Ο Θανάσης Φροντιστής είπε:

Σύντομη Εισήγηση

Θανάση Φροντιστή

στην παρουσίαση του βιβλίου

«Ηλεκτρονικό Ημερολόγιο ενός συγγραφέα»

του Διαμαντή Φλωράκη 5/10/2014

 

Συνάντησα τον Διαμαντή Φλωράκη πριν ακριβώς μισόν αιώνα στα γραφεία μιας πολυεθνικής εταιρίας όπου εργαζόμασταν και οι δύο. Ο Διαμαντής, ένας «μοναχικός» άνθρωπος, ξεχώριζε απ’ όλους λόγω της ιδιομορφίας του, που ήταν να σκέπτεται, να προβληματίζεται πάνω σε προβλήματα πιο σημαντικά από εκείνα της εργασίας και της καθημερινότητας! Στοχαζόταν σε βαθιά νερά ο Διαμαντής από τότε (και από πιο πριν) τους στοχασμούς του, τους αποτύπωσε στα βιβλία του, έντυπα και ηλεκτρονικά. Ένα σημαντικό έργο, πάνω στο γρίφο της ύπαρξης. Ένα έργο φιλοσοφικό, αλλά και προφητικό. Κατά την άποψή μου, όχι ένα έργο Ε.Φ. όπου έχει καταταγεί από εκείνους που ασχολήθηκαν μ’ αυτό το έργο Προσωπικά, θεωρώ ότι ο Διαμαντής Φλωράκης, ως στοχαστής και συγγραφέας είναι κορυφαίος, στον ιδιαίτερο χώρο που διακονεί και η παγκόσμια αναγνώρισή του, δεν θ’ αργήσει να έρθει.

Ο Διαμαντής βλέπει μακριά, πολύ μακριά. Δείτε το βλέμμα του. Ο καθένας από μας βλέπει, άλλος πιο κοντά κι άλλος από πιο μακριά. Το βλέμμα του Διαμαντή είναι στραμμένο προς το ΕΠΕΚΕΙΝΑ, το έσχατο όριο του χρόνου, το τέλος του χρόνου.

 

Λίγα λόγια για το ηλεκτρονικό ημερολόγιο του Δ.Φ.

 

Το βιβλίο αυτό περιέχει (α) διαχρονικές συμπυκνωμένες σκέψεις του Διαμαντή. Βαθείς στοχασμούς πάνω σ’ έναν υπαρξιακής φιλοσοφίας καμβά που επικεντρώνεται στο αίνιγμα της ύπαρξης αλλά και στις διαστάσεις που έχει δώσει ο Διαμαντής σ’ αυτό το αίνιγμα (β) περιέχει κριτικές παρατηρήσεις πάνω στην επικαιρότητα ορισμένων ημερομηνιών του Ημερολογίου αλλά και κάποιες άλλες πιο γενικές απόψεις και προτάσεις δομημένες όμως πάνω στον ίδιο καμβά.

 

Ο λόγος του Διαμαντή είναι καθαρός, στέρεος, λακωνικός και δωρικός, με άψογη χρήση της γλώσσας, εύληπτος. Είναι κοντά στο αδύνατο να παρουσιάσει κανείς αναλυτικά το εκτεταμένο Ημερολόγιο του Διαμαντή. Καθώς όμως οι σκέψεις του περιστρέφονται γύρω από τον άξονα του πιστεύω του, ορισμένες λέξεις και φράσεις κλειδιά δίνουν μια ανάγλυφη εικόνα του Ημερολογίου, αφού επαναλαμβάνονται:

Για παράδειγμα:

·        Έρημος της ύπαρξης, πρώτη αιτία της δημιουργίας, ουτοπία, αυτοαιτία, υπαρξιακή θλίψη, υπαρξιακή ευθύνη, υπαρξιακή αναρχία (που στρέφεται μόνο ενάντια στους όρους της ύπαρξης) επέκεινα έρημος του εγώ.

·        Αγάπη, συμπόνια, αλληλεγγύη, ουμανισμός, δάκρυα, πόνος, αίμα. Γιατί;

·        Ηθόμετρο (όργανο μέτρησης του ηθικού αναστήματος, ηθική τελείωση, ηθικό χάος, ηθικό έλλειμμα, βρεφική η ηλικία της ηθικής, κοινωνία μηδενικής ενότητας, το μέσα μας χάος του κενού.

Θα διαβάσω μερικά λήμματα που έχουν αποφθεγματικό χαρακτήρα

·        Το συμφέρον δολοφονεί το αίσθημα δικαίου και τη λογική

·        10/7/14 το άπειρο μέγεθος αυτού του κόσμου, καταπίνει το πεπερασμένο της ανθρώπινης φύσης

·        1/12/99 Τα σύνορα του εγώ 6 δις σύνορα

·        7/12/99 Μια πίστη στον άνθρωπο μια ελπίδα

·        11/1/2000 Ή το είναι του κόσμου είναι η αγάπη ή αν δεν είναι δεν μας ενδιαφέρει τι άλλο είναι.

·        10/3/2000 τα άτομα με συνείδηση και δυνατότητες «εμείς» είναι είδος σε ανεπάρκεια

·        29/10/2000 Όλες οι ουμανιστικές επαναστάσεις απέτυχαν γιατί όλα τα θύματα κρύβουν μέσα τους ένα θύτη.

·        21/7/2001 Εγωτικός ηδονισμός είναι το μεδούλι αυτού που λέμε παγκοσμιοποίηση.

·        1/8/2001 Ό,τι είναι αδύναμο, είναι καταδικασμένο να υποδουλωθεί ή να εξοντωθεί. Η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση… συνειδητά κυριαρχείται από τον παραπάνω νόμο.

·        17/9/2001 Είμαστε τα ίχνη που αφήνουμε στις ψυχές και στις μνήμες των άλλων.

·        16/11/2001 Ο κόσμος δείχνει σαν μια κατασκευή την οποία ο κατασκευαστής της, αφού την ενεργοποίησε, την εγκατάλειψε στο πεπρωμένο των προδιαγραφών της.

·        5/12/2001 Η φαντασία, κάποιες φορές, είναι προσπάθεια υπέρβασης του πραγματικού, ακόμα και απόρριψής του.

·        8/2/2002 Κανένα δημιούργημα δεν είναι πραγματικά ελεύθερο, αφού δεν είναι η αιτία του εαυτού του.

·        26/4/2002 Για να μη μας καταβάλει η μελαγχολία της σήψης, ας κρυφτούμε στο καταφύγιο της οικογένειας, της φιλίας, της τέχνης, της κατανόησης

 

 

Επισημαίνω τέλος κάποια αυτοπροσδιοριστικά στοιχεία του Διαμαντή και περίληψη του πιστεύω του

·        Πιστεύω μόνο στην Υπαρξιακή Αναρχία που στρέφεται μόνο κατά των όρων της ύπαρξης

·        Είμαστε τραγικοί συνοδοιπόροι προς το επέκεινα, μέσα στην αινιγματική όλο δάκρυα, πόνο και αίμα έρημο της ύπαρξης

·        Πρώτος σκοπός μας πρέπει να είναι η μείωση του ανθρώπινου πόνου (το μέγιστο που μπορεί να πετύχει ο άνθρωπος όπως λέει ο Καμύ

·        Ελπίζω πως θα αφήσουμε πίσω μας έναν καλύτερο κόσμο από εκείνον που παραλάβαμε.

Τέλος

Αφού σας ευχαριστήσω για την προσοχή σας, θα ήθελα να πω με βεβαιότητα ότι αυτό το βιβλίο-Ημερολόγιο του Δ.Φ. αξίζει και πρέπει να διαβαστεί. Επηρεάζει βαθύτατα τα πιστεύω και τους προσανατολισμούς ενός ανθρώπου. Πρέπει να πω, ότι επηρέασε τα δικά μου.

Προτείνω

Ο Διαμαντής να μας αναλύσει πιο πολύ τα λήμματα της 21/7 και 1/8/2001 περί παγκοσμιοποίησης καθώς, αν υπάρξει χρόνος τους όρους της ύπαρξης, αφού αυτοί μας χωρίζουν καθώς και το επέκεινα.

Ευχαριστώ

Θανάσης Φροντιστής

Οικονομολόγος – συγγραφέας