Συνέντευξη.

Περιοδικό: ΜΕΤΡΟ (τεύχος 75 Φεβρουάριος/2002)

(από μία συνέντευξη στην κ. Άντζελα-Λου Πέτρου)

Ένας από τους καλύτερους συγγραφείς Ε.Φ. στην Ελλάδα είναι ο Διαμαντής Φλωράκης ο οποίος έχει ανοίξει τους ορίζοντες της εγχώριας λογοτεχνίας του φανταστικού. Ο ίδιος προτιμά να έχει «300 αναγνώστες που θα με διαβάσουν σε βάθος παρά 1.000 που θα σταθούν στην επιφάνεια των γραφτών μου». Επεκτείνει τον ορισμό της Ε.Φ. σαν ένα μέσο που «δίνει στο συγγραφέα τη δυνατότητα να προσεγγίσει θέματα τα οποία η “συμβατική“ λογοτεχνία δυσκολεύεται να πραγματευτεί. Τέτοια θέματα αφορούν κυρίως οντολογικούς προβληματισμούς και ερωτήματα που αφορούν τη σχέση του ανθρώπου με την πραγματικότητα που τον περιβάλλει».

Πιστεύει όμως ότι «η πραγματικότητα είναι νοητικά και φαντασιακά απροσέγγιστη στην ουσία της» επειδή περιέχει τα πάντα, ακόμα και τη φαντασία. Θεωρεί ως το πλέον αντιπροσωπευτικό του έργο το δεύτερο τόμο της δεκαλογίας του «Τα Πονοτρόνια Και οι Αναρχικοί Του Απόλυτου» διότι προσεγγίζει περισσότερο εκείνα που θέλει να εκφράσει. Παραδέχεται ότι δεν διαβάζει πολλή επιστημονική φαντασία, ξεχωρίζει όμως στις προτιμήσεις του το “Solaris” του Στανισλάβ Λεμ. Αυτό που προσπαθεί να εκφράσει μέσα από το έργο του είναι «η ελπίδα ότι το επέκεινα θα αποδειχτεί αντάξιο ή και καλύτερο από τα όνειρά μας».