Αποστολίδης Ρένος:Ναι, ναι Διαμαντή. Είναι οπωσδήποτε
πολύ καλό! «Το όνειρο καταβρόχθιζε το όνειρο…». Υπάρχει και είναι ποίηση όλα
αυτά… Μπράβο Φλωράκη. Να σε χαρώ εγώ! Επιτέλους διαβάζω κάτι σε αυτόν τον τόπο
που με κάνει να νιώθω πως έχω κάποιον να κουβεντιάσω, Το κρίνω ανθολογιταίο…
Αποστόλου Γ: …είναι από τα μυθιστορήματα που έτσι και μπεις μέσα
στον κόσμο τους, δεν τα αφήνεις με τίποτα. Τα ρουφάς.
Βασιλικός Β: …Θα ανακαλύψετε μια σκέψη συνεχόμενη, ένα όραμα
αρθρωμένο, μέσα στα δέκα βιβλία του Δ. Φλωράκη, που στάθηκε για μένα ένα συμβολικό
πρόσωπο όταν τον γνώρισα στην Σ.Ε.Α.Π. (σχολή εφέδρων αξιωματικών πεζικού) πριν
τον αποθανατίσω στο βιβλίο μου το «Αγγέλιασμα».
Γεωργουσόπουλος Κ: … Ο Δ. Φ. διακονεί με πάρα πολύ
δόκιμη γραφή, ένα πάρα πολύ δύσκολο λογοτεχνικό είδος… Εκείνο που τον ελκύει
περισσότερο είναι μια στροφή προς τα υπαρξιακά προβλήματα… Η λογοτεχνία του
ανήκει σε εκείνη την κατηγορία που ονομάστηκε Νέο Κύμα… Δεν νομίζω ότι υπάρχει
σε αυτόν τον τύπο μυθιστορήματος δεύτερη γραφή σαν αυτή στην Ελλάδα… Σε αυτού
του είδους, ας πούμε, τη λογοτεχνία της ενδοσκόπησης έχω την εντύπωση ότι
υπάρχει μία επιστροφή στα ερωτήματα των προσωκρατικών, της μεγάλης Κοσμολογίας,
περί του Είναι, του Όντος, του Χρόνου, δηλαδή του Ηράκλειτου, του Παρμενίδη.