Απόσπασμα από τη νουβέλα:

Η ΣΕΧΤΑ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ

(σελίδα 12)

 

 Κοντολογίς  θέλω να πω αυτό: Μια πράξη φονικού μίσους, ή συμπόνιας, ή αγάπης, θυσίας αφήνει το ίδιο μηδενικό ίχνος στο ανύπαρκτο επέκεινα», λέει σχεδόν ψιθυριστά ο Αλέξανδρος.