2014-05-04 (493)
? Σκέφτομαι
(με αφορμή τα γεγονότα της Ουκρανίας): Η φονική αντιπαράθεση του
ανθρώπου προς τον άλλο άνθρωπο συνεχίζεται, αλλάζοντας συνεχώς όνομα αιτίας…
Μας κυβερνούν νάνοι ήθους και ευφυίας, αντάξιοί μας. Τι, Ποιος παρακολουθεί,
απολαμβάνει αυτή την προαιώνια σφαγή; (Υπάρχει κάποιος αντάξιος του ερωτήματος;
Δύσκολο, αν όχι απίθανο, γιατί οι πολλοί το αιτιατό το βλέπουν ως Αίτιο –είναι
οι «Όροι της Ύπαρξης» το αίτιο όλων των αντιπαραθέσεων, των ιδιοτήτων, μας τους
οποίους δεν θέσαμε και τους οποίους αντιμαχόμαστε εμείς οι τραγικοί οδοιπόροι της
αινιγματικής, αιματηρής ερήμου της ύπαρξης, που στα έγκατα της ψυχής μας ποθούμε
το μεταξύ μας αγκάλιασμα).
Ê
Γειά σου, Διαμαντή, ή άλλως: Φωνή βοώντος εν τη ερήμω. Τών πολλών που ποθούν ένα (εύκολο) στήριγμα μίσους, γιά αποστασιοποίηση από την ανυπόφορη ύπαρξή τους...Μοναχικός ο δρόμος σου, ίσως οι ρακοσυλλέκτες τού εφιαλτικού μέλλοντος, να σε διαβάσουν, κουνώντας το κεφάλι τους, γιά την ευκαιρία που χάθηκε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι οι Όροι της Ύπαρξης (η αιτία της τραγωδίας μας) που δεν μας επιτρέπουν (όχι για πάντα) να δούμε την ύπαρξή τους. Στείλε μου το mail σου και αν θέλεις διάλεξε μερικά e-books μου για να σου τα δωρίσω.
ΑπάντησηΔιαγραφή