αποσπασμάτων συνέχεια...

Όλα είχαν χτιστεί πάνω στη βεβαιότητα πως ο άλλος άνθρωπος είναι ο εχθρός. Ώσπου, κάποια ημέρα, ένα βιβλίο σας με γκρέμισε μέσα στο σύμπαν των ιστοριών σας, της σκέψης σας, των ονείρων σας. Της αίσθησης μίας υπαρ­ξιακής αλληλεγγύης που σκόρπιζε. Έγινε ο καταλύτης εκείνης μου της πίστης. Έτσι, μέσα σε μία νύχτα, βρέθηκα μετέωρος, χωρίς κανένα στήριγμα, να κοιτάζω τα ερείπια της υπόστασής μου. Το λάθος μου. Την άσκοπη πορεία μου. Σας μίσησα... Σας αγάπησα... Σας λάτρεψα.... Διάβασα, σπούδασα όλα σας τα έρ­γα. Έγινα η σκιά σας. Ο μακρινός, αθέατος μα­θητής σας...