Απόσπασμα από το μυθιστόρημα:

«ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΤΟΥ ΜΙΣΟΥΣ»

(Η ιστορία ενός τρομοκράτη)

(2 έντυπες εκδόσεις + 1 σε e-book)

Έτσι, το βασικό του ένστικτο έκανε, πάνω στην σκακιέρα, τη μία από τις δύο κινήσεις που του απέμειναν: Ενεργοποίησε τη μνήμη του μέσα στα χρό­νια, στα γεγονότα της οργής και του μίσους, για να δημιουργήσει ένα αντίβαρο. Χρόνια τώρα, ο Ροβύρος, για να υπάρχει έπρεπε να μη θυμάται. Και τώρα, έπρεπε να θυμάται για να μπορεί να υπάρχει.

Το μέσα του θύμα έπρεπε να αντισταθμίσει τον μέ­σα του θύτη.

(Πρόταση: Ψάξτε να βρείτε που είναι θύμα το κάθε ον και τι, δικαιολογημένα, αντισταθμίζει αυτό το γε­γονός. Ψάξτε, δηλαδή, για να βρείτε την υποχρέωση για συγγνώμη, αγάπη -από το ελάχιστο μέχρι το μέγι­στο-). Και τότε ο Ροβύρος άρχισε να θυμάται, σα να ’ταν χτες, την πρώτη από τις δύο φορές, που τα αι­σθήματα, ο εαυτός του, οι άνθρωποι, ο Κόσμος, ο Θεός πέθαναν μέσα του:

https://www.smashwords.com/books/view/308902