αποσπασμα απο το ηλεκτρονικο μου ημερολογιο

 

2013-06-28 (401)

Σκέφτομαι αυτό που γράφω στην Έσχατη Αναρχία (2007): (Τ’ ατέρμονο του χωροχρόνου, αναμφίβολα, περιέχει τη δυνατότητα ύπαρξης του απρόβλεπτου, του παράλογου, ακριβώς γιατί είναι ατέρμονο, γιατί ο εαυτός του είναι, κυρίως, η προσωποποίηση του αντιλογικού, του απρόβλεπτου. Καθαρά λογικό είναι μόνο το Μηδέν. Είναι παράλογη η ύπαρξη του Κόσμου, γιατί αυτή η ύπαρξη προ­ϋποθέτει τον απόλυτο παραλογισμό: την αυτοαιτία της Ιδέας, ή της Ύλης.

Πρόβλεψη: Θα ’ρθει καιρός που κάποιοι θα δουν αποτέλε­σμα χωρίς αιτία, και θα βλέπουν σωστά. Και άλλα παρόμοια...).