Video 98

https://www.youtube.com/watch?v=wBtBZLcnYDU

 

Απόσπασμα από το 16/χρονο (1999 – 2016)

ΗΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΜΟΥ

30-11-2016 (595)

Σκέφτομαι: H ουσιαστική διαφορά, αντίθεση, αντιπαλότητα δεν είναι μεταξύ των Δημοκρατών και των Φασιστών. Των Ιδεαλιστών και των Υλιστών. Των Λευκών και των Έγχρωμων. Των Πλουτοκρατών και των Φτωχών. Των Εθνικιστών και των Διεθνιστών. Των και Των…

Είναι μεταξύ εκείνων (των λίγων που με τον βίο τους -αν ήταν κυρίαρχος- οι κοινωνίες δεν θα χρειάζονταν αστυνομίες, στρατούς, δικαστήρια, φυλακές. Δεν θα λειτουργούσαν με τη λογική της Δύναμης, δεν θα είχαν μέλη φτωχούς, άστεγους, απροστάτευτους, επαίτες, θύματα άλλων συνανθρώπων) και των πολλών άλλων που δεν τους μοιάζουμε…     

 

Υπάρχουν και καλά νέα:

http://www.lifo.gr/print/buzz/121628

 

 



Αν…

Απόσπασμα από το 16/χρονο (1999 – 2016)

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΜΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

27/3/2000 (25)

Σκέφτομαι: Η λογική της Παγκοσμιοποίησης είναι ο Καιάδας της περιθωριοποίησης, μπορεί και της εξόντωσης των ασθενέστερων (κρατών, ομάδων, ατόμων). Κάπου μέσα σ' αυτόν τον Καιάδα βλέπω να κυοφορείται η επόμενη επανάσταση.

https://www.smashwords.com/books/view/381261

 

 

Τι είναι η Υπαρξιακή Αναρχία:

http://diamflorakis5.blogspot.gr/2016/03/blog-post.html?view=sidebar#!/2016/03/blog-post.html

 

Video 97

https://www.youtube.com/watch?v=7AKjQFtTKmI

 

Video 96

https://www.youtube.com/watch?v=DLv3lLJcgZ0

 

Video 95

https://www.youtube.com/watch?v=7b2TgGoLSxA

 

ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΦΙΛΟΥΣ:

http://buzz.reality-tape.com/story.php?title=%CE%91%CE%BD%CE%BF%CE%B9%CF%87%CF%84%CF%8C-%CE%97%CE%BB%CE%B5%CE%BA%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C-%CE%97%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CE%B9%CE%BF-(%CE%94%CE%B9%CE%B1%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AE%CF%82-%CE%A6%CE%BB%CF%89%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82-2002)

 

Απόσπασμα από το Ηλεκτρονικό μου Ημερολόγιο

(1999 – 2016)

1/12/99) (9)

"Τα μόνα πραγματικά σύνορα μεταξύ των λαών, είναι τα ταξικά", έγραψε κάποιος σ' ένα τοίχο της γειτονιάς μου.

Τα μόνα (μέχρι τώρα) ακατανίκητα σύνορα, που προκαλούν τα όποια άλλα υπάρχουν (και είναι πολλά αυτά) είναι τα σύνορα του εγώ, ξανασκέφτηκα. 6 δις σύνορα έχει αυτή τη στιγμή ο μικρός μας πλανήτης. Κι όσο αυτά θα στέκουν ως απόρθητα κάστρα ανάμεσά μας, όλες οι ουμανιστικές προτάσεις (θρησκευτικές, φιλοσοφικές, πολιτικές) θα παραμένουν ευχάριστα όνειρα μιας εφιαλτικής πραγματικότητας.

Οι ταξικές κοινωνίες είναι μεν αιτιατό του καπιταλισμού, αλλά κι αυτός με τη σειρά του είναι αιτιατό της δομής του ανθρώπινου εγώ. Το οποίο εγώ είναι αιτιατό της υπερδομής των γονιδίων μας (που πιθανότατα περιέχουν και τη δυνατότητα μετατροπής τους, άρα και την Ελπίδα). Τα οποία είναι αιτιατό της υπερ-υπερδομής του πρώτου, σχεδόν μηδενικής έκτασης σωματιδίου που προκάλεσε την Μεγάλη Έκρηξη. Το οποίο είναι αιτιατό της Απόλυτης Αιτίας που ήταν η αυτοαιτία του Θεού, ή η αυτοαιτία της Ύλης. (Ήγουν, η εντελέχειά μας, το πεπρωμένο μας δεν βρίσκεται ούτε καν στα γονίδιά μας. Βρίσκεται μέσα στο πρώτο ελάχιστο σωματίδιο, το οποίο περιείχε τον χρόνο και την έκταση του σύμπαντος).

 

Video 94

https://www.youtube.com/watch?v=UCUUaNkcB94

 

Video 93

https://www.youtube.com/watch?v=qqW_uOPrYyg

 

Απόσπασμα από το Ηλεκτρονικό μου Ημερολόγιο

(1999 – 2016)

17-11-2016 (594)

Σκέφτομαι: Υπάρχει κίνδυνος, το χάσμα μεταξύ Ηθικοπνευματικού και Τεχνολογικού πολιτισμού να αφανίσει την ανθρωπότητα. Μπορούμε να αφανίσουμε τη ζωή των όντων από τον πλανήτη, αλλά δεν μπορέσαμε να αφανίσουμε τους πολέμους, την ανισότητα, τη φτώχεια, την εκμετάλλευση του Ανθρώπου  από τον Άνθρωπο, τη φονική αντιπαλότητα μεταξύ μας, ενώ στον πυρήνα της υπόστασής μας την κατάργηση όλων αυτών των δεινών ποθούμε. Κι αυτό που ποθούμε είναι το μέτρο με το οποίο είναι δίκαιο να αλληλοκριθούμε…

 

Μόνο για φίλους του Στοχασμού της Φαντασίας

&

του συγγραφέα:

(Μια προσφορά).

http://diamflorakis5.blogspot.gr/2016/11/blog-post.html?view=sidebar#!/2016/11/blog-post.html

 

Απόσπασμα από το Ηλεκτρονικό μου Ημερολόγιο

(1999 – 2016)

2014-07-10 (493)

? Σκέφτομαι: Η μόνη Αλήθεια αυτού του Κόσμου, την οποία μπορεί να ανιχνεύσει ο Άνθρωπος, είναι αυτή: «Το άπειρο μέγεθος αυτού του Κόσμου (και όχι μόνο στα χωροχρονικά μεγέθη) “καταπίνει” το πεπερασμένο της ανθρώπινης νόησης».

2014-07-09 (492)

? Σκέφτομαι ξανά αυτό: (Τί χάθηκε από πλησιάσματα που δεν έγιναν, ή δεν εκφράστηκαν σωστά!).

Εκπέμπει και ενεργοποιεί στους άλλους ωραία αισθήματα, ο πρόεδρος Ομπάμα.

Θα λείψει στον πλανήτη…

 

Γιατί Η ΣΕΧΤΑ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ

πιστεύει πως ο κόσμος της έμβιας ύλης

είναι μια αποτυχημένη Δημιουργία

που πρέπει να εκλείψει;

Και με ποιον τρόπο προσπαθεί να το πετύχει αυτό;

Ποιο γεγονός αναστέλλει προσωρινά (;) την προσπάθειά της

για τον ερχομό του Αρμαγεδδώνα (;)

Μια νουβέλα στοχασμού

(το τελευταίο βιβλίο της 12/Λογίας:

Υπαρξιακή Αναρχία/Εσχατολογική Ουτοπία

αξίας 8 ευρώ που δίνεται με ΔΩΡΟ το 11 βιβλίο της 12/Λογίας:

αξίας 10 ευρώ).

ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΦΙΛΟΥΣ ΤΟΥ ΣΤΟΧΑΣΜΟΥ

 

Τι λέει η ΥΠΑΡΞΙΑΚΗ ΑΝΑΡΧΙΑ:

http://diamflorakis5.blogspot.gr/2016/03/blog-post.html?view=sidebar#!/2016/03/blog-post.html

 

Video 92

https://www.youtube.com/watch?v=INJnYXV_OEg

 

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ 3 ΕΚΔΟΣΗ ΤΟΥ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑΤΟΣ ΜΟΥ: ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΧΑΟΥΣ

…………………………………………………………………………………………………

Και τώρα: Είμαστε σα θάλασσα χωρίς μπλε, αρμύρα, θαλασσοπούλια, νησιά, ακτές, άσπρα πανιά, κουπιά. Σα μάτια άδεια χωρίς έκφραση. Σαν ουρανός χωρίς την αίσθηση της απεραντοσύνης. Σα νύχτα χωρίς αστέρια, χωρίς τέλος. Σα φράση χωρίς νόημα. Σα φιλί από πέτρινα χείλη. Σα λουλούδια ψεύτικα, χωρίς άρωμα. Σαν ποίημα χωρίς ανάταση. Σαν όνειρο χωρίς υπέρβαση. Σαν ουτοπία που δεν μεταθέτει τα όρια του εφικτού. Σα μουσική ακατανόητη από το συναίσθημα. Σα δειλινό χωρίς συνειρμούς. Σαν θάνατος που δεν είναι είσοδος.

Είμαστε μια ανθρωπότητα που της λεηλάτησαν τα όνειρα. Είμαστε περίπου νεκροί.
Αλλά, ταυτόχρονα, είμαστε εμείς οι εναπομείναντες, σα σάρκινη μηχανή που διαθέτει όλα τα αναγκαία καύσιμα για να φτάσει στην άκρη του χρόνου.
Για όλα τα παραπάνω, χρειάστηκε να προηγηθεί το μέγιστο των εγκλημάτων. Να φορέσει ο Θεός τη μάσκα του ανύπαρκτου, του σκότους, του Χάους.
Δεν υπάρχει τώρα Τέχνη που να δείχνει δρόμους. Να λυτρώνει. Να εξανθρωπίζει.
Δεν υπάρχουν άνθρωποι για τον άνθρωπο. Κανείς δεν αγωνίζεται, δεν πεθαίνει για μια Ιδέα. Δεν δίνει το δάκρυ του, το χέρι του.

Εμείς που απομείναμε είμαστε η Κόλαση.

Όποιο ανθρώπινο λουλούδι ανθίζει, το ξεριζώνει το δρεπάνι του θανάτου. Γιατί κανένα «λουλούδι» δεν αποδέχεται τη λογική της πραγματικότητας.
Η δομή της ζωής, πάντα τιμωρούσε την ποιότητα. Τώρα όμως την αποκεφαλίζει.
Εντελέχεια της ζωής είναι ο εαυτός της. Η συνέχισή της.

Ποθούμε, αλλά δεν μπορούμε την ανάταση. Ούτε καν την προσπάθεια για ανάταση δεν αντέχουμε.

Έρχεται ο άνθρωπος του Χάους.

Ο νόμος της Εντροπίας σαπίζει τις ψυχές μας. Ο άνθρωπος αποκτά τη ζωική δύναμη που θα του επιτρέψει να ζήσει στον μέγιστο δυνατό χρόνο, πριν η Συμπαντική, απόλυτη Αταξία τον καταβροχθίσει.

(Είσαστε ακόμα στο σκοτάδι της φανταστικής μου ιστορίας; Ναι; Κουράγιο. Σε λίγο βγαίνουμε στο Φως! Στο Φως μίας οντολογικής αίσθησής μας για την ύπαρξη της Ελπίδας).

https://www.smashwords.com/books/view/305697

 

Απόσπασμα από το 16/χρονο

(1999 – 2016)

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

ΕΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

 

 

352/20/12/12

Οι μέρες που έρχονται μου φέρνουν στη μνήμη τους στίχους του Ζήσιμου Λορεντζάτου: …Όταν όλα τα αρμαθιάσεις μέσα σου και τα αποσώσεις –προφητεία, μυστήριο, γνώση, πίστη (ακόμα και την πίστη)- στο τέλος τι απομένει στον κόσμο αυτόν, άλλο από μια αγάπη; Τι απομένει;

https://www.smashwords.com/books/view/381261

 

Video 91

https://www.youtube.com/watch?v=4IjNBe6YnjE

 

Video 90:

https://www.youtube.com/watch?v=cMKQjKudWb8

Απόσπασμα από το 16/χρονο

(1999 – 2016)

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ

ΕΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

2016-11-01 (578)

 

? Η ερώτηση ήταν: «Ποιες σκέψεις, ποια συναισθήματα σου προκαλούν οι σεισμοί στην Ιταλία, Διαμαντή;».

Ξανασκέφτηκα αυτό: Δεν φτάνει που βρεθήκαμε ηθικά σχεδόν άοπλοι στην αρένα της αλληλοσφαγής των όντων, αλλά έχουμε να αντιμετωπίσουμε και την υλική αρένα που μας φιλοξενεί η οποία με τους σεισμούς, και τις άλλες καταστροφικές της ιδιότητες μορφοποιεί σε ακόμα περισσότερο τραγική την εικόνα της ύπαρξής μας, παράγοντας τα ανάλογα συναισθήματα κι αυτή τη σκέψη: Ποια δημιουργός αιτία μας γκρέμισε σε αυτή τη φονική Παγίδα και γιατί;

https://www.smashwords.com/books/view/381261