ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ

 ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

 ΕΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ (837 likes)

 2014-05-23 (485)

?«Πίσω από τη δημιουργία κρύβεται μια σύμπτωση, ή ένα έγκλημα», γράφω κάπου στο «ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΟ ΑΥΡΙΟ».

Και σκέφτομαι: Είναι η ανθρωποκεντρική ματιά μας που δεν μας επιτρέπει να δούμε, ή να ερμηνεύσουμε την αιματηρή, φονική αντιπαράθεση των όντων ως έγκλημα.

https://www.smashwords.com/books/view/303793

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ

 ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

 ΕΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ (837 likes)

 1/9/2005 (260)

Ø Σκέφτομαι: Όταν ο Άνθρωπος θα κατορθώσει να μηδενίσει τον πόνο που προκαλεί στον άλλον Άνθρωπο, το υπόλοιπο του πόνου σε τι, σε ποιον θα οφείλεται, θα χρεώνεται;

https://www.smashwords.com/books/view/381261

 

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ

 ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

 ΕΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ (820 likes)

 2014-11-30 (537)

Είχα γράψει: στις 30/3/2010 (317):

? «Όλα μας τα προβλήματα είναι ένα: Η Εντελέχεια της Αρχής. Εκεί βρίσκεται κρυμμένο όλο το ανθρώπινο πεπρωμένο. Τα σχέδια και οι ιδιότητες του Δημιουργού. Εκεί και οι διαφωνίες μας. Η ανταρσία μας ενδεχομένως. Αλλά και η Ελπίδα μας».

Και σήμερα σκέφτομαι: Η πορεία μας δείχνει σαν παγιδευμένη σε τροχιές… Σαν εκτέλεση σεναρίου ενάντια στη μοναξιά του Δημιουργού…

https://www.smashwords.com/books/view/381261

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ

 ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

 ΕΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ (798 likes)

25/3/2002 (131)

 Σκέφτομαι: Η Βουδιστική Νιρβάνα (το λυτρωτικό σβήσιμο της ανθρώπινης ύπαρξης στο Μηδέν) δεν είναι τόσο μία αμφισβήτηση της ύπαρξης του Θεού, όσο μία σιωπηλή εξέγερση ενάντιά Του, για τον πόνο των όντων.

https://www.smashwords.com/books/view/381261

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ

 ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

 ΕΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ (798 likes)

2013-01-30 (480)

 ? Τι μου  αρέσει: Στον Μαρξισμό: Η κατάργηση της πάλης των τάξεων, η κατάργηση της εκμετάλλευσης  του ανθρώπου από τον άνθρωπο, η κατάλυση του κράτους, η αυτοδιοικούμενη κοινωνία.

Τι δεν μου αρέσει στον Μαρξισμό: Η υλιστική ερμηνεία της ύπαρξης του κόσμου. Της λείπει το βάθος.

Τι μου αρέσει στον Ντοστογιέφσκι: Το βάθος της σκέψης του. Η αγάπη του για τον άνθρωπο. Η ευρεία διάσταση που χάρισε στη χριστιανισμό. Η πίστη του στον Χριστό, παρά την απορία του, τη διαφωνία  για κάποια έργα του Δημιουργού.

Τι μου αρέσει στους αναρχικούς: Το πάθος τους για κοινωνική δικαιοσύνη, για ελευθερία.

Τι δεν μου αρέσει στους αναρχικούς: Τα μέσα που χρησιμοποιούν για υλοποίηση της θεωρίας τους. Που βιώνοντας την παιδική ηλικία της αναρχικής ιδέας, δεν γνωρίζουν πως ο εχθρός είναι οι αιματηροί όροι της ύπαρξης (που δεν έθεσε ο άνθρωπος) όπως σωστά πιστεύει και προσπαθεί να καταλύσει, ή να αποδυναμώσει η υπαρξιακή αναρχία.

Τι με συγκινεί στον Νίτσε: Η τραγικότητα της ζωής του. Η αντίδρασή του στη θέα μαστιγώματος ενός αλόγου.

Τι δεν μου αρέσει από τη σκέψη του: Το όραμά του-πρόταση για τον υπεράνθρωπο της δύναμης, που θα το ήθελα να είναι πρόταση-όραμα για έναν υπεράνθρωπο της αγάπης.

Τι μου αρέσει στην ποίηση: Η δυνατότητά της να περιέχει νόημα σε συμπύκνωση.

Τι δεν μου αρέσει στην ποίηση (που είναι το σύνηθες): Το παίξιμο με τις λέξεις που δεν μεταφέρουν κάποιο νόημα.

Τι με συγκινεί: Τα ωραία συναισθήματα των ανθρώπων.

Τι ελπίζω: Πως θα αφήσουμε πίσω μας όλοι έναν λίγο καλύτερο κόσμο από εκείνον που παραλάβαμε. Πως το επέκεινα δεν θα διαψεύσει τα πιο ωραία μας όνειρα. Πως θα μας δοθεί μια ικανοποιητική εξήγηση (που τώρα δεν μπορώ να φανταστώ) στο ερώτημα: Γιατί ο πόνος, τα δάκρυα, το αίμα των όντων. Η εχθρική, φονική αντιπαράθεσή τους. Τέλος, πως στο επέκεινα θα ζήσουμε (όλοι, αθώοι και ένοχοι) εκείνο που μόνο εν μέρει πραγματώσαμε αλλά ολοκληρωτικά ποθήσαμε: Το αγκάλιασμα…

 

Απόσπασμα από τη 2η  έντυπη έκδοση

του μυθιστορήματος

«Η ΟΑΣΗ ΜΙΑΣ ΦΡΑΣΗΣ»

που θα κυκλοφορήσει στις αρχές του Δεκέμβρη

Σκέφτομαι: Η ύπαρξη ενός είδους όντων πολλαπλάσιας ευφυΐας από την ανθρώπινη, θα μας βοηθούσε να δούμε πιο δίκαια τη θέση μας σε σχέση με τα υπόλοιπα γνωστά σήμερα όντα. Ίσως, μάλιστα, μας έδειχνε και ποιοι προορίζονται για το Επέκεινα. (Αυτό είναι μία απάντηση στον φιλόσοφο που χαρακτήρισε τα ζώα σάρκινες μηχανές).

Ένα διήγημα ενάντια στον ανθρωποκεντρισμό

της ματιάς μας:

(για αγγλόφωνους)

http://www.amazon.com/Scale-1-1-000-000-ebook/dp/B00BE2GLBK/ref=ntt_at_ep_dpi_2

Για τους αγγλόφωνους του πλανήτη:

http://www.amazon.com/Ponotrons-Anarchists-Absolute-Diamandis-Florakis-ebook/dp/B00ALHJBH0/ref=asap_B009Z0IEZE_1_2?s=books&ie=UTF8&qid=1417069444&sr=1-2

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ

 ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

 ΕΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ (798 likes)

2013-12-26 (467)

? Κι αυτό από το «ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ»: (Στο Εί­ναι του Κό­σμου η κυ­ρί­αρ­χη βού­λη­ση εί­ναι ε­κεί­νη του υ­πάρ­χειν και ό­λες οι άλ­λες α­κο­λου­θούν; Αν ναι, τό­τε μην α­να­ζη­τά­τε τον Θε­ό, για­τί, ή δεν Υ­πάρ­χει, ή Εί­ναι κρυμ­μέ­νος στο α­πρό­σι­το).

http://www.amazon.com/Return-to-the-Future-ebook/dp/B009Y79N6M

Νέο απόσπασμα από το 2^ο μυθιστόρημα της αστυνομικής 5/λογίας

 

που θα κυκλοφορήσει σε 2^η έντυπη έκδοση τον Δεκέμβρη:

 

Η ΟΑΣΗ ΜΙΑΣ ΦΡΑΣΗΣ

 

«Ζαρατούστρας, λοιπόν… Ένα βιβλίο που με συγκλόνισε… Αλήθεια ποια είναι η γνώμη σας γι΄ αυτό το ενάντιο στις υπάρχουσες αξίες ποιητικό κείμενο;» λέει η Ράνια.

«Δεν έχω γνώμη. Είναι η έκτη προσπάθεια που καταβάλω για να το διαβάσω. Όλες οι προηγούμενες απέτυχαν. Φοβάμαι πως το ίδιο θα συμβεί και τώρα. Κάτι άγνωστο με διώχνει μακριά του, σε αντίθεση με τα άλλα κείμενα του που με θέλγουν», της λέει με την μπάσα φωνή του, που, όμως, απροσδόκητα έχει μία γλυκιά, ανθρώπινη απόχρωση.

Η Ράνια νιώθει αιφνιδιασμένη από την ευκολία με την οποία ο Μανουσάκης της άνοιξε τις πύλες επικοινωνίας του. Αυτός ο αιφνιδιασμός έσκαψε ένα χαντάκι αμηχανίας. Έφερε μία καθυστέρηση στην ατάκα της, που ήταν:

«Αλήθεια… τι σας έθελξε από το υπόλοιπο έργο του;».

«Η ευστοχία των ψυχολογικών του παρατηρήσεων, η προαναγγελία κάποιων δεινών που μάτωσαν την Ευρώπη, μάτωσαν τον 20^ο αιώνα, η αναγνώριση της μεγαλοφυΐας του Ντοστογιέφσκι μόνο από την τυχαία ανάγνωση ενός έργου του. Του “Υπόγειου”, νομίζω. Αλλά, κυρίως, η απέραντη αίσθηση μοναξιάς που αποπνέουν τα έργα του, καθώς και η άδικη μοίρα που σημάδεψε τη ζωή του. Όμως, καθόλου δεν συμφωνώ με τον πυρήνα της φιλοσοφίας του, που είναι η δημιουργία ενός νέου τύπου ανθρώπου λυτρωμένου από κάποιες ηθικές αξίες, που εκείνος θεωρούσε ως αιτία της καθήλωσης του είδους μας στο επίπεδο του ανθρώπου… Ακόμα, είναι και η ανεξήγητη αδυναμία του να καταλάβει πως η πίστη του στην “Αιώνια Επιστροφή” έπρεπε να τον υποχρεώσει να διατυπώσει τις φιλοσοφικές προτάσεις του ως προαναγγελία έλευσης του υπεράνθρωπου, και όχι, όπως έκανε, ως υπόδειξη, πρόταση δημιουργίας του. Ό,τι έγινε θα ξαναγίνει. Ό,τι συμβαίνει ξανασυνέβη, λέει μεταξύ πολλών άλλων η “Αιώνια Επιστροφή”… Μόνο αυτός και ο Βούδας φαντάστηκαν την αέναη κόλαση (του αίματος και του πόνου των υπάρξεων) την παντελή έλλειψη ελευθερίας στη ανθρώπινη βούληση. Δεν ήταν ένας χαρούμενος πεσιμισμός η φιλοσοφία του, όπως πίστευε. Μία αλύτρωτη, μηχανιστική άσκοπη, αέναη κόλαση, σταύρωση των όντων πάνω στον σταυρό του πόνου, με μοναδική πιθανότητα λύτρωσης στην κατάκτηση της Νιρβάνας του Τίποτα και αιτία όλων αυτών το Τυχαίο, έβλεπε μέσα στο γίγνεσθαι. Κι αυτή η ματιά καθόλου δεν με βρίσκει σύμφωνο…».

https://www.smashwords.com/books/view/308561

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ

 ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

 ΕΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ (798 likes)

2014-3-31 (486)

 ? Σκέφτομαι: Η Τέχνη δεν είναι μόνο αιτιατό της δίψας μας για ηθικό βίο, είναι και αίτιο δημιουργίας ηθικού βίου. Παράδειγμα: Η χειρονομία του επισκόπου στους «Αθλίους» του Β. Ουγκώ προς τον Γιάννη Αγιάννη (με τα κλεμμένα κηροπήγια) προσωπικά με δίδαξε (υποσυνείδητα) σε παιδική ηλικία το μεγαλείο της Συγνώμης. Η δε μεταστροφή του Γιάννη Αγιάννη (από το μίσος, την έχθρα, στην Αγάπη) μου αποκάλυψε τις τεράστιες (σε ύπνωση) ηθικές ανθρώπινες δυνατότητες. Το ίδιο το ανθρώπινο πεπρωμένο. Και είμαι σίγουρος πως το ίδιο έχει συμβεί με εκατομμύρια άλλους που διάβασαν τους «Αθλίους».

 Ê

 

https://www.smashwords.com/books/view/381261

 

Απόσπασμα από το 2^ο μυθιστόρημα της αστυνομικής 5/λογίας

που θα κυκλοφορήσει σε 2^η έντυπη έκδοση τον Δεκέμβρη:

Η ΟΑΣΗ ΜΙΑΣ ΦΡΑΣΗΣ

…………………………………………………………………………………………….

Όταν σας περιγράψω το περιεχόμενο της κασέτας, περιμένω να σας δημιουργηθεί έντονη απορία γιατί η Ράνια κι εγώ το εκτιμήσαμε ως σημαντικό γεγονός και στοιχείο της ψυχοσύνθεσης του Μανουσάκη. Στη συνέχεια όμως, αν σας πληροφορήσω πως ο Μανουσάκης, καθημερινά έβλεπε και ξαναέβλεπε το ολιγόλεπτο αυτό ντοκιμαντέρ, παρουσιάζοντας μία παράξενη εμμονή, βλέπω την απορίας σας να υποχωρεί.

Λοιπόν. Ένα ολιγόλεπτο ντοκιμαντέρ της National Geographic ήταν που έδειχνε, πολύ παραστατικά, τον θάνατο (και ό,τι προηγήθηκε και ακολούθησε) μίας αντιλόπης από ένα αιλουροειδές. Και ένας, στα ελληνικά, τίτλος που έλεγε αυτό: Η ΠΕΡΊΛΗΨΗ ΚΑΙ ΤΟ ΝΟΗΜΑ, που μας οδήγησε στην εκτίμηση που σας προανέφερα.

Πριν σας υποβάλω ένα ερώτημα, χρήσιμο θα είναι να σας περιγράψω πιο αναλυτικά το ολιγόλεπτο ντοκιμαντέρ. Λοιπόν: Το πρώτο πλάνο δείχνει μία αντιλόπη που βόσκει αμέριμνη στην όχθη μίας λίμνης κυκλωμένης από καλαμιές, σε κάποια
 αφρικάνικη σαβάνα. Το δεύτερο πλάνο δείχνει ένα στικτό αιλουροειδές σκυμμένο, σφιγμένο και χωμένο μέσα στις καλαμιές να παρακολουθεί την αντιλόπη. Ο φακός κάνει ζουμ στα μάτια του. Μεγάλα, αιμάτινα με σκοτεινιά στο βάθος τους. Το επόμενο πλάνο κάνει ζουμ στα μάτια της αντιλόπης. Βλέπω μία ηρεμία, μία αθωότητα μέσα τους. Στη συνέχεια ο φακός επιστρέφει στο αιλουροειδές. Το δείχνει να συσπειρώνει το σώμα του και μετά να εκτινάσσεται. Να καταπίνει την απόσταση που το χωρίζει από την αντιλόπη, στην οποία ο φακός επιστρέφει. Τη δείχνει ανήσυχη να στρέφει το κεφάλι της προς την πλευρά του αιλουροειδούς, και μετά, με τα μάτια πλημμυρισμένα από πανικό, να κάνει το πρώτο της άλμα προς την σωτηρία που όλο και απομακρύνεται. Λίγα δευτερόλεπτα αργότερα τα δόντια του αιλουροειδούς έχουν μπηχτεί στον λαιμό του και στα μάτια του μία απορία, ίσως και ένα παράπονο μαζί με τη φρίκη, το ανείπωτο του θανάτου.

Και τώρα το ερώτημα που θέλω να σας θέσω: Τι υπάρχει για σας μέσα στις σκηνές που προσπάθησα να σας περιγράψω. Τι σημαίνει το: Η ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΚΑΙ ΤΟ ΝΟΗΜΑ του τίτλου που έφερε το ντοκιμαντέρ; Ποια περίληψη υπαινίσσεται, ποιο νόημα; Γιατί ο Μανουσάκης έβλεπε και ξαναέβλεπε τον φόνο μίας αντιλόπης;

https://www.smashwords.com/books/view/308561