2 αποσπάσματα από το 5^ο βιβλίο

Της Άλλης αστυνομικής Λογοτεχνίας

της 3^ης έντυπης έκδοσης

του μυθιστορήματος:

«Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝΕ ΚΑΝΕΝΑΝ»

(σελίδες 202 και 203)

 

«Είναι μία παγερή λεπίδα, σφαγέας των πιο σημαντικών μας ονείρων, η Αλήθεια. Τυχαίες κινήσεις της Ύλης μέσα στον χώρο», σκέφτομαι ανηφορίζοντας προς τη Μονή.

 

«Το Τυχαίο, ως αίτιο του Κόσμου, είναι αδύνατο να δημιουργήσει ένα ερώτημα για την ύπαρξη του εαυτού του», ακούω τη φωνή του Αντύπα να μου λέει και μετά να χάνεται.