? Από το «ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ» κι αυτό: Μι­λού­σαν για ει­ρή­νη σκο­τώ­νο­ντας. Ο­ρα­μα­τί­ζο­νταν την α­γά­πη πολεμώντας. Την ι­σό­τη­τα πο­θού­σαν, α­πο­κτώ­ντας πε­ρισ­σό­τε­ρα α­γα­θά και δύ­να­μη, για να την ε­πι­βάλ­λουν. Κά­πο­τε, ό­λοι πα­ρα­δέ­χτη­καν πως μό­νο η πνευ­μα­τι­κή τε­λειό­τη­τα, θα τους έ­φερ­νε ε­κεί που πο­θού­σαν και έ­πρε­πε. Αυ­τό ή­ταν το τε­λευ­ταί­ο τους λά­θος. Για­τί η πνευ­μα­τι­κή ά­νο­δος που τους χρεια­ζό­ταν για να πε­τύ­χουν ό,τι ο­ρα­μα­τί­στη­καν, για να υ­πάρ­ξει, προ­ϋ­πό­θε­τε τ' α­πο­τέ­λε­σμα των συν­θη­κών που ε­πε­δί­ω­καν. Κα­τά­λα­βαν δη­λα­δή πως α­να­ζη­τού­σαν την αρ­χή ε­νός κύ­κλου. Συνειδητοποίησαν πως χρεια­ζό­ταν να με­τα­τρέ­ψουν το αι­τια­τό σε αι­τί­α. (Σύσταση: Ξαναδιαβάστε τη φράση).

 

Και σκέφτομαι: Η άποψη εκείνων των φανταστικών, μυθιστορηματικών  ανθρώπων σκοτώνει την Ελπίδα. Κι αυτός ο φόνος υποδηλώνει σαδιστική μανία της Πρώτης Αιτίας. Όμως, ούτε ο Θεός είναι λογικό να σκέφτεται έτσι , ούτε το Τυχαίο του Μηδενός  είναι δυνατόν γενικά να σκέφτεται. Να δημιουργεί… (Αυτή είναι, παραδόξως, η πρόσφατη άποψη των οπαδών της υλιστικής ερμηνείας που ισχυρίζεται πως το Μηδέν είναι η Πρώτη Αιτία δημιουργίας του χωροχρονικού συνεχούς και των όντων του. Ήγουν: όπου η επιστήμη αρνείται τον εαυτόν της, την αιτιοκρατία της λογικής της πιστεύοντας πως εκ του Μηδενός είναι δυνατόν να παραχθεί κάτι! Δηλαδή, σχεδόν η μισή ανθρωπότητα στοχάζεται λάθος το κύριο ερώτημα του ανθρώπου. Και η άλλη μισή, φαντάζεται τον Θεό με λάθος προσωπείο- πιστεύει δηλαδή πως η Δικαιοσύνη είναι υπέρτερη αξία της Αγάπης-Σύσταση: Διαβάστε μέχρι την ερμηνεία της, την τελευταία φράση. Περιέχει το ανώτερο ποιοτικά προσωπείο του Θεού, μέχρι στιγμής. Ένα ακόμα δηλαδή από τα άπειρα άλλα που διαθέτει).