις της Ύλης. Ήγουν, ο βίος αγίων και φονιάδων δεν είναι τίποτα άλλο από κινήσεις, υπό μετασχηματισμό, τεμαχίων ύλης. Ήγουν, πως όλα επιτρέπονται, ήγουν πως το μαρτύριο των υπάρξεων (αν ισχύει η θεωρία των μετενσαρκώσεων) θα είναι αιώνιο, με τη μοναδική ελπίδα λύτρωσης τη βύθιση στο Μηδέν (δια της βουδιστικής κατάκτησης του Καλού μέχρι και το τελευταίο σωματίδιο της ύλης). Αυτά και άλλα πολλά σκέφτομαι και λέω και εύχομαι: Είθε ο Χρόνος να κινείται ευθύγραμμα γιατί τότε η ύπαρξη του Κόσμου θα είναι αιτιατό ενός Δημιουργού που ήταν η αιτία του εαυτού του, γιατί τότε μπορεί να υπάρχει ένα μεταφυσικό Επέκεινα αντάξιο των ονείρων μας. Γιατί τότε θα μπορούσαμε να θέσουμε το ερώτημα προς την Αιτία της Δημιουργίας: «Γιατί τόσος πόνος, τόσα δάκρυα τόσο αίμα;» και να πάρουμε μια ικανοποιητική ή όχι απάντηση, οπότε γινόμενοι ισόθεοι θα μπορούσαμε να πούμε: «Δεν πειράζει. Πάμε τώρα όλοι Δημιουργός και δημιουργήματα στο Σύμπαν της Συγνώμης, της Αγάπης. Στο Σύμπαν μας.