2 νέα αποσπάσματααπό το 3^ο βιβλίο της

11/λογίας της Υπαρξιακής Αναρχίας/Εσχατολογικής Ουτοπίας

ΘΕΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΤΙΣΜΕΝΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ

(2 έντυπες εκδόσεις + 1 σε e-book)

 Η κατά­σταση είναι ή μοιάζει μ’ εξέγερση. Κάποια νέα ιδεολογία (που αγνοώ) προσπαθεί να πραγματωθεί με τον γνωστό, δοκιμασμένο τρόπο. Αν επικρατήσει, σίγουρα, θ’ αναγκαστεί να πάρει την ποιότητα και το μέγεθος της Προκρούστειας ανθρώπινης δυνατό­τητας, η οποία θα πνίξει τελικά το όνειρο της ιδεολογίας μέσα στον βάλτο του εφικτού. Στη γένεσή της διακρίνω κιόλας τα σημάδια του θανάτου της. Όμοια όπως και σ’ ένα βρέφος.

Οι τοίχοι πνίγονται από αλληλοσυγκρουόμενα συνθήματα διαφόρων μεγεθών και χρωμάτων. Δεν είναι εύκολο να ξεχωρί­σεις μία φράση. Πάντως πιάνω μία ένταση του ενός συνθήματος ενάντια στ’ άλλα. Και αντίστροφα.

Είναι φανερό: Όλα εγκυμονούν αίμα.

Θα το κάνουν πάλι το τραγικό λάθος.

 

Βράδυ.

Τίποτα. (Σίγουρα το χωροχρονικό ατέρμονο αδικείται από τους παρατηρητές του. Βλέπουμε, εξετάζουμε, το πολύ, το κύττα­ρο ενός οργανισμού, νομίζοντας ότι αγκαλιάζουμε με τη ματιά μας το Όλο. Πώς λοιπόν τίποτα;).

Κι όμως τίποτα.

https://www.smashwords.com/books/view/297301