Απόσπασμα από το 16/χρονο (1999 – 2017)

Ηλεκτρονικό μου Ημερολόγιο:

 

11-01-2017 (599)

Η απάντησή μου στο αυτονόητο ερώτημα των γηραιών φίλων μου ήταν: Ελπίζω (με μια τρεμάμενη, ετοιμόρροπη ελπίδα) πως θα βρεθούμε ξανά, αγκαλιασμένοι αυτή τη φορά, στο Επέκεινα, ρωτώντας την όποια Πνευματική οντότητα της Δημιουργίας αυτό: Γιατί η φονική αντιπαράθεση των όντων. Ο πόνος, τα δάκρυα, το αίμα τους, η σταύρωση του Ανθρώπου. Γιατί εκείνο το ελαφάκι (το όποιο ελαφάκι) έπρεπε να κατασπαραχτεί από κείνο το σαρκοφάγο (το όποιο σαρκοφάγο). Κι αν η απάντηση δεν έρθει, ή είναι μια διατύπωση συγγνώμης, να πούμε: Δεν πειράζει…

https://www.smashwords.com/books/view/381261