ένας σύντομος διάλογος:

http://makisandronopoulos.blogspot.gr/2015/11/blog-post_28.html#!/2015/11/blog-post_28.html

 

Μόνο για φίλους

που τα αναζητούν:

 

Νέο video

Απόσπασμα από το Ηλεκτρονικό μου Ημερολόγιο:

https://www.youtube.com/watch?v=eNrRazySWu0&feature=youtu.be

 

Απόσπασμα από το Ηλεκτρονικό μου Ημερολόγιο

(1999 – 2017)

22-01-2017 (601)

Το ερώτημα ήταν: «Ποιοι είναι οι πραγματικά ευτυχισμένοι άνθρωποι;»

Αυτοί που χαρίζουν  ευτυχία στους συνανθρώπους τους, στα άλλα όντα, απάντησα.

 

https://www.smashwords.com/books/view/381261

 

Απόσπασμα από το

Ηλεκτρονικό μου Ημερολόγιο

(1999 – 2017)

07-01-2017 (598)

Σκέφτομαι: Οι τεχνοκρατικές, οι πολιτικές, ακόμα και οι στοχαστικές αναλύσεις που προσπαθούν να εντοπίσουν και να προτείνουν λύσεις στα βασικά προβλήματα της ανθρωπότητας, σφάλουν γιατί φαντάζονται τα αιτιατά ως αίτια. Το αδύναμο Ηθικό μας δυναμικό είναι η αιτία όλων των δεινών μας.

 

https://www.smashwords.com/books/view/381261

 

 

Απόσπασμα από το Ηλεκτρονικό μου Ημερολόγιο

(1999 – 2017)

 

Το Ποίημα που αγάπησα, που σεβάστηκα…

…Όταν όλα τα αρμαθιάσεις μέσα σου

και τα αποσώσεις -προφητεία, μυστήρια, γνώση, πίστη

(ακόμα και την πίστη)- στο τέλος τι απομένει στον

Κόσμο αυτόν, άλλο από μια αγάπη; Τι απομένει;

 

ΖΗΣΙΜΟΣ ΛΟΡΕΝΤΖΑΤΟΣ

 

https://www.smashwords.com/books/view/381261

 

ΜΌΝΟ ΓΙΑ ΦΙΛΟΥΣ:

https://www.youtube.com/channel/UC6M4o59K1_7MHloPkYQt60Q

 

Απόσπασμα από το διαδραστικό θεατρικό έργο:

ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

(σελίδα 81)

Ο σκηνοθέτης της παράστασης διαβάζει

το παρακάτω απόσπασμα από έργο του συγγραφέα:

Απόσπασμα 145:

Το φως της ημέρας με βρίσκει βουτηγμέ­νο στο σκοτάδι της Αλήθειας του Κόσμου μας. Στη γνώση πως οι Κόσμοι είναι άπειροι και πως ο δικός μας βρίσκεται στην κατώτερη κλί­μακά τους, όπου το Καλό, ο Θεός, η αγάπη, το Επέκεινα απουσιάζουν, όπως από τη ζωή ενός ζώου, ενός ιού, ενός σωματιδίου ύλης.

.

Και τον ερωτά: Αυτή η πολλαπλότητα του σύμπαντος Κόσμου, τι μπορεί να σημαίνει για την ανθρωποκεντρική ματιά μας;

 

Η απάντηση του συγγραφέα (όχι του ηθοποιού που τον υποδύεται)

θα έρθει με e-mail και θα προστεθεί στο έργο,

όπως και οι απόψεις των θεατών και των συντελεστών της παράστασης,

https://www.smashwords.com/books/view/613738

 

Απόσπασμα από το διαδραστικό θεατρικό έργο:

ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

(σελίδα 19 - 20)

Ο οπερατέρ που καταγράφει τη συνέντευξη διαβάζει

το παρακάτω απόσπασμα από έργο του συγγραφέα:

 

Δεν κοίταξες ποτέ κάτω.

Απουσίαζες στη Χιροσίμα, στο Ναγκασάκι, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στα γκουλάκ, στους σεισμούς, στις πλημμύρες σε όλες τις φυσικές καταστροφές, στις επιδημίες, στις αλληλοσφαγές μας, από όλα τα κρεβάτια του πόνου, από τις μάνες που έκλαιγαν τα παιδιά τους, από όλα τα άδικα που υπέστησαν και προκάλεσαν τα πλάσματά σου. Δεν άκουσες ούτε μία προσευχή, μία ικεσία. Ποτέ δεν σταμάτησες το Άδικο, το Κακό. Δεν επιβράβευσες τα αντίθετά τους. Η μοναδική φορά που ήρθες κοντά μας ήταν για να μας υποσχεθείς τον αντίποδα αυτών που βιώσαμε, όμως πέρα από τον Γολγοθά, κι αυτό όχι για όλους. Τη στιγμή που εμείς, απλώς ακολουθήσαμε πιστά το ακατανόητα αιματηρό σενάριο της Ύπαρξης, το αγκάλιασμα όλων με όλους, στο βάθος της ψυχής μας ποθήσαμε, ονειρευτήκαμε. Μας όρισες, άγνωστο γιατί, ως επιδιορθωτές των ηθικών κακοτεχνιών του Κόσμου, χωρίς να μας οπλίσεις με τα αναγκαία μέσα γι΄ αυτόν τον ρόλο. Έκρυψες στα πιο σκοτεινά σημεία του νου μας τα κλειδιά της ερμηνείας του Υλικού Κόσμου, του και μόνου απτά υπαρκτού. Και το πιο ακατανόητο, μας άφησες να σηκώνουμε το βάρος μίας ενοχής που δεν μας ανήκει. Δεν μας εξήγησες ποτέ γιατί άφησες να χυθεί το αίμα των αθώων. Γιατί μας έριξες μέσα στα άπειρα μεγέθη της Δημιουργίας Σου. Δεν μας μίλησες ποτέ για την υπαρξιακή μας αθωότητα. Δεν μας εξήγησες γιατί εκείνο το ελαφάκι (το κάθε ελαφάκι) έπρεπε να φαγωθεί από εκείνο το σαρκοφάγο (το όποιο σαρκοφάγο).

Για όλα αυτά, η εξεγερμένη ψυχή μου πόθησε τον παράδεισο του Τίποτα…

.

Και τον ερωτά, αν τα όσα γράφει είναι έκφραση υπαρξιακής αναρχίας,

ή κάτι άλλο.

 

Η απάντηση του συγγραφέα (όχι του ηθοποιού που τον υποδείεται)

θα έρθει με e-mail και θα προστεθεί στο έργο,

όπως και οι απόψεις των θεατών και των συντελεστών της παράστασης,

https://www.smashwords.com/books/view/613738

 

Free στο ΑΜΑΖΟΝ:

https://www.amazon.com/Return-to-the-Future-ebook/dp/B009Y79N6M

 

Απόσπασμα από το διαδραστικό θεατρικό έργο:

ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

(σελίδα 93)

Η δημοσιογράφος ρωτά τον συγγραφέα

του έργου και όχι τον ηθοποιό που τον ερμηνεύει:

(Στην έρημο του απόλυτου ηθικού κριτηρίου, δεν φυτρώνει τίποτα. Ούτε ο Θεός).

Και του ζητά να αναλύσει τη φράση της ρήσης του.

Η απάντηση θα έρθει με e-mail και θα προστεθεί στο έργο,

όπως και οι απόψεις των θεατών και των συντελεστών της παράστασης,

https://www.smashwords.com/books/view/613738

 

Anarchism and science fiction: Possibles

Αναφορά των 2 πρώτων μεταφρασμένων

στα αγγλικά βιβλίων της 12/λογίας μου:

ΥΠΑΡΞΙΑΚΗ ΑΝΑΡΧΙΑ

(μεταξύ εκατοντάδων άλλων).

http://benbeck.co.uk/anarchysf/possibles.htm

 

Απόσπασμα από το διαδραστικό θεατρικό έργο:

ΜΙΑ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

(ή ένας μαραθώνιος στοχασμού).

Γυναίκα: (Διαβάζοντας από τον φορητό ηλεκτρονικό υπολογιστή της): Σε βιβλίο σας υπάρχει αυτή η φράση, που μου προκάλεσε απορία οργή, αλλά και τύψεις: «Ακόμα και οι “ένοχοι” ανάμεσά μας υπήρξαν αθώοι». Αλήθεια, αυτή σας η ρήση εννοεί και τους καταγεγραμμένους στην Ιστορία δημιουργούς των Γενοκτονιών, τους τρομοκράτες, τους πάσης φύσεως εγκληματίες, ηθικούς παραβάτες;

Γηραιός: Ναι… Αλλά όχι μόνο αυτούς…

Γυναίκα: Και ποιους άλλους;

Γηραιός: Όλους μας. Το ανθρώπινο είδος μας…

Γυναίκα: Παράξενη άποψη… Πρωτάκουστη, για μένα. Και με ποια επιχειρήματα τη στηρίζεται;

(Μεσολαβεί σύντομη σιωπή. Μετά):

Γηραιός: Το είδος μας βρέθηκε από την αρχή της παρουσίας του στον Κόσμο, παγιδευμένο μέσα στους αιματηρούς Όρους της Ύπαρξής του.

Γυναίκα: Και τι επιτάσσουν, λένε αυτοί οι όροι;

Γηραιός: Λένε, επιτάσσουν: Ο άλλος άνθρωπος, το άλλο ον είναι ο εκπληρωτής της ανάγκης σου για δύναμη, κατάχτηση, κυριαρχία, ηδονή, αιωνιότητα, ή ο εχθρός σου. Αυτοί οι όροι έχουν μορφοποιήσει όλη την αιματηρή ανθρώπινη ιστορία. Αναλύστε, αποκωδικοποιείστε τις ενέργειες των κρατών, των ατόμων για να δείτε την αλήθεια της ρήσης μου.

Γυναίκα: Αν σωστά κατάλαβα, πιστεύετε στο ανεύθυνο του ανθρώπου για τις πράξεις του;

Γηραιός: Τους όρους της Ύπαρξης δεν τους έθεσε ο Άνθρωπος. Τους έθεσε η όποια Πρώτη Δημιουργός Αιτία και αφορά όλα τα όντα. Επειδή όμως, οι Όροι της Ύπαρξης περιέχουν και τη δυνατότητα της κατάλυσής τους, ή έστω της αποδυνάμωσής τους, ο Άνθρωπος είναι ον υπεύθυνο των πράξεών του, που πρέπει να οδηγούν στην ηθική του άνοδο, που αυτή καταλύει, ή αποδυναμώνει τους όρους της Ύπαρξης.. Όμως, αυτό ήδη μέσω των θρησκειών, της φιλοσοφίας, της τέχνης ο Άνθρωπος το προσπαθεί. Αθώος και ταυτόχρονα υπεύθυνος για τις πράξεις  λοιπόν ο Άνθρωπος.

Γυναίκα: Θα ήθελα τώρα να δίνατε μια μορφή στη φράση: Πρώτη Δημιουργός Αιτία.

Γηραιός: Κι έτσι αγγίξαμε το βασικό ερώτημα της ανθρώπινης Ύπαρξης: Με Ιδεαλιστική, ή Υλιστική ερμηνεία αποκωδικοποιείται το «Αίνιγμα του Κόσμου»;

(Σύντομη σιωπή και μετά σε αργό ρυθμό):

Γηραιός: Βρίσκω πιο λογική, ή λιγότερο παράλογη την αυτοαιτία (ή αλλιώς το αυθύπαρκτο) του Θεού, από την αυτοαιτία της Ύλης. Γιατί η αυτοαιτία της Ύλης προϋποθέτει άπειρες μη ορθολογικές παραδοχές. Και ιδού μερικές: Το χωρίς νου, βούληση, επιθυμία, σχεδιασμό Τυχαίο κατασκεύασε όλες εκείνες τις εν δυνάμει ιδιότητες, την εντελέχεια δηλαδή, οι οποίες κάτω από τυχαίες αλληλοεπιδράσεις δημιούργησαν ό,τι βλέπουμε: φυσικούς νόμους, έλλογα όντα κάποια από τα οποία σκέφτηκαν περί της Ουσίας, του σκοπού, της εξέλιξης, της κατάληξης και των ιδιοτήτων του σύμπαντος Κόσμου. Ήγουν, η σκέψη είναι παράγωγο της μη σκέψης, οι φυσικοί νόμοι παράγωγα του τυχαίου. Και το χωρίς νου τυχαίο σοφότερο από ένα άπειρο πνεύμα!! Τόσο ορθολογικός είναι ορθολογισμός της υλιστικής ερμηνείας της ύπαρξης του Κόσμου, των όντων!!

Εκτός κι αν το Μηδέν (η μόνη απόλυτα λογικά εκδοχή, ο μη Κόσμος δηλαδή) θα ήταν δυνατό να παράξει τον Θεό, ή το κάτι του Κόσμου. Η τελευταία μάλιστα εκδοχή των υλιστών στοχαστών ισχυρίζεται αυτό: Το Μηδέν παρήγαγε ενέργεια η ενέργεια ύλη, η ύλη έμβια όντα!

Στο σημείο αυτό οι θεατές της παράστασης παραθέτουν τις απόψεις τους και υποβάλουν ερωτήματα στον συγγραφέα (όχι τον ηθοποιό που τον ερμηνεύει) –μέσω e-mail- ο οποίος απαντά με τον ίδιο τρόπο. Τα ανωτέρω ενσωματώνονται στο έργο (όπως άλλωστε και οι επόμενες παρεμβάσεις των θεατών, αλλά και των συντελεστών της παράστασης).   

https://www.smashwords.com/books/view/613738

 

 

Για τους ελληνόγλωσσους

του πλανήτη:

(Μερικές από τις Βιβλιοθήκες

του εξωτερικού που φιλοξενούν βιβλία μου):

Τα 12 βιβλία

Της Υπαρξιακής Αναρχίας

(Στοχασμού – Φαντασίας)

http://diamflorakis5.blogspot.gr/2016/03/blog-post.html?view=sidebar#!/2016/03/blog-post.html

κεντρική διάθεση: Σίμος Αχιλλέας

τηλ.: 210 38.30.491

Η «Άλλη»

Αστυνομική Λογοτεχνία

 

Απόσπασμα από το 16/χρονο (1999 – 2017)

Ηλεκτρονικό μου Ημερολόγιο:

 

11-01-2017 (599)

Η απάντησή μου στο αυτονόητο ερώτημα των γηραιών φίλων μου ήταν: Ελπίζω (με μια τρεμάμενη, ετοιμόρροπη ελπίδα) πως θα βρεθούμε ξανά, αγκαλιασμένοι αυτή τη φορά, στο Επέκεινα, ρωτώντας την όποια Πνευματική οντότητα της Δημιουργίας αυτό: Γιατί η φονική αντιπαράθεση των όντων. Ο πόνος, τα δάκρυα, το αίμα τους, η σταύρωση του Ανθρώπου. Γιατί εκείνο το ελαφάκι (το όποιο ελαφάκι) έπρεπε να κατασπαραχτεί από κείνο το σαρκοφάγο (το όποιο σαρκοφάγο). Κι αν η απάντηση δεν έρθει, ή είναι μια διατύπωση συγγνώμης, να πούμε: Δεν πειράζει…

https://www.smashwords.com/books/view/381261

 

 

ΔΙΑΒΑΣΕ ΠΡΙΝ ΑΓΟΡΑΣΕΙΣ:

ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ

ΜΟΝΟ ΕΚΕΙΝΟΙ

ΠΟΥ ΔΕ ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

ΜΟΝΟ ΩΣ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ:

http://diamflorakis.blogspot.gr/2013/03/e-books.html

 

ΓΙΑ ΤΟ

ΘΕΑ ΑΠΟ ΤΑ ΧΤΙΣΜΕΝΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ:

http://digital.lib.auth.gr/record/65474/files/npa-2006-36099.pdf

 

Απόσπασμα από το 16/χρονο (1999 – 2017)

Ηλεκτρονικό μου Ημερολόγιο:

 

23/11/99 (5)

Κι ενώ οι όροι της ύπαρξης των κρατών αποκλείουν την αθωότητά τους (μία εναλλαγή στους ρόλους θύτη - θύματος είναι η ιστορία τους) τα βλέπουμε να ενεργούν αγνοώντας αυτήν την τραγική αλήθεια.

https://www.smashwords.com/books/view/381261

 

Γράφω στο

Ηλεκτρονικό μου Ημερολόγιο

(1999 – 2017):

1: «Ακόμα και οι “ένοχοι” ανάμεσά μας υπήρξαν αθώοι»

2: «Μόνο δάκρυα για το σταυρωμένο ον, τον Άνθρωπο. Μόνο δάκρυα…».

 

Και στα πάρα κάτω 2 βιβλία προσπαθώ να αναδείξω την αλήθεια των 2 ρήσεων.

https://www.smashwords.com/books/view/689318

https://www.smashwords.com/books/view/613738

 

 

 

Απόσπασμα από το 16/χρονο (1999 – 2017)

Ηλεκτρονικό μου Ημερολόγιο:

01-01-2017 (597)

Εύχομαι κάποτε η ματιά με την οποία ο Άνθρωπος θα δει την Ιστορία του, θα διαμορφώσει τελεσίδικα το Μέλλον του, να ορίζεται από αυτές τις δύο ρήσεις:

1: «Ακόμα και οι “ένοχοι” ανάμεσά μας υπήρξαν αθώοι»

2: «Μόνο δάκρυα για το σταυρωμένο ον, τον Άνθρωπο. Μόνο δάκρυα…».

 

https://www.smashwords.com/books/view/381261