Απόσπασμα από το 15/χρονο ηλεκτρονικό μου ημερολόγιο:
2014-3-31 (486)
? Σκέφτομαι:
Η Τέχνη δεν είναι μόνο αιτιατό της δίψας μας για ηθικό βίο, είναι και αίτιο
δημιουργίας ηθικού βίου. Παράδειγμα: Η χειρονομία του επισκόπου στους «Αθλίους»
του Β. Ουγκώ προς τον Γιάννη Αγιάννη (με τα κλεμμένα κηροπήγια) προσωπικά με
δίδαξε (υποσυνείδητα) σε παιδική ηλικία το μεγαλείο της Συγνώμης. Η δε
μεταστροφή του Γιάννη Αγιάννη (από το μίσος, την έχθρα, στην Αγάπη) μου
αποκάλυψε τις τεράστιες (σε ύπνωση) ηθικές ανθρώπινες δυνατότητες. Το ίδιο το
ανθρώπινο πεπρωμένο. Και είμαι σίγουρος πως το ίδιο έχει συμβεί με εκατομμύρια άλλους
που διάβασαν τους «Αθλίους».
Ê