Επειδή το e-book είναι το αύριο του βιβλίου σήμερα:
ΤΑ ΓΟΝΙΔΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΟΤΗΤΑΣ
1 από τα 5 εμπλουτισμένα με στοχασμό αστυνομικά μου
μυθιστορήματα.
Διαβάστε το 20% δωρεάν για να κρίνετε αν αξίζει να το
αγοράσετε. Για να συγκρίνετε.
(κάτι ακόμα που αδυνατεί να κάνει το έντυπο βιβλίο).
Σε συσκευή ανάγνωσης/κινητό
τηλέφωνο/Η/Υ,σε πολλές φόρμες.
ένα απόσπασμα:
“Γέροντα,
είπε κάτι τις στιγμές εκείνες;”.
“Είπε. Είπε
πως μας αγαπά όλους, πως ζητάει να τον συγχωρέσουμε για τον πόνο που μας
προκαλεί κι ακόμα με παρακάλεσε να προσέχουμε τον Ρήγα”.
“Μόνο
αυτά;”.
“Όχι. Είπαμε
κι άλλα. Κι αυτά θέλω να συζητήσουμε. Είδα μία διαφορετική εικόνα ψυχής από
εκείνη που μας άφηνε να δούμε, που μπορούσαμε να δούμε”.
“Δηλαδή;”.
“Δεν είναι
μόνο που δεν μπορεί ν’ αποδεχτεί τους αιματηρούς κανόνες της Ύπαρξης. Που δεν
αντέχει τον πόνο των όντων, τον οποίον η ψυχή του πιάνει σε όλο του το μέγεθος
κι ένα μέρος του απορροφά. Είναι, πρόσθετα, μέσα του κι ένα παράπονο, μία
εξέγερση που αγωνίζεται να μην την στρέψει ενάντια στον Θεό. Φοβάμαι πως απορρίπτει
αυτή τη ζωή, αλλά και την αιωνιότητα της άλλης! Φοβάμαι πως ο μόνος του πόθος
είναι το Τίποτα. Το Μηδέν! “Αυτήν την κόλαση, κανένας παράδεισος δεν θα
μπορέσει να την εξηγήσει. Να την αιτιολογήσει. Να την ονομάσει αναγκαιότητα.
Ακόμα κι αν είναι ένας παράδεισος για όλους και για όλα. Μία ειρηνική
αιωνιότητα δεν θα μπορέσει να σβήσει μέσα μου το παράπονο για ένα αιματηρό
δευτερόλεπτο αυτής της ζωής. Τον θάνατο μίας ύπαρξης από μία άλλη, καμία ανάσταση
δεν τον εξιλεώνει, μου είπε”, μου κάνει ο γέροντας με φωνή που τρικλίζει πάνω
σε λυγμούς.
“Κι εσύ τί
του είπες, γέροντα”.
“Α, έχεις
τόση αγάπη μέσα σου, παιδί μου. Τόση εξέγερση, τόσο θεό! Τόσο δίκιο... Όμως,
γιατί να προσθέσεις πόνο στον πόνο της Ύπαρξης εγκαταλείποντας τον Ρήγα,
εμάς;”.
“Τί
απάντησε, γέροντα;”
“Αλίμονο, τα
λόγια μου τον έστειλαν πίσω στα ερέβη του”.
“Όμως,
ενδέχεται σ’ εκείνα τα ερέβη να έπεσαν και τα σοφά σου λόγια, γέροντα. Και κανένας
δεν μπορεί ν’ αποκλείσει τον ενδεχόμενο κάποια στιγμή να παίξουν τον ρόλο
τους”, λέω, ενώ, ταυτόχρονα, ένα φως, που ήταν αδύνατο να το παράγω εγώ, φωτίζει
τον νου μου: Τέτοιους ε-ξεγερμένους ανθρώπους θέλουν να δημιουργήσουν εκείνοι
που κρύβονται πίσω από την επιχείρηση αγιοποίησης, φωνάζω.
Ο γέροντας
με κοιτάει έκπληκτος.
“Αδελφέ μου,
ο Θεός σου υπαγόρευσε αυτά τα λόγια”.
“Γέροντα, όσα είπαμε πρέπει να τα συζητήσουμε
με την Κατερίνα μου και τη Παυλίνα. Ας επιστρέφουμε”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου