7/4/2002 (136)
Σκέφτομαι: Όταν άγιοι και δολοφόνοι, θύτες και θύματα αγκαλιασμένοι, ισότιμοι στο Επέκεινα θα ρωτήσουν το έσχατο προσωπείο του Θεού: “Γιατί τόσο αίμα, τόσος πόνος;” Κι Εκείνος θα τους υποχρεώσει, με την απάντησή Του, να πουν: «Α, ώστε γι’ αυτό!», τότε και μόνο τότε, θα έχει σβήσει κάθε αιτία υπαρξιακής εξέγερσης, ή, έστω, βουβού παράπονου.
