ανοιχτο ηλεκτρονικο ημερολογιο ενος συγγραφεα

σκεψεις...

Ετικέτες

Ο (1) τι δεν... (1)

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2016


1 ακόμα απόσπασμα από το 5ο βιβλίο
Της Άλλης αστυνομικής Λογοτεχνίας
της 3ης έντυπης έκδοσης
του μυθιστορήματος:
«Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝΕ ΚΑΝΕΝΑΝ»

«Ηγουμένη, μιλήστε μου για τον Θεό σας».

«Είναι η Αιτία που Υπάρχει επειδή υπάρχου­με. Που υπάρχουμε επειδή Υπάρχει».
«Κι αν θυμάμαι καλά κάποια σας λόγια, αυτή η Αιτία υπάρχει μόνο στην Αγάπη, στη Συμπόνια. Σ’ ένα ασήμαντο κομμάτι αυτού του Κόσμου, δηλαδή».
«Ναι. Σ’ ένα ασήμαντο κομμάτι του υλικού Κόσμου. Αλλά σε όλη την απεραντοσύνη των ψυ­χών», μου κάνει η Αναστασία κοιτώντας προς το σκοτεινό παράθυρο.
«Όμως, η μόνη μας βεβαιότητα ήταν και πα­ραμένει η ύπαρξη του υλικού Κόσμου. Η ιστορία με τις ψυχές ίσως είναι μία ιδεοληψία», λέω.
«Από μία άποψη, είναι παράλογη η πίστη στον Θεό... Το ξέρω. Όμως, ακόμα πιο παράλογη είναι η ύπαρξη του Κόσμου. Αφού δεν υπάρχει μόνο το Μηδέν, δεν είναι ό,τι πιο παράλογο η πίστη στην ύπαρξη του Θεού. Αντίθετα, είναι η μόνη λογική πίστη που μπορούμε να έχουμε».
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου