ανοιχτο ηλεκτρονικο ημερολογιο ενος συγγραφεα

σκεψεις...

Ετικέτες

Ο (1) τι δεν... (1)

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 4 Μαρτίου 2014

Θέα από...


αποσπάσματα από το 4ο βιβλίο

της Υπαρξιακής Αναρχίας / Εσχατολογικής Ουτοπίας

ΘΕΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΤΙΣΜΕΝΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ

Ê

 

Το βλέμμα της ντροπιάζει τ’ αυστηρό μάτι του αγίου της εικόνας.

«Δεν πειράζει», λέει και δεν ξαναμιλάει.

Ρουφάω το υγρό του απόλυτου. Ξεδιψάω για πάντα.

«Δεν πειράζει». Φράση, στάση ζωής. Τί μένει για ένα θεό;»

 

Αχ! Τί στάχτες αφήνουν φεύγοντας οι ωραίοι άνθρωποι. Οι νοσταλγίες με τέτοιες στάχτες είναι φτιαγμένες.
 

Τους φόνους δεν τους προκαλούν τα φονικά όργανα. Ούτε τα χέρια που τα κρατούν. Ούτε εκείνοι στους οποίους ανήκουν τα χέρια. Ούτε η ιδιότητα του δολοφόνου.

Το μηδενιστικό αντίκρισμα των φαινομένων προκαλεί τους φόνους.

 

Τώρα σκοτάδι. Και σκουπίδια από όνειρα.

Ê


 


και το free εδώ των 19 e-books: 

Επιλέξτε βιβλίο - βιβλία (από τα19) κάνοντας κλικ επάνω του/τους.
Όταν πατήσετε το κουμπίBuy θα σας ζητηθεί να φτιάξετε λογαριασμό στο smashwords.
Στην επόμενη οθόνη θα πρέπει να τοποθετήσετε το κουπόνι: RW100
Πατήστε το κουμπί Checkout και τέλος! Μετά μπορείτε να το κατεβάσετε σε όποια μορφή θέλετε για τη συσκευή σας ανάγνωσης, το κινητό σας. τον Η/Υ σας (σε 7 φόρμες) και καλή ανάγνωση!
Σημείωση: Μπορείτε να κατεβάσετε όσα βιβλία θέλετε. Δεν υπάρχει όριο. Επίσης, αν για κάποιο λόγο

Δυσκολεύεστε στο κατέβασμα των βιβλίων, στείλτε Mail εδώ: fd@ath.forthnet.gr 

 

θεα απο τα χτισμενα παραθυρα


αποσπάσματα από το 4ο βιβλίο

της Υπαρξιακής Αναρχίας / Εσχατολογικής Ουτοπίας

ΘΕΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΤΙΣΜΕΝΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ

Ê

. Γιατί ποτέ δεν πεινάσαμε για ηθική όσο για τροφή; Εμείς τάχα κατασκευάσαμε το «στομάχι» της ψυχής μας τόσο αδύναμο σε ανάγκη τροφής;
Μια αντιστροφή των απαιτήσεων των δυο «στομαχιών» μας κι όλα θα ’ταν διαφορετικά. Γιατί δεν έγινε αυτό και προ­σπαθούμε εμείς, εκατομμύρια χρόνια συνέχεια, ν’ αναπληρώσου­με μια «παράλειψη» που σίγουρα δεν μας ανήκει;

Ê

(Το σωστά είναι η αθωότητα να μετριέται από την ένταση των τύψεων. Από την απέχθεια που νιώθουμε για κάποιες πράξεις μας).
 

Ê

(Τελικά, αυτοί που πίνουν το κώνειο είναι φάροι παραδείγματος, ή παρασκευαστές, μετρητές της ενοχής μας;)
Ê

(Ό,τι υπάρχει εί­ναι ικανό για επικοινωνία).

Ê

 

(Μια άλλη ζωή, ενός κόσμου πέρα από την ύλη, είναι πράξη εξιλέω­σης, τύψης του απόλυτου όντος)

Ê