O αμερικανός συγγραφέας Di Filippo είπε

ΕΔΩ:

https://www.sfsite.com/fsf/2008/cur0806.htm

 

 

1.       /και η μετάφραση από την Παυλίνα Φλωράκη:

Α     Ξ    Ι    Ο    Π    Ε   Ρ    Ι     Ε    Ρ    Γ     Α

 

“ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ”

 

από    ΔΙΑΜΑΝΤΗ ΦΛΩΡΑΚΗ   ( 1973)

 

31,450,670. Οχι δεν είναι ο παραποιημένος τίτλος της ιστορίας " 5,271,009 του Alfred Bester. Είναι το πραγματικό όνομα του πρωταγωνιστή της νουβέλας που κάνει τώρα το ντεμπούτο της, του Έλληνα ταλαντούχου συγγραφέα Ε.Φ , ο οποίος δυστυχώς είναι ελάχιστα γνωστός στις Αγγλόφωνες περιοχές. Ο Διαμαντής Φλωράκης που ζεί ακόμα ανάμεσά μας, έγραψε δέκα νουβέλες στην " ΔΕΚΑΛΟΓΙΑ της Εσχατολογικής Ουτοπίας "  ή για να χρησιμοποιήσουμε τον προσδιορισμό των άλλων του σειρών "ΔΕΚΑ ΜΥΘΙΣΤΟΡΙΕΣ Υπαρξιακής Αναρχίας" . ( Πολλά ευχαριστώ στο φίλο και εκδότη Άγγελο Μαστοράκη για τη βοήθειά του αυτής της έρευνας ). Αν μεταγενέστεροι τίτλοι συναγωνίζονται τον πρώτο, τότε είναι ένα μνημειώδες κατόρθωμα !

 

Ο αριθμητικά ονομαζόμενος ήρωας (αποικισμένοι πλανήτες, ημέρες της εβδομάδας, και περιοχές του Κόσμου είναι όλα σχεδιασμένα με μια ίση ηπιότητα) ζει στην 2,354 γενιά Η.Υ , μία εποχή χιλιάδες χρόνια μακριά από τη δική  μας εποχή. Χάρις στην ανακάλυψη του πλέγματος του Κακού στον ανθρώπινο εγκέφαλο της γενιάς 1,355 και της τελειότητας μιας εγχείρισης για την αφαίρεσή του, η "Ουτοπία της Ηθικής και Υλικού Παραδείσου" τώρα βασιλεύει, τουλάχιστον έτσι πιστεύει ο Μεγάλος Βαθμός , ο Αρχηγός της ανθρώπινης φυλής. Αλλά αν είναι έτσι, γιατί γίνονται αυτοκτονίες που υπέρμαχα αυξάνονται όταν το επίπεδο του " συναισθήματος 1" της μάζας του πληθυσμού πέφτει κατακόρυφα?

 

Οταν ο 31,450,670 ανακαλύπτει οτι η εγχείριση ήταν ελαττωματική και οτι διατηρούσε όλα τα παλιά ένστικτα συμπεριλαμβανομένου και του φόνου, επακολουθεί μάχη για τη ψυχή της Ανθρωπότητας.

 

Με την οριστική εποχή της δύνης του ΥΔΡΟΧΟΟΥ, Η νουβέλα ακόμα παραμένει επίκαιρη αναλογιζόμενη τόσους εσωτερικούς γρίφους όπως ο παρακάτω : " Σκοτώνοντας, μιλούσαν για ειρήνη.

Φαντασιώνονταs την ειρήνη Πολεμούσαν. "

 

Mια στυλίστικη αναπόληση του Zamiatin, Lem , Bunch , και του προ- Vogt, το βιβλίο διαβάζεται σαν ένα λιμπρέτο για την επόμενη μεγάλη  Rock-Opera απο τον  Flaming Lips.

 

Paul Di Fillipo