ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
ΕΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
(1999-2016) (2200 likes)
2016-01-01
? Σκέφτομαι: Κι αν υπάρχει ένα ακόμα μικρότερο μέγεθος από το κβαντικό;
Πέμπτη 31 Δεκεμβρίου 2015
Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2015
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ 11ο ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ 11/ΛΟΓΙΑΣ:
«Η ΜΑΥΡΗ ΤΡΥΠΑ ΜΙΑΣ ΝΟΥΒΕΛΑΣ
ΠΟΥ ΚΑΤΑΠΙΕ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΤΟΥ ΑΙΣΘΗΤΟΥ»
(Σελίδες 131 – 132)
«Μήπως αυτή η αιματηρή δημιουργία είναι έργο
του λεγόμενου Κακού;».
«Όχι», απαντά κατηγορηματικά ο Καμενίδης.
«Τι αποκλείει αυτή την εκδοχή;.
«Αν ο Κόσμος του Αισθητού είχε αυτό το
πνεύμα δημιουργό, δεν θα υπήρχε μέσα του ούτε ένα δάκρυ συμπόνιας. Κι αν από
λάθος του υπήρχε, τότε σίγουρα το πνεύμα του Κακού θα πνιγόταν μέσα του».
«Λογικό επιχείρημα. Μένει λοιπόν η εκδοχή η
δημιουργία να είναι έργο του Θεού της Υπέρτατης Αγάπης, της Υπέρτατης Συγνώμης
και των άλλων καλών θεϊκών ιδιοτήτων. Όμως, σε αυτή την περίπτωση προβάλλουν
άλλα ερωτήματα, κατεδαφιστικά αυτής της εκδοχής ερωτήματα: Πώς είναι δυνατόν το
Πνεύμα του Καλού να δημιούργησε έναν Κόσμο αιματηρό, φονικό που τελικά πετά
στην χωματερή του Τίποτα όλες, ή σχεδόν όλες της υπάρξεις που δημιούργησε.
Γιατί δημιούργησε όντα με αριστοκρατικούς, φασιστικούς διαχωρισμούς ευφυΐας,
αισθημάτων, δικαιωμάτων. Με ποια
αισθήματα αντίκριζε το έργο του, που ακόμα κι ένας κολασμένος άνθρωπος δεν
αντέχει να παρακολουθήσει».
«Σωστά τα λέτε. Είναι και δικές μας σκέψεις,
απόψεις, βεβαιότητες πως ένας θεός του Υπέρτατου Καλού δεν είναι δυνατό να
δημιούργησε τον Κόσμο που σωστά περιγράψατε».
«Οπότε, ποια άλλη αιτία Δημιουργίας
απομένει;».
«Μία μόνο», λέει ο Καμενίδης κι εκεί
σταματά.
Έχει κάτι σκοτεινό το βλέμμα του
εμπλουτισμένο με πρωτόγνωρες εκλάμψεις. Περιμένω εναγωνίως τη επεξηγηματική συνέχεια,
που όμως δεν έρχεται.
«Τελικά, πού στέλνουμε τα αισθήματά μας;»
τον ρωτώ για να τον οδηγήσω σε μια απάντηση.
«Αν δεν βρείτε μόνος τον αποδέκτη της
αποστολής των αισθημάτων μας, τότε θα σας βοηθήσουμε να τον βρείτε. Πάντως,
γνωρίζοντας ή όχι τον αποδέκτη, να είστε σίγουρος πως αυτός τα λαμβάνει», μου
λέει δίνοντάς με το ύφος του να καταλάβω πως ο διάλογός μας έπρεπε να κλείσει
εδώ.
Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2015
Πέμπτη 24 Δεκεμβρίου 2015
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
ΕΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
(1999-2015) (2200 likes)
2015-08-18 (566)
? Σκέφτομαι: έγραψα σε 2 ποστ (1) στις 23/1/2002:
Ήταν ανυπαρξία της αυτοαιτίας του Τίποτα, η αιτία της αυτοαιτίας του
Θεού ή της Ύλης.
Και
(2) συμπλήρωσα στις 2014-04-18:
Αυτή η ρήση είναι η περίληψη των
ερωτημάτων…
Σήμερα αισθάνομαι την ανάγκη μιας ακόμα
συμπλήρωσης:
Η ανυπαρξία της αυτοαιτίας του Τίποτα,
ως αίτιο της Ύπαρξης του Κόσμου, καταλύει τη δυνατότητα της αιτιοκρατικής
ανθρώπινης Λογικής να ερμηνεύσει την Ύπαρξη του Κόσμου.
Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2015
Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2015
Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2015
Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2015
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
ΕΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
(1999-2015) (2100 likes)
Απόσπασμα από γράμμα του Μπιελίνσκι στον Χέγκελ: “…Δε θέλω την ευτυχία ακόμα και χάρισμα, αν
δεν είμαι ήσυχος για όλα τα αδέλφια μου”.
Σκέφτομαι: Αυτή η φράση, προεκτεινόμενη, είναι ικανή
να γεμίσει εφιάλτες τους παραδείσους των θρησκειών.
Παρασκευή 18 Δεκεμβρίου 2015
Μια κριτική μου
για τον ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ του ΝΙΤΣΕ:
Διαβάζω
αυτό: Ρωτάται
τι είναι καλό; Μα, αυτό που ανυψώνει το ανθρώπινο είδος, η αίσθηση της δύναμης
και της θέλησης για δύναμη.
Και το κακό; Αυτό που είναι ριζωμένο στην αδυναμία.
Ρωτάτε τι είναι ευτυχία; Η αίσθηση πως η δύναμη
αυξάνεται, μαζί με την αντίσταση.
Δεν είναι η ικανοποίηση μα η δύναμη, δεν είναι η
ειρήνη, βέβαια, αλλά ο πόλεμος, δεν είναι η αρετή αλλά η αξία.
Αν αγαπούσαμε πραγματικά τους ανθρώπους, θα βοηθούσαμε
να εξαφανιστούν οι ανίσχυροι και οι εκφυλισμένοι. Δεν υπάρχει τίποτα ποιο
βλαβερό από τον οίκτο που αισθανόμαστε για τους αδύνατους και τους
εκφυλισμένους, με λίγα λόγια, γι΄ αυτούς που αγκαλιάζει ο χριστιανισμός.
Και
σκέφτομαι: Μοιάζει σαν γραμμένο από κάποιον θεωρητικό
του ναζισμού. Αλλά, αλίμονο είναι γραφτό του ερημίτη της Ενγκαντίν, του Σιλς
Μαρία, του Νίτσε δηλαδή! Και σίγουρα ένας προπομπός της φρίκης των στρατοπέδων
εξόντωσης εκατομμυρίων ανθρώπων. Κρίμα… Που δεν μπόρεσε να δει ο Νίτσε ποιον
ανθρώπινο τύπο θα γεννούσε η Θέληση για Δύναμη που οραματίστηκε. Παράξενο, που
δεν κατάλαβε πως η εντελέχεια της Δύναμης, μετά την εξόντωση των αδύναμων, των
εκφυλισμένων θα έστρεφε τους δυνατούς ενάντια στους δυνατούς. Λυπηρό, που δεν
κατάλαβε πως αυτό θα ήταν η πραγμάτωση της έσχατης μορφής του Μηδενισμού.
Ακατανόητο που δεν σκέφτηκε πως η Μέγιστη Δύναμη είναι το αγκάλιασμα των ανθρώπων
μέσα στην αιματηρή, αινιγματική έρημο της ύπαρξης στην πορεία τους προς το Επέκεινα. Που δεν κατάλαβε πως
είμαστε παγιδευμένοι μέσα στους όρους της ύπαρξης, που δεν θέσαμε, αλλά
αντιμαχόμαστε. Πως όλοι μας ακόμα και οι «ένοχοι» υπήρξαμε αθώοι.
Όμως,
από αυτόν τον τραγικό μοναχικό στοχαστή, κρατάω μόνο αυτό, που ήταν η έμπρακτη
άρνηση, όσων παράθεσα πιο πάνω από το βιβλίο του «Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ»: Το αγκάλιασμα
και το φίλημα σε ένα άλογο που είδε να μαστιγώνει το αφεντικό του, μια
χειμωνιάτικη μέρα του 1888 στο Τουρίνο (;) λίγο πριν η παραφροσύνη τον τραβήξει
στο σκοτάδι της. Και είναι για μένα η υπόξειξή του πως πρέπει ο Άνθρωπος να
πορευτεί προς το Επέκεινα.
Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2015
Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2015
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
ΕΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
(1999-2015) (2100 likes)
Μερικές φυλές μερμηγκιών, αν,
στην πορεία τους, για αναζήτηση νέου τόπου εγκατάστασης της φωλιάς τους, συναντήσουν
το εμπόδιο ενός "ποταμού" (στα μέτρα τους, φυσικά) τον οποίο είναι
αδύνατο να παρακάμψουν, τότε αυτόματα η φυλή ενεργοποιεί τον μηχανισμό εγκατάστασης
της "ζωντανής" γέφυρας και ο ποταμός διασχίζεται. Τα σώματα (και λίγο
αργότερα τα πτώματα) των πρώτων μελών της φάλαγγας των μερμηγκιών αποτελούν τη
γέφυρα!
Είναι προφανές ότι η φύση,
ενδιαφερόμενη για την ομάδα, έχει δώσει στα έντομα αυτά αλτρουιστικά γονίδια σε
δολοφονικές, για την ατομικότητά τους, ποσότητες. Έκανε, δηλαδή, το ακριβώς
αντίθετο απ' ό,τι με την πλειοψηφία του ανθρώπινου είδους. Αυτή την ηθική
εκτροπή (για τα κριτήριά μας) έχουμε υποχρέωση να καταργήσουμε. Αυτή αποτελεί
την αιτία της τραγωδίας μας. Των δεινών μας. Αλλά και του μεγαλείου μας.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)