Απόσπασμα από το 8^ο βιβλίο της

 

Υπαρξιακής Αναρχίας/Εσχατολογικής Ουτοπίας:

 

«Ο ΕΧΘΡΟΣ»

 

(2 έντυπες εκδόσεις+ 1 σε e-book):

 

 

«Οπωσδήποτε, Μόνικα. Σου εγγυώμαι ότι δεν πρόκειται να ξυπνήσεις κάποια στιγμή και να βρεθείς πεταμένη σε μια ε­φιαλτική πραγματικότητα. Τώρα το άχρονο παρόν και μέλλον μας ορίζεται από τη δική μου βούληση. Και πρέπει τώρα πια να ’σαι σίγουρη πως είμαι γεμάτος καλές προθέσεις. Γεμάτος αγά­πη. Κοιμήσου ήσυχη. Ζεις σ’ ένα κόσμο που ’ναι φτιαγμένος στα μέτρα των όντων που τον αποτελούν, και όχι στα μέτρα του Α­πόλυτου. Αθανασία, ελευθερία, ηδονή, αγάπη, ευτυχία, αθωότητα. Αυτά υπήρξαν όλα κι όλα τα όνειρά μας. Αυτά στερηθήκαμε. Κι αυτά θα χορτάσουμε μέχρι το βάθος του ατέρμονου άχρονου. Ζούμε την αποκατάσταση των όντων, Μόνικα. Κι έχω ωραία όνειρα για υλοποίηση. Άπειρα όνειρα. Κοίτα τις φλόγες του τζακιού, άφησε το κάθε κύτταρο του κορμιού σου ν^’ απολαύσει τη ζέστα τους, τη θαλπωρή τους, την αγάπη τους. Δε θέλησα μέχρι τώρα να μάθω γιατί στην προηγούμενη φάση του γίγνεσ­θαι, εννοώ εκείνη της επέκτασης του Σύμπαντος μέσα στον χώ­ρο, δηλαδή μέσα στον εαυτό του, δεν υπήρξε ένα αναμμένο τζάκι για τα όντα που χάθηκαν όλα σε μια τεράστια, παγωμένη Αστο­χία. Αν χρειαστεί, θα το μάθουμε κι αυτό. Όλα θα τα μάθουμε. Κοιμήσου γλυκιά μου. Όλα τα θύματα της αδιαφορίας, του μί­σους, της άγνοιας σου δίνουν την αγάπη τους. Έτσι μπράβο κα­λό μου κορίτσι».

 

https://www.smashwords.com/books/view/306378

 

26η άποψη:

Η ΧΡΟΝΟΤΑΞΙΔΙΩΤΙΣΣΑ τι είπε στο μέιλ της εδώ;:

http://diamflorakis5.blogspot.gr/2014/08/60.html?view=sidebar

 

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ

15/χρονο (1999 – 2014)

 ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

 ΕΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ (923 likes)

 

31/7/07 (310)

? «Το πελώριο υπαρξιακό ερώτημα είναι αυτό: Τι στο επέκεινα θα δικαιολογήσει, θα εξηγήσει και θα αντισταθμίσει τον διαχωρισμό των όντων σε θηρευτές και θηράματα», τους είπα.

                      http://diamflorakis5.blogspot.gr/2014/08/60.html?view=sidebar

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ

15/χρονο (1999 – 2014)

 ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

 ΕΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ (923 likes)

(το οποίο κανένα ΜΜΕ δεν σχολίασε, ή γνωστοποίησε την έντυπη έκδοσή του).

 

22/10/2002 (162)

ØΣκέφτομαι: Το είδος μας, καταδικασμένο σε ισόβια κάθειρξη (για ανύπαρκτο έγκλημα, για μη ορατό σκοπό) έγκλειστο στη φυλακή των προδιαγραφών του, προσπαθεί, χιλιάδες χρόνια τώρα, να δραπετεύσει, λιμάροντας τα σίδερα της φυλακής του, με όργανο τις θρησκείες, τη φιλοσοφία, την τέχνη και ίσως αύριο με τη βιοτεχνολογία. Όμως, μέχρι στιγμής, τα μέσα δραπέτευσης αποδεικνύονται αναποτελεσματικά, ή πιο αργά από την ταχύτητα των θανάσιμων κινδύνων (επιθετικότητα, πυρηνικό ολοκαύτωμα, έλλειψη αλληλεγγύης, καταστροφή του οικοσυστήματος κ.α) που συσσωρεύονται. Ήδη, η «φυλακή» έχει πλημμυρίσει από τα δάκρυα των καταραμένων του πλανήτη και οι προνομιούχοι φυλακισμένοι συνεχίζουν να ζουν αμέριμνοι, αδιάφοροι για ό,τι συμβαίνει γύρω τους. Ανυποψίαστοι από τον υπαρκτό κίνδυνο η φυλακή να γίνει ομαδικός τάφος για όλους. Ποιο σοκ μπορεί να σώσει αυτό το αδικημένο είδος;

http://diamflorakis5.blogspot.gr/2014/08/60.html?view=sidebar

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ

15/χρονο (1999 – 2014)

 ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

 ΕΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ (923 likes)

(το οποίο κανένα ΜΜΕ δεν σχολίασε, ή γνωστοποίησε την έντυπη έκδοσή του).

 2014-12-27 (543)

 

? έγραφα στο Ημερολόγιό μου στις:

2014-08-13 (501)

? Σκέφτομαι: Υπάρχει μια τάξη, μια κανονικότητα στο μη έμβιο γνωστό τμήμα του Κόσμου. Και ένα Ηθικό χάος στο έμβιο τμήμα του. Κι αυτή η σκέψη περιέχει το μέγιστο των ερωτημάτων… Τη μέγιστη απορία… Την τάση δημιουργίας αισθημάτων υπαρξιακής εξέγερσης…

Και με αφορμή ένα ντοκιμαντέρ όπου απεικονιζόταν η αλληλοσφαγή των όντων ενός δάσους (με ό,τι χρειαζόταν να είναι εξοπλισμένα τα όντα για αποφυγή της ολοκληρωτικής εξαφάνισής τους, προκειμένου η σφαγή να συνεχίζεται) και σκέφτηκα: Είναι η ανθρωποκεντρική (ουσιαστικά υπαρξιακά φασιστική) ματιά με την οποία βλέπουμε, ή αποφεύγουμε να βλέπουμε -κυρίως οι θρησκείες και οι Ιδεαλιστικές φιλοσοφίες- το απαράδεκτο ηθικά θέαμα αυτής της παράλογης σφαγής, που μοιραία γεννά αυτό το ερώτημα: Τι νιώθει η Πρώτη Δημιουργός Αιτία παρακολουθώντας την σφαγή; Και ταυτόχρονα μας δημιουργεί αυτή τη βεβαιότητα: Πρόκειται για μια Πνευματική Οντότητα Πέρα Από το Καλό και το κακό…

Για τους αγγλόφωνους του πλανήτη:

http://www.amazon.com/Diamandis-Florakis/e/B009Z0IEZE

Απόσπασμα από το 5^ο βιβλίο

«Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝΕ ΚΑΝΕΝΑΝ»

της σειράς:

Η Άλλη Αστυνομική Λογοτεχνία

Ο Ρόλλαν είναι ένας μύστης που, ενώ μπορούσε ν’ αλλάξει το ανθρώπινο γίγνεσθαι, επέλεξε τη σιωπή. Ενώ μπορούσε να χαρίσει στον Άνθρωπο την μέγιστη μεταφυσική γνώση, την απόλυτη χαρά, με τη θεϊκή μουσική του, δεν το έκανε. Είναι κάποιος που ενώ αγάπησε τον Άνθρωπο, δεν τον βοήθησε, τουλάχιστον, μ’ έναν τρόπο ορατό, άμεσο. Αλλά άφησε τα πάντα άθικτα, αμετακίνητα, ίδια. Είναι εκείνος που πιστεύει πως πρέπει ν’ αγαπήσουμε το ανθρώπινο πεπρωμένο, όποιο κι αν είναι αυτό. Είναι ο δάσκαλος που δεν δίδαξε. Ο ανατροπέας που δεν ανέτρεψε τίποτα. Είναι εκείνο που δεν ορίζεται, τελικά. Ίσως κι ένα πρόσωπο της φαντασίας μας.

Έτσι σκέφτομαι μέσα στο σώμα κάποιας νύχτας, όταν, ξαφνικά και ασύνειδα, ρωτάω:

«Με ποιον κάνει υπαρξιακό παιχνίδι ο Ρόλλαν;  Μήπως μ’ εμάς που μας έχει φυλακί­σει στο όστρακο μίας Αλήθειας; Μήπως μ’ εμένα που με το λογοτεχνικό έργο μου και άθελά μου διέπλασα τον ψυχισμό του, ο οποί­ος είχε ήδη πληγωθεί από το τραγικό συμβάν του Μονάχου;».

https://www.smashwords.com/books/view/308555

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ

15/χρονο (1999 – 2014)

 ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

 ΕΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ (923 likes)

 2014-12-24 (542)

?Σκέφτομαι ξανά παρατηρώντας την εικόνα (της θλιβερής χώρας μας, αλλά και του πλανήτη) πως πίσω της αυτό που ορίζει την πραγματικότητα είναι η υλοποίηση του πυρήνα της σκέψης του Μαχ Στίρνερ: «Καλό, δίκαιο, σωστό είναι ό,τι με συμφέρει». Αυτή την πραγματικότητα κρύβουν οι εικόνες των θρησκειών, της ουμανιστικής φιλοσοφίας, των Τεχνών.

http://diamflorakis5.blogspot.gr/2014/08/60.html?view=sidebar

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ

15/χρονο (1999 – 2014)

 ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

 ΕΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ (923 likes)

 

25/11/1999 (8)

ØΑν η Αγάπη, που προσφέρουμε, μπορούσε να μας προκαλέσει την ισοδύναμη ηδονή που προσφέρουν η αίσθηση της υπεροχής, της δύναμης, του σεξ. Αν είχε τη δυναμική του ενστίκτου της αυτοσυντήρησης, τότε, σίγουρα, ο Παράδεισος δεν θα κατοικούσε στο Επέκεινα. Αν ο γενετικός μας κώδικας είχε εγγραφεί με την παραπάνω λογική, ή, έστω, να μην περιείχε την εγγραφή "δίψα για ηθική τελειότητα", τότε η Κόλαση, η ενοχή, σχιζοφρένεια, η τραγικότητα δεν θα κατοικούσαν εδώ. Η φύση έπαιξε ένα ακατανόητο, αιματηρό παιχνίδι εις βάρος των όντων κατασκευάζοντας τέτοιους γενετικούς κώδικες. Ας τους αλλάξουμε.

 

Κάτι χρήσιμο για φοιτητές, μαθητές και όχι μόνο:

http://www.kathimerini.gr/796772/article/epikairothta/episthmh/oi-pio-apotelesmatikoi-tropoi-ma8hshs-enos-keimenoy

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ

15/χρονο (1999 – 2014)

 ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

 ΕΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ (923 likes)

 2014-06-02 (488)

? Υπάρχει ένα ερώτημα: Ποια είναι υπέρτερη αξία; Η υπαρξιακή ελευθερία ή η επιλογή κατάκτησης του Καλού (άρα τελικά και η υποδούλωση σ΄ αυτό);

O χριστιανισμός (και όχι μόνο) μας λέει πως ο Θεός προτιμά την υπαρξιακή ελευθερία (επιλογή που έριξε τον άνθρωπο στην αιματηρή περιπέτεια της ύπαρξης. Αλλά και τον Θεό σε αντινομία με την βασική του ιδιότητα που είναι (πρέπει να είναι, το απόλυτο Καλό).

Προσωπική επιλογή: Ναι σκλαβιά στην κατάκτηση του Καλού. Γιατί 1^ον : Αν ο Κόσμος είναι αιτιατό του τυχαίου, με αυτή την επιλογή τον νοηματίζουμε. 2^ον: Αν ο Κόσμος είναι αιτιατό του Θεού, τότε υποδεικνύουμε κάτι που καταργεί μια αντινομία. Μας δίνει θεϊκή διάσταση.

http://diamflorakis5.blogspot.gr/2014/08/60.html?view=sidebar

 

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ

15/χρονο (1999 – 2014)

 ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

 ΕΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ (923 likes)

2013-12-16 (461)

? Σκέφτομαι τι θα έπρεπε να προσθέσω, ή ν’ αλλάξω σε ένα απόσπασμα από μια πριν 20 χρόνια συνέντευξή μου, στην οποία έλεγα απαντώντας στο ερώτημα «Γιατί γράφω:

Γράφω κυρίως επιστημονική φαντασία γιατί αυτή μου παρέχει τη δυνατότητα να κινηθώ φανταστικά μέσα στον Υπαρξιακό Χρόνο (ο οποίος είναι ο φυσικός χώρος των διαχρονικών φιλοσοφικών ερωτημάτων). Γράφω, γενικά, γιατί υπάρχει ο πόνος, ο θάνατος, το υπαρξιακό Αίνιγμα. Γιατί έχω ανάγκη να ονειρεύομαι (ελπίζω μαζί με άλλους) πως το τέλος της υπαρξιακής περιπέτειας των όντων θα ‘ναι αντάξιο των Ονείρων μας. Γράφω γιατί ελπίζω πως το Απόλυτο μέγεθος που στραγγαλίζει τις υπάρξεις μέσα στη διάρκεια του Ιστορικού Χρόνου θ’ αποδειχτεί τελικά φιλικό. Γράφω γιατί πιστεύω πως αν ο Υλικός Κόσμος δεν έχει Ηθικό Αντίκρισμα είναι υποχρέωση του Ανθρώπου να δημιουργήσει αυτό το αντίκρισμα, να δώσει ένα νόημα και σκοπό στο Τυχαίο της Ύπαρξης. Γράφω γιατί ονειρεύομαι πως η ολοκλήρωση της Συμπαντικής Εντροπίας (το τέλος του Ιστορικού Χρόνου) δε θα φέρει το Χάος, αλλά την Ερμηνεία του Κόσμου. Την Αγάπη, την Ελευθερία, την Ενότητα. Γράφω, τέλος, γιατί η Φαντασία μπορεί να τα φέρει όλα αυτά στην ανθρώπινη ψυχή, πριν έρθουν, πριν υπάρξουν, ίσως.

Και δεν βρίσκω κάτι ν’ αλλάξω, ή να προσθέσω. Μόνο πως τώρα όπως και τότε η ίδια αίσθηση λογοτεχνικής μοναξιάς με κατέχει…

http://diamflorakis5.blogspot.gr/2014/08/60.html?view=sidebar