ΕΡΧΕΤΑΙ!
ΣΤΙΣ 5/11/14
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ
ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΗΣ (και όχι μόνο)
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ
Ê
Το πρώτο
από 5
Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2014
Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2014
1. 16η Άποψη:
Βασίλης Βασιλικός: (περιοδικό 4/τροχοί).
Ø Κι όσοι από
εσάς θέλουν να ξεφύγουν λίγο στο χώρο της επιστημονικής φαντασίας, δεν έχετε
πρόβλημα επιλογής: η δεκαλογία του Διαμαντή Φλωράκη, από τις εκδόσεις
«Άπειρον», σας περιμένει. Θα ανακαλύψετε μια σκέψη συνεχόμενη, ένα όραμα
αρθρωμένο, έναν κόσμο στο Διάστημα, μέσα στα δέκα βιβλία του Φλωράκη, που
στάθηκε για μένα ένα συμβολικό πρόσωπο όταν τον γνώρισα στην ΣΕΑΠ (Σχολή
Εφέδρων Αξιωματικών Πεζικού) πριν τον αποθανατίσω στο βιβλίο μου το Αγγέλιασμα.
Και στην
αυτοβιογραφία του: «Η Μνήμη Επιστρέφει με Λαστιχένια Πέδιλα»
(Σελίδα91):
Στη ΣΕΑΠ, ήμουν στην ίδια ΕΣΣΟ με τους Άρη Φακίνο, Τάσο Ρούσο, Διαμαντή
Φλωράκη, Τάκη Σαλκιτζόγλου... Ο Διαμαντής δημιούργησε δικό του εκδοτικό και
κυκλοφόρησε, με το σήμα του οίκου του, πολλά δικά του βιβλία. (Στην αγορά
περνούν για έργα "επιστημονικής φαντασίας", που δεν είναι). Ο
Διαμαντής Φλωράκης είναι ο Ασήμης Ασημάκης του Αγγελιάσματος...
Και
η Άποψη για την Άποψη:
Υπάρχει μια αντίφαση μεταξύ του πρώτου χαρακτηρισμού
του λογοτεχνικού είδους της 10/λογίας και του δεύτερου στις δυο αναφορές για τα
βιβλία. Ευτυχώς που η πρώτη διορθώνει τη δεύτερη. Πρέπει όμως να αναφέρω πως ο
Βασιλικός παρουσίασε τη 10/λογία και στην εκπομπή του «Άξιον Εστί»:
Γεγονός που βοήθησε σημαντικά την πώληση των βιβλίων
μου (κάπου 100 αντίτυπα πωλήθηκαν τις λίγες επόμενες της εκπομπής μέρες -Η
δημοσιότητα, αν και λιγότερο έγκυρη, είναι πιο ισχυρή από τη σύσταση των
αναγνωστών-). Αυτή τη συνδρομή, του Βασιλικού την αρνήθηκαν άλλοι που την
μπορούσαν ισοδύναμα, ή γιατί ήθελαν να τους ζητηθεί, η γιατί ήθελαν κάποιο
αντάλλαγμα. Και μόνο γι αυτό: ένα 5άστερο Ευχαριστώ, στον Βασίλη.
Υπάρχει όμως συνέχεια: Πρόσφατα ο Βασίλης όχι μόνο αρνήθηκε να παραλάβει
ηλεκτρονικά το «15/χρονο Ηλεκτρονικό Ημερολόγιό μου», αλλά δεν καταδέχτηκε ούτε
καν να πει γιατί δεν θέλει να το διαβάσει. Κι αυτό στραπατσάρισε την εικόνα που
είχα για το πρόσωπό του και επιβεβαίωσε κάποιες αρνητικές εντυπώσεις που μου προκάλεσε
η ανάγνωση ενός αυτοβιογραφικού βιβλίου του. Τέλος, επειδή η βασική υποχρέωση ενός
κριτικού είναι η ανάδειξη ενός καλού έργου, αν το βιβλίο μου είναι αυτό που είπαν
κάποιοι (δείτε το τέλος των πολλών σελίδων που ακολουθούν) ο μεν Βασίλης δεν
τήρησε τη βασική υποχρέωση ενός βιβλιοκριτικού, το δε βιβλίο δεν είδε την ανταπόκριση
που άξιζε με συνέπεια το πλατύ αναγνωστικό κοινό όχι μόνο να στερηθεί ό,τι
πνευματικό εφόδιο θα αποκτούσε, αλλά να μην πληροφορηθεί τι δεν του είπαν (γιατί
δεν μπορούσαν) οι «Μεγάλοι» συγγραφείς που το πολιτικό, δημοσιογραφικό,
λογοτεχνικό, εκδοτικό κατεστημένο έχουν αναδείξει. Ερώτημα: Ποιος ζημιώθηκε
περισσότερο;
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ
ΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ
ΕΝΟΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
(1999-2014)
2014-10-30 (531)
? Σκέφτομαι
αυτό που είπε ο Κομφούκιος πριν 3.000 χρόνια: «Το να είσαι ο πρώτος που θα αντιμετωπίσει τις
δυσκολίες και ο τελευταίος που θα επωφεληθεί μπορεί να θεωρηθεί αρετή».
Και λέω: Αυτό ακριβώς ήταν που αρνήθηκαν να κάνουν οι Συντεχνίες στη
θλιβερή (αλλά πάντα αγαπημένη) χώρα μας. Κρίμα…
Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014
ΕΡΧΕΤΑΙ!!
Το αίμα είναι που
μεταμορφώνει τον συγγραφέα Ροβύρο Μαυράκη σε
τρομοκράτη – εκτελεστή και τον ρίχνει
μέσα στην έρημο του μίσους, σε μία ατέλειωτη, εξουθενωτική πορεία, η
οποία του στεγνώνει μνήμες, αισθήματα, ιδανικά, πιστεύω.
Το αίμα είναι που στέλνει πίσω από τον
Μαυράκη, τον αστυνόμο Μανούσο Ταμιωλάκη για να
τον παγιδεύσει στην ίδια έρημο.
Ποια γεγονότα, σκέψεις, συναισθήματα οδηγούν,
τελικά, τους βασικούς ήρωες του βιβλίου έξω από εκείνη την έρημο;
Το «ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥΣ», είναι κάτι περισσότερο από το ψυχογράφημα ενός τρομοκράτη
και του διώκτη του. Είναι η οντολογική προσέγγιση του φαινομένου της
τρομοκρατίας. Μια άλλη διάσταση του αστυνομικού
μυθιστορήματος…
Μια
κριτική:
Θανάσης Μάργαρης (εφημερίδα Ελευθερία –ένθετο: Reporter- Λάρισας
18/6/1995): «…Ο
Δ. Φ. μετά τα δέκα βιβλία εσχατολογικής ουτοπίας κυκλοφόρησε πρόσφατα το νέο βιβλίο
του Πέρα Από Την
Έρημο Του Μίσους,
ακολουθώντας ένα νέο στυλ και μία ρέουσα γραφή, δημιουργώντας έτσι μία μυθιστορία
πολιτικής φαντασίας, πρωτόγνωρη για Έλληνα συγγραφέα… Ένα φιλοσοφικό δοκίμιο το
βιβλίο του Δ. Φ. με μία γραφή όμως απλή και αγχώδη, νευρική και τολμηρή. Ένα θρίλερ,
κατά τη γνώμη μου, που θα καθηλώσει τον αναγνώστη, μέχρι την απροσδόκητη
κατάληξή του…».
( 6977 207643 (
15η άποψη
Ο Αμερικανός
συγγραφέας Paul Di Filippo
Έγραψε για
την αγγλική έκδοση του «επιστροφή στο μέλλον»
Στο περιοδικό: Fantasy
& Science Fiction (Ιουνίου 2008)
Curiosities
Return to the Future
by Diamandis Florakis (1973)
Ø 31,450,670. No, that's not a
mistranslated title to Alfred Bester's famous story, "5,271,009."
It's the actual name of the protagonist of the debut novel by a talented Greek
sf author who is, sadly, little-known in Anglophone territories. Diamandis
Florakis, still with us today, produced ten novels in his "Decalogy of
Eschatological Utopia," or, to employ his other series designation,
"Ten Romances of Existential Anarchy." (My thanks to friend and
editor Angelos Mastorakis for help with this research.) If subsequent volumes
rival the first, it's a monumental accomplishment.
Our numerically named hero
(colonized planets, days of the week, and regions of the globe are all
designated with equal blandness) lives in "computer generation
2,354," an era thousands of years removed from ours. Thanks to the
discovery of the nexus of evil in the human brain in generation 1,355 and the
perfection of an operation for its removal, a "utopia of ethical and
material paradise" now reigns—at least so believes the High Quotient, the
leader of the human race. But if so, why are suicides exponentially increasing,
as the populace's "feeling 1" ratings plummet?
When 31,450,670 discovers that
his operation was faulty and that he possesses all the old vices—including
murderousness—a battle ensues for the soul of humanity.
With a definite Age of
Aquarius vibe, the novel still remains timely, pondering such eternal conundrums
as this: "Murdering, they spoke of peace; in envisioning peace, they
warred." Stylistically reminiscent of Zamiatin, Lem, Bunch, and van Vogt,
the book reads like the libretto for the next great rock opera by the Flaming
Lips.
—Paul Di Filippo
Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2014
2η άποψη:
ØΡένος Αποστολίδης: (Γράμμα της 17/2/74, για το «Επιστροφή
Στο Μέλλον»): …Ναι, ναι, Διαμαντή! Είναι
οπωσδήποτε πολύ καλό!… «Το όνειρο καταβρόχθιζε το όνειρο…». Υπάρχει και είναι
ποίηση όλο αυτό… Μπράβο Φλωράκη. Να σε χαρώ εγώ! Επιτέλους διαβάζω κάτι σ΄
αυτόν τον τόπο που με κάνει να νιώθω πως έχω κάποιον να κουβεντιάσω. Το κρίνω ανθολογητέο…
Σύντομη Εισήγηση Θανάση Φροντιστή
στην παρουσίαση του βιβλίου
«Ηλεκτρονικό Ημερολόγιο ενός συγγραφέα»
του Διαμαντή Φλωράκη 5/10/2014
Συνάντησα τον Διαμαντή Φλωράκη πριν ακριβώς μισόν αιώνα στα γραφεία μιας πολυεθνικής εταιρίας όπου εργαζόμασταν και οι δύο. Ο Διαμαντής, ένας «μοναχικός» άνθρωπος, ξεχώριζε απ’ όλους λόγω της ιδιομορφίας του, που ήταν να σκέπτεται, να προβληματίζεται πάνω σε προβλήματα πιο σημαντικά από εκείνα της εργασίας και της καθημερινότητας! Στοχαζόταν σε βαθιά νερά ο Διαμαντής από τότε (και από πιο πριν) τους στοχασμούς του, τους αποτύπωσε στα βιβλία του, έντυπα και ηλεκτρονικά. Ένα σημαντικό έργο, πάνω στο γρίφο της ύπαρξης. Ένα έργο φιλοσοφικό, αλλά και προφητικό. Κατά την άποψή μου,όχι ένα έργο Ε.Φ. όπου έχει καταταγεί από εκείνους που ασχολήθηκαν μ’ αυτό το έργο Προσωπικά, θεωρώ ότι ο Διαμαντής Φλωράκης, ως στοχαστής και συγγραφέας είναι κορυφαίος, στον ιδιαίτερο χώρο που διακονεί και η παγκόσμια αναγνώρισή του, δεν θ’ αργήσει να έρθει.
Ο Διαμαντής βλέπει μακριά, πολύ μακριά.Δείτε το βλέμμα του. Ο καθένας από μας βλέπει, άλλος πιο κοντά κι άλλος από πιο μακριά. Το βλέμμα του Διαμαντή είναι στραμμένο προς το ΕΠΕΚΕΙΝΑ, το έσχατο όριο του χρόνου, το τέλος του χρόνου.
Λίγα λόγια για το ηλεκτρονικό ημερολόγιο του Δ.Φ.
Το βιβλίο αυτό περιέχει (α) διαχρονικές συμπυκνωμένες σκέψεις του Διαμαντή. Βαθείς στοχασμούς πάνω σ’ έναν υπαρξιακής φιλοσοφίας καμβά που επικεντρώνεται στο αίνιγμα της ύπαρξης αλλά και στις διαστάσεις που έχει δώσει ο Διαμαντής σ’ αυτό το αίνιγμα (β) περιέχει κριτικές παρατηρήσεις πάνω στην επικαιρότητα ορισμένων ημερομηνιών του Ημερολογίου αλλά και κάποιες άλλες πιο γενικές απόψεις και προτάσεις δομημένες όμως πάνω στον ίδιο καμβά.
Ο λόγος του Διαμαντή είναι καθαρός,στέρεος, λακωνικός και δωρικός, με άψογη χρήση της γλώσσας, εύληπτος. Είναι κοντά στο αδύνατο να παρουσιάσει κανείς αναλυτικά το εκτεταμένο Ημερολόγιο του Διαμαντή. Καθώς όμως οι σκέψεις του περιστρέφονται γύρω από τον άξονα του πιστεύω του, ορισμένες λέξεις και φράσεις κλειδιά δίνουν μια ανάγλυφη εικόνα του Ημερολογίου, αφού επαναλαμβάνονται:
Για παράδειγμα:
· Έρημος της ύπαρξης, πρώτη αιτία της δημιουργίας, ουτοπία, αυτοαιτία, υπαρξιακή θλίψη,υπαρξιακή ευθύνη, υπαρξιακή αναρχία (που στρέφεται μόνο ενάντια στους όρους της ύπαρξης) επέκεινα έρημος του εγώ.
· Αγάπη,συμπόνια, αλληλεγγύη, ουμανισμός, δάκρυα, πόνος, αίμα. Γιατί;
· Ηθόμετρο(όργανο μέτρησης του ηθικού αναστήματος, ηθική τελείωση, ηθικό χάος, ηθικό έλλειμμα, βρεφική η ηλικία της ηθικής, κοινωνία μηδενικής ενότητας, το μέσα μας χάος του κενού.
Θα διαβάσω μερικά λήμματα που έχουν αποφθεγματικό χαρακτήρα:
· Το συμφέρον δολοφονεί το αίσθημα δικαίου και τη λογική
· 10/7/14το άπειρο μέγεθος αυτού του κόσμου, καταπίνει το πεπερασμένο της ανθρώπινης φύσης
· 1/12/99Τα σύνορα του εγώ 6 δις σύνορα
· 7/12/99Μια πίστη στον άνθρωπο μια ελπίδα
· 11/1/2000Ή το είναι του κόσμου είναι η αγάπη ή αν δεν είναι δεν μας ενδιαφέρει τι άλλο είναι.
· 10/3/2000τα άτομα με συνείδηση και δυνατότητες «εμείς» είναι είδος σε ανεπάρκεια
· 29/10/2000Όλες οι ουμανιστικές επαναστάσεις απέτυχαν γιατί όλα τα θύματα κρύβουν μέσα τους ένα θύτη.
· 21/7/2001Εγωτικός ηδονισμός είναι το μεδούλι αυτού που λέμε παγκοσμιοποίηση.
· 1/8/2001Ό,τι είναι αδύναμο, είναι καταδικασμένο να υποδουλωθεί ή να εξοντωθεί. Η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση… συνειδητά κυριαρχείται από τον παραπάνω νόμο.
· 17/9/2001Είμαστε τα ίχνη που αφήνουμε στις ψυχές και στις μνήμες των άλλων.
· 16/11/2001Ο κόσμος δείχνει σαν μια κατασκευή την οποία ο κατασκευαστής της, αφού την ενεργοποίησε, την εγκατάλειψε στο πεπρωμένο των προδιαγραφών της.
· 5/12/2001Η φαντασία, κάποιες φορές, είναι προσπάθεια υπέρβασης του πραγματικού, ακόμα και απόρριψής του.
· 8/2/2002Κανένα δημιούργημα δεν είναι πραγματικά ελεύθερο, αφού δεν είναι η αιτία του εαυτού του.
· 26/4/2002Για να μη μας καταβάλει η μελαγχολία της σήψης, ας κρυφτούμε στο καταφύγιο της οικογένειας, της φιλίας, της τέχνης, της κατανόησης.
Επισημαίνω τέλος κάποια αυτοπροσδιοριστικά στοιχεία του Διαμαντή και περίληψη του πιστεύω του:
· Πιστεύω μόνο στην Υπαρξιακή Αναρχία που στρέφεται μόνο κατά των όρων της ύπαρξης.
· Είμαστε τραγικοί συνοδοιπόροι προς το επέκεινα, μέσα στην αινιγματική όλο δάκρυα, πόνο και αίμα έρημο της ύπαρξης
· Πρώτος σκοπός μας πρέπει να είναι η μείωση του ανθρώπινου πόνου (το μέγιστο που μπορεί να πετύχει ο άνθρωπος όπως λέει ο Καμύ).
· Ελπίζω πως θα αφήσουμε πίσω μας έναν καλύτερο κόσμο από εκείνον που παραλάβαμε.
Τέλος
Αφού σας ευχαριστήσω για την προσοχή σας, θα ήθελα να πω με βεβαιότητα ότι αυτό το βιβλίο-Ημερολόγιο του Δ.Φ. αξίζει και πρέπει να διαβαστεί. Επηρεάζει βαθύτατα τα πιστεύω και τους προσανατολισμούς ενός ανθρώπου. Πρέπει να πω, ότι επηρέασε τα δικά μου.
Προτείνω
Ο Διαμαντής να μας αναλύσει πιο πολύ τα λήμματα της 21/7 και 1/8/2001 περί παγκοσμιοποίησης καθώς, αν υπάρξει χρόνος τους όρους της ύπαρξης, αφού αυτοί μας χωρίζουν καθώς και το επέκεινα.
Ευχαριστώ
Θανάσης Φροντιστής
Οικονομολόγος– συγγραφέας
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)